μπηγκλ

Published on 26 Σεπτεμβρίου, 2012 | by Kynoclub

0

Μπήγκλ

ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: Βρετανία

ΧΡΩΜΑ: Οποιοδήποτε εκτός από το καστανό-συκωτί. Άκρο ουράς λευκό.

ΜΕΓΕΘΟΣ: Επιθυμητό ύψος στα ακρώμια: 33-40 εκ.

 

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Το Μπηγκλ καλλιεργήθηκε στα Βρετανικά νησιά σαν αγελαίος ιχνηλάτης και σκύλος καταδίωξης του λαγού και του αγριοκούνελου.

Η λέξη beagle έχει ρίζα σε αρχαιότατες κελτικές διαλέκτους και σημαίνει “μικρόσωμος”.

Αναφορές για τη φυλή εντοπίζονται από το 14ο αιώνα και έκτοτε η εκτροφή συνεχίστηκε απαλλαγμένη από προσμίξεις και υπερβολές τύπου, με στόχο ένα εργονομικό, ευέλικτο και συνεργάσιμο σκύλο με πολύ καλή μύτη και κυνηγετικό πάθος.

Καθώς οι άγριοι πληθυσμοί λαγού μειώνονταν, το Μπηγκλ επικεντρώθηκε στη Βρετανία στο κυνήγι του αγριοκούνελου.

Σε άλλες χώρες όμως συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν και να το εκτιμούν ιδιαίτερα ως λαγόσκυλο, ακόμα και στα πιο δύσκολα εδάφη.

Από τη δεκαετία του ’70 και μετά αρκετοί εκπρόσωποι της φυλής έχουν κατακτήσει τις ανώτατες κυνολογικές διακρίσεις,  σε μεγάλες πρωταθληματικές διοργανώσεις για όλες τις φυλές.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Φιλικός και πάντοτε εναργής, εξαιρετικά προσαρμοστικός και ικανός να τα βγάλει πέρα σε οποιαδήποτε κατάσταση, ιδανικός οικογενειακός σύντροφος, το Μπηγκλ είναι ζωηρός στο παιχνίδι δραστήριος, ανθεκτικός, υγιής, εκδηλωτικός, εξωστρεφής, κοινωνικός και χαρούμενος σκύλος.

ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ: Χρειάζεται έγκαιρη εκπαίδευση στη βασική υπακοή, γιατί το Μπηγκλ είναι ενθουσιώδες και ορμητικό.

Το έντονο κυνηγετικό του ένστικτο μπορεί να το βάλει σε μπελάδες και κινδύνους αν δεν τεθεί υπό έλεγχο με την κατάλληλη αγωγή, γιατί η φυλή είναι ατρόμητη και θα ριχτεί ακόμα και στις ρόδες ενός αυτοκινήτου αν κυνηγάει κάτι.

ΥΓΕΙΑ: Λόγω μετριοπαθούς και εργονομικής κατασκευής, το Μπηγκλ δεν παρουσιάζει προβλήματα, εκτός από το γεγονός ότι είναι εξαιρετικά λαίμαργος και επομένως χρειάζεται προσεκτική δίαιτα.

ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΙΩΣΕΙΣ: Πολύ κοινωνικός και αγελαίο σκυλί, προσαρμόζεται μεν παντού, αλλά δεν πρέπει να ζει μοναχική ζωή.

Το Μπηγκλ είναι ένας ιχνηλάτης που αποδίδει καλύτερα αν κυνηγάει σε ΄΄ζευγάρι΄΄ ή σε αγέλη,  και θα μπορούσε να χαρίσει πλούσιες και απολαυστικές στιγμές σε εκείνον τον λαγοκυνηγό που εκτός από το αποτέλεσμα απολαμβάνει και τη διαδικασία που θα προηγηθεί του ξεφωλιάσματος.

Η καταδίωξη του δεν έχει ίσως τον ΄΄καλπαστικό΄΄ τόνο των μεγαλύτερων ιχνηλατών,  αλλά η αντοχή του είναι εξαιρετική και το πείσμα του στο ΄΄ντορό΄΄  θρυλικό.

Επίσης ο τρόπος που κυνηγάει και το ΄΄δέσιμο΄΄ που αναπτύσσει με το αφεντικό και την αγέλη του, μειώνει τις πιθανότητες να χαθεί και να μην γυρίσει ποτέ.

Στο κυνήγι συνεργάζεται αρμονικότατα με τους ΄΄ομοίους΄΄ του και ανταποκρίνεται πολύ καλά στις εντολές και στα σφυρίγματα του κυναγωγού του,  με την προυπόθεση φυσικά ο τελευταίος να έχει ασχοληθεί αρκετά μαζί του

Αν ζει σε μικρό χώρο ή περιορισμένος στην αλυσίδα, θα γίνει υπερκινητικός και νευρικός, αφού είναι ένας σκύλος -αθλητής με υψηλές απαιτήσεις σε καθημερινή άσκηση, τρέξιμο και παιχνίδι. Λατρεύει τα παιδιά και είναι ακούραστος σύντροφος των παιχνιδιών τους.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Το μέγεθος είναι υψίστης σημασίας για τον τύπο.

Το κεφάλι είναι αρκετά μακρύ (χωρίς υπερβολή) και δυνατό, με καλοστρογγυλεμένο κρανίο και ρύγχος, σκούρα μάτια με γλυκιά και απαλή έκφραση, δυνατό σώμα, ίσια σκέλη και γερό σκελετό, μικρά και συμπαγή πέλματα και περήφανη, ωραία ουρά, ψηλά τοποθετημένη αλλ’ όχι γυριστή πάνω στη ράχη.

Η κίνηση είναι εξαιρετικά άνετη με “ξυριστικό” και πολύ δυνατό βήμα. Το κοντό, σκληρό και αδιάβροχο τρίχωμα συναντάται σε όλα τα χρώματα, αλλά το πιο δημοφιλές είναι το χαρακτηριστικό τρίχρωμο του ιχνηλάτη (ασπροκόκκινο με μαύρη “σέλλα”).

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ: Τα μόνα πράγματα που δεν μπορεί να ανεχτεί ένα Μπηγκλ είναι η μοναξιά και η τραχύτητα. Είναι απαραίτητο να μην αφήνεται ανεξέλεγκτο, αλλά να εκπαιδεύεται με αγάπη και συνέπεια.

Ο κυνηγός που δεν έχει χρόνο να αφιερώσει στο σκύλο του,   θα πρέπει να κρατηθεί μακριά από τη φυλή. Η συμβίωση ενός τέτοιου κυνηγού με το Μπηγκλ,  θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη έως αφόρητη, τόσο για τον ίδιο όσο και για το σκύλο.

Ο συγκεκριμένος σκύλος θα πρέπει οπωσδήποτε να ζει κοντά στην οικογένεια του κυρίου του ή έστω μαζί με άλλα σκυλιά.

Σε αντίθετη περίπτωση, το δυνατό παραπονιάρικο αλύχτισμα του θα φέρει τους γείτονες… στα πρόθυρα νευρικής κρίσης!


About the Author



Back to Top ↑
  • Video της εβδομάδας