προσωπα

Published on 28 Νοεμβρίου, 2013 | by Kynoclub

0

Ο αξέχαστος Oscar Monaco…

Κείμενο: Νίκος Στεφανάτος Φώτο: Νίκος Φωτακόπουλος

Την πρώτη μέρα του Ιουνίου του 2011 έφυγε για τα τερέν του ουρανού ο Oscar Monaco, μια μεγάλη προσωπικότητα, ένας μεγάλος κυνόφιλος που αφιέρωσε τη ζωή του στο σκύλο και ειδικότερα στην αγωνιστική κυνοφιλία. Άφησε  πίσω του μια τεράστια κυνολογική κληρονομιά με το έργο του και την εκτροφή του. Ήταν από τους πρώτους ξένους μεγάλους κυνόφιλους που ήρθε στη  Ελλάδα να  διδάξει και αργότερα να κρίνει στους αγώνες, δίνοντας έτσι μια τεράστια ώθηση στην αγωνιστική κυνοφιλία της χωράς μας.

Ήταν ο μοναδικός  ξένος κριτής που ποτέ δεν  αρνήθηκε να κρίνει τους Ελληνικούς αγώνες και δεν έλειψε ποτέ από καμιά διεθνή οργάνωση της ελληνικής κυνοφιλίας ενώ ήταν ο άνθρωπος που έκανε τα περισσότερα σεμινάρια στην Ελλάδα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το καλοκαίρι του 2007 όταν τον πήρα  τηλέφωνο να τον προσκαλέσω για  ένα σεμινάριο στον νεοϊδρυθέντα όμιλο της Σύρου. Μου απάντησε ότι κρίνει την ίδια ημερομηνία στο Rocarasso ( σπουδαίοι κλασσικοί αγώνες στην Ιταλία) αλλά  μου ζήτησε δυο ημέρες περιθώριο για να με πάρει την άλλη μέρα και να μου πει: «…Νίκος θα έρθω στην Ελλάδα, νομίζω ότι εκεί έχω να προσφέρω περισσότερα».

Ήταν αυτός που έδωσε το πρώτο CACIT Μεγάλης Έρευνας στην Ελλάδα, στην ALORA  το 2001, ήταν αυτός που μας έδωσε το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα των Πόιντερ στην μπεκάτσα και  στον FARO του Σάκη  Πονηρέα.

Δεν ήταν από τους ανθρώπους που χάριζε, όμως ήταν από τους ανθρώπους που δεν φοβόταν και δεν επηρεαζόταν από κανέναν και από τίποτα στο να πει και να τεκμηριώσει  ελευθέρα τη γνώμη του και την κρίση του.

Ήταν αυτός που το 2005 σαν εκλέκτορας της ομάδας του Κυπέλου Ευρώπης της Ιταλίας που μου έδωσε το χαρτάκι με την Dream Team της Ιταλίας. Ηταν η GIUDA ( E.S TACCON ) ο RAMBO (E.S PEZZOTA) ο  TITAN (P. GIRANDOLA) και ο RAMON DEL VOLTURNO (P. IAZZETTA). Έλειπε  μόνο ο μεγάλος BIG JIM (E.S DOTTI). Του είπα χαριτολογώντας «ευχαριστούμε πολύ, κερδίσαμε», για να έρθει να μου απαντήσει δύο ώρες αργότερα «Νίκος, αν είναι να χάσουμε μακάρι να χάσουμε από την Ελλάδα, γιατί εσείς το έχετε μεγαλύτερη ανάγκη, εδώ πρέπει να αναπτυχθεί η Μ.Ε, σε αυτά τα υπέροχα τερέν, με αυτό το σουπερ θήραμα , εγώ πάντως θα το χαρώ όσο και σεις. Καλή επιτυχία». Κέρδισε τελικά η Ελλάδα για πρώτη φορά στην ιστορία της το Κ.Ε με δεύτερη την Ιταλία και  πραγματικά το χάρηκε όσο κι εμείς.

monacoΤρία χρόνια πριν, σαν την ημέρα που ‘’έφυγε’’. Σεμινάριο στη Σύρο την 1η Ιουνίου 2008 με τους Γαβριήλ Νιάνιο, Νίκο Στεφανάτο, Ernesto Pezzota, Ηλία Σκευοφύλακα και Κώστα Βαμβακούση.

Ήταν ο άνθρωπος που έδωσε στην Ελλάδα σκυλιά των οποίων τους απογόνους θαυμάζουμε ακόμα και σήμερα μέσα στα τερέν. Ποιος δεν θυμάται τον HORACE DEL VOLTURNO του Σωτήρη Κοπανά. Η σπουδαία εκτροφή του Δ. Καπάτου προέρχεται απ ’αυτόν. Ποιος θα ξεχάσει τον μεγάλο  AXEL DEL VENTO και τα τόσα σπουδαία Ελληνικής εκτροφής που  τον έχουν στο pedigree τους. Μέχρι και ο AKERIENSIS MAIKOL προέρχεται από μητέρα  που έχει πατέρα τον μεγάλο  RAMON.

Ήταν αυτός που μπροστά στην κυνοφιλία δεν έβαζε ποτέ προσωπικά και εγωισμούς. Ο τελευταίος πρωταθλητής του  ο  FIANO DEL VOLTURNO προερχόταν από αίματα του μεγάλου του αντιπάλου του TIMBET DE LA LEMBAZ . Ιστορική η κόντρα τους με τον  AXEL DEL VENTO , κι όμως όταν χρειάστηκε πήγε και ζευγάρωσε το γιο του MILORD DEL GROPO για να πάρει από αυτό το ζευγάρωμα τον  FIANO.

Ήταν αυτός που επί 40 ολόκληρα χρόνια δεν έχασε ούτε έναν διεθνή αγώνα Μεγάλης Έρευνας σε όλη την Ευρώπη απλά και μόνο για να παρακολουθεί σκύλους. Στα 19 του χρόνια πήρε το τρένο από την Νάπολη και πήγε στο Μιλάνο για να παρουσιάσει τον πρώτο του σκύλο που ήταν ένα Σέττερ (!) στους τοπικούς κυνοφιλικούς αγώνες της Λομβαρδίας ( διάρκεια ταξιδιού 20 ώρες) , και από τότε μέχρι που « έφυγε» δεν σταμάτησε να ταξιδεύει για την κυνοφιλία.

Όπως έλεγε χαρακτηριστικά «Εσάς στο σπίτι σάς περιμένουν οι γυναίκες  και τα παιδιά σας, εμένα οι σκύλες μου και τα κουτάβια μου, αυτοί είναι η οικογένεια μου». Δεν είχε ποτέ πάνω από 3-4 σκύλες και μόνο στο σπίτι του, γιατί όπως έλεγε ήθελε να τις περιποιείται  σωστά, να ζουν μαζί του και να τις χαίρεται στο κυνήγι. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε την εκτροφή του, αυτή μιλάει μόνη της από τα αποτελέσματά της. Για τους νεότερους να σημειώσουμε ότι ξεκίνησε από τα σέττερ με τον μεγάλο  SAINCLAIR ( DEL VOLTURNO)  πρωταθλητή εργασίας στην Ιταλία και τον  SEAGOOD ( DEL VOLTURNO) πρωταθλητή  αναπαραγωγό πατέρα της BREZZA DEL SOLE γεννήτορα του εκτροφείου DEL SOLE (GEMINIANI) και παππού της RADENTIS BIBA επίσης γεννήτορα του εκτροφείου RADENTIS ( FABRI).

Το 1967 γεννήθηκαν αυτοί οι σκύλοι στα χέρια του μέχρι το 1997 που γέννησε τον  PEGASO DEL VOLTURNO του  CANTONI τον τελευταίο  trailer setter.

O Oscar Monaco  δεν ήταν μόνο ένας μεγάλος ποιντερμαν, ήταν ένας μεγάλος κυνόφιλος. Ήταν αυτός που με πήρε απ ‘ το χέρι, εμένα και πολλούς άλλους και μας έβαλε στα τερέν της Μ.Ε, διδάσκοντάς μας τι είναι αυτός ο αγώνας και γιατί τον κάνουμε.

monaco129 Φεβρουαρίου 2008. Ο Oscar Monaco με τον Νίκο Παπακωνσταντίνου κριτές σε αγώνες του ΟΚΑΔΕ στη Νεοχωρούδα Θεσσαλονίκης. 

Θα θυμάμαι πάντα  τον πρώτο αγώνα Μ.Ε στην Ελλάδα το 2001, όταν με πήρε στο τερέν μαζί του και κατάφερε μέσα σε 1 λεπτό να με κάνει να ξεπεράσω το άγχος που είχα για την έκβαση του αγώνα στην Επανωμή, λέγοντας μου «αυτό το βουνό με τα χιόνια απέναντι είναι ο  Όλυμπος;  Αν ναι, τότε σίγουρα είμαστε στον παράδεισο της Μ.Ε και στην αγκαλιά των Θεών». Εκείνη την ιστορική μέρα έτυχε να δω να κρίνει ο Oscar σε ζευγάρι 2 πολύ μεγάλα pointer:  τον MILORD DEL GROPO  του GIRANDOLA και τον NOBEL του  BALDONI, σκυλιά που έχουν σημαδέψει με τους απογόνους τους την φυλή των pointer. Ο  MILORD  έκανε μια διαδρομή «ραπτομηχανής» 300 μ. δεξιά- αριστερά παίρνοντας ένα μεγάλο  πόντο κοντά στην άσφαλτο του Τσάνταλη. Ο NOBEL έκανε μια τεράστια διαδρομή που νόμιζες ότι δεν θα του φτάσει όλη η Επανωμή  μέχρι να τελειώσει το χρόνο του, όμως πιο ακανόνιστη και  με ένα φανταστικό πόντο στο τελείωμα του πίσω από έναν λόφο τουλάχιστον 300 μ. μακριά. Είχε καρφώσει ένα ζευγάρι πέρδικες για 5 λεπτά τουλάχιστον στο ένα μέτρο μπροστά του. Θυμάμαι πόσο είχα τρομάξει αναρωτώμενος μέσα μου αν στο 15ο ζευγάρι θα έχουμε φτάσει στον Λαγκαδά. Φυσικά αναρωτιόμουν αν εμείς θα μπορέσουμε ποτέ να έχουμε τέτοια σκυλιά; Τον ρώτησα λοιπόν μόλις τελείωσε ο αγώνας ποιος κέρδισε και μου απάντησε : εσύ τι λες; Ο  MILORD του λέω, είχε και πιο καλή μέθοδο και έψαξε και πιο σωστά το τερέν, για να πάρω την απάντηση: —‘’Η Μ.Ε δεν είναι το πλάτος. Είναι το βάθος! Είναι το ρίσκο που μπορεί και παίρνει αυτός ο ένας μεγάλος σκύλος χωρίς σφυρίχτρες και βοήθειες για να πάει εκεί που διαισθάνεται ότι θα βρει το μοναδικό  ζευγάρι πέρδικες έχοντας την σιγουριά του ότι πίσω του δεν άφησε καμία. Πιο γρήγορα από τον αντίπαλο του. Αυτός είναι ο trailer που ζητάμε στην εκτροφή και θέλουμε να μας δώσει αυτήν την τεράστια ψυχή που έχει μέσα του, αν και εφόσον κινείται και φερμάρει  σύμφωνα με το πρότυπο της φυλής του κι αυτός  σήμερα  ήταν ο NOBEL που έκανε και το πρώτο CACIT Μ.Ε στην Ελλάδα.’’ Αυτός με λίγα λόγια και πολλά άλλα που χρειάζονται μέρες για να γραφτούν ήταν ο άνθρωπος που θεωρώ δάσκαλό μου στην αγωνιστική κυνοφιλία, έτσι τον αποκαλούσα και έτσι θα συνεχίσω να τον αποκαλώ.

Ήταν ο Oscar Monaco, κάποιοι θα τον ξεχάσουν, κάποιοι θα τον αμφισβητήσουν, κανείς όμως δεν θα μπορέσει να τον σβήσει από την ιστορία της Ελληνικής Κυνοφιλίας, γιατί έγραψε και προσέφερε πολλά σε όλους μας.

Αντίο δάσκαλε, εύχομαι ο παράδεισος σου να είναι ένα απέραντο λιβάδι με λόφους και να βλέπεις συνέχεια trailer να καλπάζουν και να φερμάρουν άγριο θήραμα.

Ευχαριστώ πολύ τον Νίκο Φωτακόπουλο για την δυνατότητα που μου έδωσε να δημοσιεύσω  αυτό το άρθρο στη μνήμη του μοναδικού Oscar Monaco.

 

 


About the Author



Back to Top ↑
  • Video της εβδομάδας