ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΙΝΤΕΡ-ΣΕΤΤΕΡ!

Φώτο: Οι Παχής-Μάκα λύνουν κάτω από τα βλέματα των κριτών Δημήτρη Γκουζούνα και Σπύρου Μολφέτα.

Iσως το πιο δύσκολο θήραμα για τη διεξαγωγή κάποιου αγώνα κυνηγετικών Ικανοτήτων είναι το ντοπιάρικο ορτύκι της Κωπαΐδας. Υπάρχουν, τα ακούς, όμως σπάνια τα βλέπεις και ακόμα πιο σπάνια μπλοκάρονται σε φέρμα.

Η συγκομιδή του διήμερου από τους αγώνες του Ομίλου Πόιντερ-Σέττερ το προηγούμενο Σαββατοκύριακο είναι ενδεικτική της δυσκολίας αυτού του μικρού θηράματος. Υπήρχαν αρκετά πουλιά ή τουλάχιστον τόσα ώστε να μπορούν να αξιολογηθούν σωστά οι σκύλοι που συμμετείχαν σε τρία διαφορετικά τερέν, εκ των οποίων το ένα ήταν με απονομή CACT (Πιστοποιητικό Ικανότητος Πρωταθλητού).

Η ακινησία στο ξεπέταγμα του θηράματος ήταν υποχρεωτική μόνο στο τερέν με το CACT, ενώ στα υπόλοιπα δύο που ήταν «ανεπίσημα» η ακινησία δεν ήταν στα ζητούμενα από τους συμμετέχοντες σκύλους. Είχαμε δηλαδή υλοποίηση της απόφασης της διοίκησης του ΟΚΑΔΕ για τη διοργάνωση Εξέτασης Κυνηγετικών Ικανοτήτων (Ε.Κ.Ι.) παράλληλα με τους επίσημους Αγώνες Κυνηγετικών Ικανοτήτων (Α.Κ.Ι.). Ετσι, αρκετοί κυνηγοί είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τους σκύλους τους χωρίς να χρειάζεται να τους υποβάλουν προηγουμένως στην (ενίοτε επιζήμια) εκπαίδευση της ακινησίας στο ξεπέταγμα του θηράματος.

Φώτο: Ο Παναγιώτης Αγελλόπουλος με τον συνονόματό του «Nemo Αggelopoulos».

Οι συμμετοχές των συνολικά 56 σκύλων που συμμετείχαν ήταν μοιρασμένες ανάμεσα στα Πόιντερ και τα Αγγλικά Σέττερ, ενώ κανένα Ιρλανδικό ή Σκοτσέζικο Σέττερ δεν παρουσιάστηκε σε αυτόν τον… λαϊκό αγώνα Πρακτικού Κυνηγίου, και αυτό είναι κάτι που ασφαλώς απογοητεύει. Αξίζει να σημειωθεί ότι αγώνες άγριου ορτυκιού στην Κωπαΐδα είχαν διεξαχθεί και πάλι πριν από 15 χρόνια, όμως λόγω των δυσκολιών που παρουσίαζαν δεν ξαναοργανώθηκαν.

Ομως η νέα διοίκηση του ΟΚΑΔΕ εμφανίζεται αποφασισμένη να κάνει μια στροφή (και) στους Αγώνες Πρακτικού Κυνηγίου με θηράματα που ενδιαφέρουν τον κυνηγό, και το άγριο ορτύκι είναι ασφαλώς ένα από αυτά. Οσοι είχαν παρακολουθήσει τους αγώνες της δεκαετίας του ’90 και παρακολούθησαν και αυτούς του 2013 μπορούν να διαβεβαιώσουν ότι οι σκύλοι τού τότε δεν έχουν και πολλές διαφορές με αυτούς του σήμερα, τουλάχιστον ως προς την απόδοσή τους. Φτωχή η συγκομιδή τότε, φτωχή και σήμερα. Ενδεικτικό είναι ότι την πρώτη μέρα δεν μπήκε κανένας σκύλος στη βαθμολογία, ενώ τη δεύτερη τα πράγματα ήταν λίγο καλύτερα και είχαμε τρεις σκύλους στη βαθμολογία.

Αργά ή γρήγορα σκυλιά;
Υπάρχει μια άποψη που λέει ότι οι ηπειρωτικές φυλές είναι καταλληλότερες για το κυνήγι του ορτυκιού, και ασφαλώς έχει λογική. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την άποψη, οι πολύ γρήγοροι σκύλοι που καλύπτουν μεγάλο χώρο σε λίγο χρόνο δεν είναι και τόσο αποδοτικοί σε αυτό το μικρό θήραμα, σε σχέση με τους πιο… μετριοπαθείς σκύλους φέρμας όπως είναι οι ηπειρώτικες φυλές.

Το ορτύκι με το τοσοδούλικο σώμα όταν σμουλώνει εκπέμπει ελάχιστη αναθυμίαση και έτσι ένας ταχυκίνητος σκύλος δεν είναι εύκολο να το αντιληφθεί.

Αντίθετα, ένας μεθοδικός και σχετικά αργός σκύλος θα προλάβει να αντιληφθεί ένα ορτύκι έστω και αν δεν έχει και την πιο δυνατή όσφρηση. Ολα αυτά βέβαια στη θεωρία σε ό,τι αφορά την ταχύτητα και την ακτίνα έρευνας των βρετανικών και των ηπειρωτικών φυλών.

Στην πραγματική… ζωή υπάρχουν πάμπολλα Επανιέλ και Κούρτσχααρ που είναι πιο γρήγορα από πολλά Πόιντερ ή Σέττερ.

Φώτο: Ο Αλέκος Φιλιππής το 1997 και το 2013! Νικητής των αγώνων εκείνης της εποχής και τώρα θεατής με άσπρα (;) μαλλιά. Από τα παλαιότερα μέλη του Ομίλου Κυνοφίλων Αγγλικών Δεικτών Ελλάδος, επιτυχημένος εκτροφέας με την επωνυμία «Αlfipi» και διακεκριμένος κυναγωγός με πολλές διακρίσεις τη δεκαετία του 1990. Τα παράτησε νωρίς για να ασχοληθεί με το… λαγοκυνήγι! Αλέκο γύρνα πίσω…

Ο καλός σκύλος μπορεί να ανήκει σε οποιοσδήποτε φυλή και η ικανότητά του να βρίσκει ορτύκια να μην έχει σχέση όχι μόνο με τη φυλή αλλά ούτε και με την ταχύτητα που ψάχνει. Και αυτό το απέδειξε ο νικητής του τερέν των Α.Κ.Ι που είναι ένας σκύλος που προέρχεται από τους Αγώνες Μεγάλης Ερευνας!

Και ως επιβεβαίωση αυτής της άποψης, ότι ο καλός σκύλος για τα ορτύκια μπορεί να ανήκει σε οποιαδήποτε φυλή, αξίζει να σημειώσουμε ότι την ίδια μέρα στην Κωπαΐδα ο Ομιλος Κούρτσχααρ διοργάνωσε και αυτός Αγώνες σε άγρια ορτύκια με συμμετοχή 15 σκύλων.

Ομως κανένας σκύλος δεν κατάφερε να φερμάρει κάποιο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι κάποια από αυτά τα Κούρτσχααρ δεν θα φερμάριζαν τα ορτύκια μια άλλη μέρα.

Ομως, το γεγονός ότι ένας σκύλος Μεγάλης Ερευνας βρίσκει και φερμάρει ορτύκια στην Κωπαΐδα είναι μια επιβεβαίωση ότι δεν κάνει η ράτσα το ορτυκόσκυλο αλλά η ικανότητα, η προσπάθεια και η εμπειρία. Πολύ περισσότερο το Κωπαϊδόσκυλο…

Αποτελέσματα

ΣΑΒΒΑΤΟ 10/8/2013
Α.Κ.Ι. Τερέν 1. Κριτές: Μολφέτας – Γκουζούνας
Κανένας σκύλος στη βαθμολογία
Ε.Κ.Ι. Τερέν 2. Κριτές: Χριστάκος – Δούκας
Κανένας σκύλος στη βαθμολογία

Ε.Κ.Ι. Τερέν 3. Κριτές: Λάμπρου Μ. – Μαγουλάς
Κανένας σκύλος στη βαθμολογία

ΚΥΡΙΑΚΗ 11/8/2013
Α.Κ.Ι. Τερέν 1. Κριτές: Γκουζούνας – Κουράσης

1ος Εξαίρετος: CACT Furi Poin, Σβεστονώφ Κ.
Ε.Κ.Ι. Τερέν 2. Κριτές: Χριστάκος – Δούκας
1ος Εξαίρετος: Ras E.S. Ματθαίου Κ.
2ος Εξαίρετος: Tropeon Alice Poin, Φιλίντρας
3ος Πολύ Καλός: Diego E.S. Ματθαίου Κ.
Ε.Κ.Ι. Τερέν 3. Κριτές: Μαγουλάς – Λάμπρου Μ.
Κανένας σκύλος στη βαθμολογία.

ΝΙΚΟΣ ΦΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΣ & ΝΑΣΟΣ ΦΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή : http://www.ethnos.gr