Μπήγκλ: Μεγάλο σε όλα!

Μικρόσωμος ιχνηλάτης με συμπαγή κατασκευή, αρμονικό σώμα και ιδιαίτερα χαρούμενο χαρακτήρα, προσαρμόζεται σε κάθε κατάσταση και περιβάλλον.

Κείμενο-φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Αν και μικρόσωμο, το Μπήγκλ είναι μεγάλο σε όλα του. Μεγάλη αντοχή, μεγάλη μύτη, μεγάλη αισιοδοξία και μεγάλα κέφια είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του. Αν και έχει “καταδικαστεί” σε μεγάλο ποσοστό να παίζει πλέον το ρόλο του σκύλου συντροφιάς, έχει ανεξίτηλα χαραγμένο στο γενετικό του κώδικα το καθήκον για κυνήγι και καταδίωξη.

Το Μπήγκλ ίσως να κατάγεται από τα Λαγωνικά και αρχαία Αγγλικά κυνηγόσκυλα. Μικρά λαγωνικά, που ήταν επιδέξια να συνοδεύουν κυνηγούς κουνελιών. Παρόλο που το Μπηγκλ είναι ανεξάρτητο, με δυνατή τάση να περιπλανιέται όταν κάτι του τραβάει την προσοχή, είναι ένας δημοφιλής σύντροφος εξαιτίας της στοργικής φύσης του και του χαμηλού βαθμού επιθετικότητας. Ένα αγαπητό γνώρισμα αυτής της ήρεμης φυλής είναι η κομψή και αρμονική εμφάνιση. Το σημερινό μέγεθος και η εμφάνιση ποικίλλει αρκετά από χώρα σε χώρα. Κάποια εποχή παλιότερα στη Μεγάλη Βρετανία, οι κυνηγοί των βουνών μετέφεραν μικρά Μπηγκλ στις τσάντες τους πάνω στα άλογα. Μικρός σκύλος- πακέτο, το Μπηγκλ μπορεί να είναι ένα μικρό λαγόσκυλο αλλά σίγουρα δεν έχει μικρό χαρακτήρα. Αν ρωτήσετε οποιονδήποτε ιδιοκτήτη θα σας πει ότι η ζωή δεν είναι ποτέ βαρετή με ένα Μπηγκλ γύρω σας.

Από τις λιγότερο “υπερβολικές” φυλές, το Μπηγκλ είναι ανθεκτικό, συμπαγές και κομψό, γενναίο και αποφασιστικό σκυλί, εξαιρετικά προικισμένο στο κυνήγι (κυρίως του λαγού), με φιλικό και ισορροπημένο χαρακτήρα. Έχει ισχυρό, αρμονικό κεφάλι μέσου μεγέθους, σκουρόχρωμα, μεγάλα μάτια με ζωηρή και γλυκιά έκφραση και κανονική οδοντοστοιχία. Τα μεγάλα, στρογγυλεμένα του αυτιά είναι φίνα και πέφτουν με χάρη δίπλα στα μάγουλα. Ισχυρός λαιμός, εργονομικές γωνιώσεις και συμπαγές σώμα με βαθύ στήθος, ίσια ράχη και όχι ανασυρμένη κοιλιά, στηρίζονται πάνω σε μέτριου μήκους, γερά σκέλη με συμπαγή, στρογγυλά κόκαλα και χονδρά, γατίσια πέλματα.

Στην Ελλάδα το Μπηγκλ χρησιμοποιείται κυρίως στο κυνήγι του λαγού και σπάνια στο κυνήγι του αγριόχοιρου, σε αντίθεση με άλλες χώρες που χρησιμοποιείται σε όλα τα κυνήγια τριχωτού θηράματος όπως λαγός, αγριοκούνελο, αλεπού

Οι μηροί είναι μυώδεις και η πίσω γωνίωση επαρκής αλλά όχι υπερβολική. Η χαρακτηριστική ουρά του Μπηγκλ είναι φυτρωμένη ψηλά, μετρίου μήκους, φερόμενη σχεδόν κάθετα προς τη ράχη, αλλά ποτέ δεν γέρνει προς αυτήν και είναι καλυμμένη από πλούσιο τρίχωμα. Η κίνησή του είναι ελεύθερη, άνετη, ζωηρή, και μεγάλης αντοχής. Το τρίχωμα είναι κοντό, αδιάβροχο και τα χρώματά του όλοι οι κλασικοί συνδυασμοί του ιχνηλάτη (δίχρωμο ασπροκόκκινο ή τρίχρωμο άσπρο- μαύρο- κόκκινο) εκτός από την απόχρωση του συκωτιού. Μέγεθος, μεταξύ 33 και 40 εκατοστών.

Γεννημένος κυνηγός αλλά με σαφώς πιο “πολιτισμένη” συμπεριφορά και λιγότερο πρωτόγονος από άλλους ιχνηλάτες, ανταποκρίνεται πολύ καλά στα καθήκοντα του σκύλου συντροφιάς αλλά η ευτυχία του είναι στο κυνήγι. Προικισμένος με μια μύτη που λειτουργεί σαν μικροσκόπιο, του αρέσει να “χάνεται” σε ωκεανούς αναθυμιάσεων ψάχνοντας αυτή που θα τον οδηγήσει στο άλλο μεγάλο του πάθος, την καταδίωξη.

Και πρέπει να βρίσκει διέξοδο αυτό το πάθος του Μπηγκλ, γιατί η καθιστική ζωή το οδηγεί σε ανία και καταστροφικότητα.

Μια καλή ηλικία να αρχίσει να βγαίνει το Μπηγκλ στο βουνό είναι ο 6^ος μήνας της ζωής του. Για μισή ώρα στην αρχή χωρίς να το κουράζετε, αφήστε το να περιπλανηθεί (με έλεγχο) και να γνωρίσει τον κόσμο μέσα από μεθυστικές αναζητήσεις που μόνο η δική του μύτη ξέρει να διακρίνει. Με τον καιρό θα μάθει σε ποιες μυρωδιές και ίχνη πρέπει να αφοσιωθεί και θα είναι αυτές που μας ενδιαφέρουν. Όσο μεγαλώνει το κουτάβι αυξάνουμε προοδευτικά τον χρόνο της προπόνησης και των περιπλανήσεων. Σ’ αυτή την περίοδο δεν πρέπει να βγάζουμε το κουτάβι μας με άλλους μεγαλύτερους ιχνηλάτες μια και είναι βέβαιο πως θα εξοντώσουν τον ανώριμο σκυλάκο. Ένα ανώριμο σωματικά λαγόσκυλο μπορεί εύκολα να πάθει ανεπανόρθωτες βλάβες, όπως καρδιοπάθειες, αν καλπάζει για ώρες. Και το πάθος που δείχνει δεν είναι δείχτης αντοχής. Στην Ελλάδα το Μπηγκλ χρησιμοποιείται κυρίως στο κυνήγι του λαγού και σπάνια στο κυνήγι του αγριόχοιρου, σε αντίθεση με άλλες χώρες που χρησιμοποιείται σε όλα τα κυνήγια τριχωτού θηράματος όπως λαγός, αγριοκούνελο, αλεπού, αγριόχοιρος κ.λ.π.

Τα Μπηγκλ είναι ανθεκτικοί, δραστήριοι και σκανταλιάρικοι σκύλοι. Έχουν τάση παχυσαρκίας, και γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή στη διατροφή τους. Πέντε λεπτά ελεύθερο τρέξιμο την ημέρα δεν αρκούν, αντίθετα χρειάζονται μια ώρα την ημέρα ελευθερίας για καλπασμό και ιχνηλασία που είναι η αγαπημένη τους διέξοδος. Όλα αυτά μακριά από γίδια, πρόβατα κ.λ.π., αν δεν έχει μάθει ακόμα πως αυτά δεν είναι θηράματα.

Μάθετε όσο γίνεται περισσότερα για την φυλή πριν την αποκτήσετε.

Μην πάρετε ένα κουτάβι από τον οποιοδήποτε μια και είναι βέβαιο πως δεν θα μπορέσετε να αντισταθείτε στο θέαμα μιας ομάδας κουταβιών. Απαραίτητο το πετιγκρί, δεν το συζητάμε, αλλά και ο κυνοτρόφος θα πρέπει να σας πείθει πως ξέρει τι κάνει. Μην πάρετε κουτάβι από κάποιον που τυχαία βρέθηκε με Μπηγκλ και έκανε και ένα τυχαίο ζευγάρωμα. Αφήστε τον στην άγνοιά του (ή στα συμφέροντά του) και ψάξτε αλλού. Η απόκτηση ενός σκύλου εργασίας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να μην την αντιμετωπίσετε σοβαρά.