ΣΠΡΙΝΓΚΕΡ ΣΠΑΝΙΕΛ!
Η πολυτάλαντη οικογένεια
Απόδοση, εξυπνάδα και ένας ιδιαίτερος τρόπος εργασίας είναι τα χαρακτηριστικά που κάνουν τα Σπάνιελ εξαιρετικά παραγωγικά στο κυνήγι ακόμα και στα θηράματα του βάλτου.
Τα Σπάνιελ είναι σκύλοι έρευνας, δηλαδή σκύλοι που ψάχνουν να βρουν το θήραμα είτε ερευνώντας για ίχνη στο έδαφος είτε εναέριες αναθυμιάσεις. Αυτοί οι σκύλοι, όπως είναι γνωστό, δεν φερμάρουν το θήραμα αλλά αντίθετα το πιέζουν για να ξεπεταχτεί και να επιτρέψουν στον κυνηγό να τουφεκίσει.
Για πολλούς κυνηγούς αυτή η συμπεριφορά είναι πολύ επιζήμια καθώς στερεί την υπέροχη έκσταση που χαρίζει η εικόνα ενός φερμαρισμένου σκύλου. Ομως για τους λάτρεις των Σπάνιελ αυτή ακριβώς η έλλειψη της φέρμας είναι το… προσόν αυτών των σκύλων.
Η πολυσχιδής χρησιμότητα των σκύλων έρευνας πραγματικά δίνει μια αίσθηση πληρότητας και καταλληλότητας σε κάθε κατάσταση και μπροστά σε κάθε θήραμα.
Στο δάσος δεν θα αντιμετωπίσουν ποτέ κάποιο πρόβλημα μια και είναι γεννημένοι μπεκατσοκυνηγοί. Θα ερευνήσουν κάθε γωνιά ψάχνοντας τη σωστή ένδειξη αξιοποιώντας κάθε οσμή προερχόμενη από έδαφος ή αέρα.
Αριστοι κολυμβητές
Ενα ακόμα περιβάλλον που είναι το στοιχείο των Σπάνιελ είναι ο βάλτος και γενικά οι υδροβιότοποι. Παρά το μικρό μέγεθος, όλοι οι σκύλοι που ανήκουν σε αυτή τη σπουδαία οικογένεια σκύλων είναι άριστοι κολυμβητές, δείχνουν μια έντονη τάση να κυνηγούν υδρόβια θηράματα όπως πάπιες και νερόκοτες. Ο καθένας μπορεί να φανταστεί πόσο δύσκολο είναι να δεχτεί φέρμα μια πάπια. Ακόμα και αν ο σκύλος φερμάρει, το παπί θα απομακρυνθεί σιγά σιγά και χωρίς να το αντιληφθεί ο σκύλος και ο κυνηγός.
Συνήθως σε βαλτώδες ή υδάτινο περιβάλλον τα σωματίδια της αναθυμίασης φορτώνονται από υγρασία και πέφτουν άμεσα επάνω στη βλάστηση ή στο έδαφος μη ευνοώντας την εργασία του σκύλου φέρμας που ψάχνει το θήραμα ψηλά στον αέρα.
Με ένα Σπάνιελ αντίθετα το αποτέλεσμα της έρευνας είναι διαφορετικό.
Ως σκύλος έρευνας δεν μένει δεμένος με «ομφαλικό τρόπο» με τις οσμές που μεταφέρονται μέσω ανέμου αλλά θα ψάξει με ευχαρίστηση τα επίγεια νυχτερινά ίχνη που κάποια πάπια ή νερόκοτα ίσως έχει αφήσει πριν χωθεί ανάμεσα στα καλάμια.
Η συνέχεια είναι χαρακτηριστική της ιδιαίτερης εργασίας των Σπάνιελ. Θα προχωρήσει προσεκτικά ειδοποιώντας τον κυνηγό ότι το θήραμα είναι κάπου εδώ κοντά με τις χαρακτηριστικές κινήσεις του σώματος και της ουράς. Θα ξεσηκώσει… συνειδητά το θήραμα και πάντα σε απόσταση χρήσιμης βολής.
Αυτό, να το θυμόμαστε. Ενα άξιο Σπάνιελ πρέπει να έχει έντονη τη διάθεση για συνεργασία με τον κυνηγό παρά την κυνηγετική του βουλιμία που δεν πρέπει να το παρασύρει σε λάθη. Ο λόγος είναι εύκολα κατανοητός αν σκεφτούμε ότι δεν φερμάρει, οπότε θα ήταν επιζήμιο αν ξεπετούσε το θήραμα εκτός βεληνεκούς του όπλου. Αυτοί οι σκύλοι διαθέτουν ένα ακόμα μεγάλο προσόν, την έντονη κλίση στο απόρτ.
Ενα Σπάνιελ που δεν κάνει απόρτ είναι «μισό Σπάνιελ» μια και ανήκει στις φυλές γενικών καθηκόντων. Ειδικά τα Σπρίνγκερ Σπάνιελ είναι σκύλοι που επαναφέρουν καλύτερα από το νερό παρά από τη στεριά και δεν έχουν κανένα πρόβλημα μπροστά σε μια λίμνη ή ένα κανάλι για να επαναφέρουν το κτυπημένο θήραμα. Φυσικά δεν πρέπει να αναμένουμε τις αποδόσεις ενός Ριτρίβερ μια και οι σκύλοι αυτοί είναι εξειδικευμένοι και επιλεγμένοι ειδικά για την επαναφορά.
Ομως, στην πλειονότητα των καταστάσεων, ακόμη και στις πιο δύσκολες, τα καλά Σπάνιελ θα εκτιμηθούν για την ικανότητά τους στην κολύμβηση και την επιμονή στην επιδίωξη του στόχου. Ακόμη και όταν αυτό είναι μια πληγωμένη νερόκοτα που βυθίζεται ή μια πρασινοκέφαλη που έπεσε ακριβώς στη μέση του ποταμιού και μπλέχτηκε στα κλαδιά μιας νησίδας καλαμιών.
Την πιθανή διαφορά με τα Ριτρίβερ θα τη διαπιστώσουμε ίσως στην εργασία σε παγωμένο νερό και στη μικρότερη (συγκριτικά) ικανότητα να θυμούνται τα σημεία όπου πέσανε διαφορετικά θηράματα.
Δεν έχουν όμως, όλες οι φυλές της οικογενείας των Σπάνιελ τον ίδιο βαθμό αποτελεσματικότητας στο υδάτινο περιβάλλον. Υπάρχουν τρεις φυλές που εκδηλώνουν μια υπεροχή σε σχέση με τις άλλες ομοειδείς φυλές, όσον αφορά τα υδρόβια, και αυτές είναι: το Ιρλανδικό Σπάνιελ του νερού, το Ουαλικό Σπρίνγκερ Σπάνιελ και το Αγγλικό Σπρίνγκερ Σπάνιελ που είναι και το μόνο γνωστό στην Ελλάδα. Αυτές οι διαφορετικές φυλές διασφαλίζουν αποδόσεις στην έρευνα και στην επαναφορά σημαντικά υψηλότερα από το μέσο όρο της οικογενείας των Σπάνιελ. Και σε μερικές περιπτώσεις μπορούν να πλησιάσουν την αποτελεσματικότητα του Λαμπραντόρ και του Chesapeake Ριτρίβερ.
Ομως, ενώ οι Ιρλανδικό Σπάνιελ του Νερού και τα Ουαλικά Σπρίνγκερ Σπάνιελ είναι σχεδόν άγνωστες έξω από την πατρίδα τους το Αγγλικό Σπρίνγκερ Σπάνιελ είναι δημοφιλές σε ολόκληρο τον πλανήτη και επιλέγεται από χιλιάδες κυνηγούς ως βοηθός στο κυνήγι.
Και αυτή η προτίμηση δεν είναι άδικη. Το Σπρίνγκερ είναι ένας πρίγκιπας του κυνηγιού: πάθος χωρίς όρια, εξαιρετική μύτη και ικανό μυαλό συνοδευμένα από μια γερή και πρακτική κατασκευή, έτσι, το Σπρίνγκερ Σπάνιελ είναι ένας βοηθός που όποιος τον γνωρίσει, έπειτα δεν θα μπορεί να κάνει χωρίς αυτόν.
Σπρίνγκερ Σπάνιελ
Ψηλότερο και ταχύτερο απ’ όλα τα βρετανικά Σπάνιελ της ξηράς, το Σπρίγκερ θεωρείται από πολλούς και ως το ωραιότερο αισθητικά, με την ευχάριστη συμμετρία του, άποψη που ενισχύεται και από την τεράστια επιτυχία της φυλής στις εκθέσεις μορφολογίας.
Δημοφιλέστατο και ως ζώο συντροφιάς, έχει εξαιρετική ευφυΐα, γλυκιά και αφοσιωμένη φύση και εύπλαστο, εκπαιδεύσιμο και ευέλικτο χαρακτήρα.
Αμέτρητες ταινίες, διαφημίσεις και σειρές κινούμενων σχεδίων έχουν «δανειστεί» τη φιγούρα του Σπρίνγκερ, του «τζέντλεμαν» με τον κομψό, ασπρόμαυρο ή άσπρο-καφέ μανδύα, που είναι ζωηρός, χαρούμενος, φιλικός στο σπίτι, ανθεκτικός, εύστροφος και πολύ αποτελεσματικός στο κυνήγι και προσαρμόζεται το ίδιο άνετα στο σαλόνι και στο χωράφι.
Δειλία ή επιθετικότητα είναι εντελώς ξένες προς τη φύση του Σπρίνγκερ.
Αν του εξασφαλιστεί η απαραίτητη εξάσκηση και χώρος για παιχνίδι, θα αποδώσει ιδανικά σε όλα του τα καθήκοντα χάρη στην αισιοδοξία, την εξωστρέφεια, την προθυμία και την παροιμιώδη ενεργητικότητά του.
ΝΙΚΟΣ ΦΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ -ΑΝΤΖΕΛΑ ΓΑΛΑΤΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΝΙΚΟΣ ΦΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
