Όταν οι δικαστές γίνονται θηραματολόγοι…

ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΖΑΚΗΣ

(καθηγητής, δασολόγος και συνεργάτης του ερευνητικού προγράμματος ‘’Άρτεμις’’.

Έγραψε, στο Facebook σχολιάζοντας τις δικαστικές περιπέτειες του κυνηγίου:

-‘’Όταν οι δικαστικοί αποφασίζουν για την άσκηση της κυνηγετικής δραστηριότητας, ποια είναι η δουλειά των θηραματολόγων (Ν. Μάργαρης), των κοινωνιολόγων και των πολιτικών; Γιατί ας μη ξεχνάμε ότι η δημοκρατία διέπεται από τρεις εξουσίες, η δικαστική είναι μόνο η μία… Όπως εγώ δεν μπορώ να κατανοήσω επιστημονικά νομικά κείμενα, έτσι και ο νομικός δεν μπορεί να κατανοήσει επιστημονικές θηραματολογικές μελέτες. Αυτό που γίνεται συνήθως είναι να ερμηνεύονται απλοϊκά και πολλές φορές επικίνδυνα τα κείμενα αυτών των μελετών, από πολλούς καταξιωμένους κατά τ’ άλλα δικαστικούς λειτουργούς. Η νομοθεσία στη θηραματολογία αποτελεί εργαλείο της διαχείρισης, όπως άλλωστε και στην κοινωνική ζωή. Όταν αποτελεί αυτοσκοπό ή ακόμα χειρότερα όταν η δικαστική εξουσία προσπαθεί να παράξει πολιτική, τότε μάλλον το έλλειμμα της δημοκρατίας είναι πολύ μεγάλο.

ΣΧΟΛΙΟ: Όταν δεν υπάρχει η πολιτική βούληση αλλά και η πίεση εκ μέρους της κυνηγετικής ηγεσίας για νομοθετική κατοχύρωση της κυνηγετικής δραστηριότητας οι δικαστές θα γίνονται δασολόγοι θηραματολόγοι, περιβαλλοντολόγοι κ.λ.π Δυστυχώς δεν ζει πια και ο καθηγητής Μάργαρης για να τα …χώνει κάπου, κάπου σε όσους παριστάνουν τους ‘’οικολόγους’’.