Οι ‘’τζούφιοι’’ πρωταθλητές και οι επανακλήσεις!

Κείμενο-φώτο: Ν. Φωτακόπουλος

Δεύτερη ευκαιρία ή λάθος εκτίμηση;

Καλέσαμε για επανάκληση τον τάδε σκύλο και την τάδε σκύλα που είχαν μεγάλη ποιότητα αλλά δεν βρήκαν θήραμα στο τεραίν τους’’! Αυτή είναι μια φράση κλισέ που λένε οι κριτές στο τέλος της ημέρας απευθυνόμενοι σε αγωνιζόμενους και θεατές… Και όλοι μένουν με την εντύπωση πώς τα συγκεκριμένα σπουδαία σκυλιά ήταν άτυχα που δεν βρήκαν θήραμα στη διαδρομή τους και δύο φορές άτυχα που δεν βρήκαν ούτε στον χρόνο της επανάκλησης που τους δόθηκε για να μπορέσουν να αποδείξουν το ταλέντο τους και να μπουν στη βαθμολογία.…

Είναι όμως έτσι η πραγματικότητα; Είναι πραγματικά άτυχα τα σπουδαία σκυλιά που καλούνται για επανεξέταση ή απλά (κάποια) είναι ανίκανα; Όσο και αν μοιάζει παράξενο ο γράφων υποστηρίζει πώς κάποια από τα σκυλιά που αποκαλούνται σπουδαία είναι στην πραγματικότητα ανίκανα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά και ας αναλύσουμε το σκεπτικό του γράφοντος….

Και ας αρχίσουμε από την συνήθεια κάποιων κριτών να καλούν για επανεξέταση κάποιους σκύλους που τους έκαναν καλή εντύπωση. Είτε για τον τρόπο που έψαχναν είτε για το στυλ τους (αμάν πια αυτό το στυλ) είτε για οτιδήποτε άλλη αιτία τους οδήγησε στην απόφαση της επανεξέτασης. Σε αυτή την απόφαση παίζουν ρόλο και άλλες παράμετροι όπως π.χ. ο διαθέσιμος χρόνος, πόσα και αν έχουν μπεί σκυλιά στη βαθμολογία κ.οκ.

Σπουδαία λοιπόν χαρακτηρίζονται, κατά κανόνα, τα σκυλιά που καλούνται σε επανάκληση και αν πάρουν πόντο, στην παράταση, τότε παίρνουν και το CACT (πιστοποιητικό πρωταθλήματος) της ημέρας αφήνοντας πίσω τον …ανταγωνισμό. Αν αντίθετα δεν πάρουν πόντο τότε φυσικά δεν απολαμβάνουν τίποτα περισσότερο από την εύφημο προφορική μνεία στον απολογισμό των κριτών. Και εδώ αρχίζουν οι δικοί μου προβληματισμοί..

Πρώτα από όλα για την αδικία που γίνεται στους υπόλοιπους (συν)διαγωνιζόμενους οι οποίοι τρέχουν ένα απλό δεκαπεντάλεπτο ενώ οι επανακληθέντες επιπλέον 5 ή και 20 λεπτά (!) μέχρι που να (αν) βρουν θήραμα. Και ας υποθέσουμε πώς εγώ είμαι υπερβολικός όταν μιλάω για αδικία έναντι των άλλων αγωνιζόμενων λόγω της διαφοράς διαθέσιμου αγωνιστικού χρόνου. Δεν είναι αδικία κάποιος σκύλος να παίρνει πόντο στο 25ο λεπτό και αμέσως ο αγώνας να σταματάει οπότε στη συνέχεια να μην υπάρχει κίνδυνος κάποιου λάθους αποκλεισμού; Κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά με τους σκύλους που στον κανονικό αγώνα παίρνουν πόντο στο 2^ο ή στο 12^ο λεπτό; Όσοι το έχουν ζήσει καταλαβαίνουν πολύ καλά τι σημαίνει κατενάτσιο όταν έχεις εξασφαλίσει το 1-0. Όλοι οι κυναγωγοί που έχουν πάρει πόντο παρακαλάνε να μην βρεθεί στο υπόλοιπο του χρόνου τους και στο διάβα τους ούτε πουλί …ακίνητο μην τυχόν και γίνει κάποιο λάθος που θα επιφέρει τον αποκλεισμό!

Πάμε παρακάτω. Πολλές φορές βρέθηκα στα τεραίν του Ωραιόκαστρου, του Λαγκαδά, της Νεοχωρούδας, της Επανομής κ.λ.π. Οι πέρδικες συνήθως είναι πολλές και ολα τα σκυλιά, θεωρητικά, έχουν τις ευκαιρίες τους. Άλλα τις εκμεταλλεύονται και άλλα όχι. Εδώ λοιπόν αρχίζουν οι απορίες μου και οι ενστάσεις μου.

Όταν υπάρχει τόσο μεγάλη πυκνότητα σε ζευγάρια από καμπίσιες πώς είναι δυνατόν ο ‘’σούπερ σκύλος’’ να μην βρίσκει πουλιά ούτε στον κανονικό χρόνο ούτε στην λεγόμενη επανάκληση; Και λέω ‘’σούπερ σκύλος’’ μια και οι κριτές με αυτό το κριτήριο τον καλούν σε δεύτερη ευκαιρία. Επειδή όλα πάνω του ήταν σούπερ. Η έρευνα η ταχύτητα η γεωμετρική έρευνα και η εκπαίδευση του που άγγιζε το τέλειο. Και ο ‘’σούπερ σκύλος’’ κάλυψε μια έκταση που ήταν μεγαλύτερη από 2-3 τετραγωνικά χιλιόμετρα! Πουλιά όμως …γιόκ! Και ας έβραζε ο τόπος από πέρδικες. Και βέβαια δεν μιλάμε για έναν σκύλο αλλά για πολλούς. Τόσο στη Μεγάλη έρευνα όσο και στην έρευνα κυνηγίου… Είναι απορίας άξιο πώς κάποιος δεν μπορεί να δεί την απόλυτη ανικανότητα αυτών των σκύλων και αντίθετα να τους επιβραβεύει με το CACT που δίνεται συνήθως στην επανάκληση. …

Δεν χρειάζεται να γράψουμε ονόματα ούτε να εκθέσουμε σκύλους και κριτές. Άλλωστε δεν είναι αυτός ο σκοπός του γράφοντος. Αυτοί οι προβληματισμοί που καταγράφονται εδώ έχουν να κάνουν μόνο με έναυσμα προβληματισμού αλλά και σκέψεων για τους πραγματικά (;) σπουδαίους σκύλους. Μια ματιά στις βαθμολογίες δίνει την εικόνα των διακρίσεων αλλά δεν δείχνει πώς αποχτήθηκαν αυτές. Δείχνει π.χ. πόσες φορές ένας σκύλος μπήκε στη βαθμολογία αλλά δεν δείχνει πόσες φορές ΔΕΝ μπήκε. Δείχνει π.χ το Εξαίρετος αλλά δεν δείχνει τι σημαίνει αυτό το Εξαίρετος. Όπως δεν δείχνει και τι σημαίνει Πολύ Καλός. Και δεν είναι λίγες οι φορές που ένας σκύλος κατατάχτηκε 2^ος ή 5^ος με ‘’Πολύ καλός’’ και ας πήρε τρεις πόντους- φέρμες έναντι αυτού που του απονεμήθηκε το Εξαίρετος αλλά κέρδισε με ένα μόνο πόντο-φέρμα. Όμως επειδή είχε στυλ κατατάχτηκε πρώτος και Εξαίρετος. Για αυτό καλό είναι να είμαστε επιφυλακτικοί όταν ακούμε για επανακλήσεις αλλά και όταν ακούμε τη φράση κλισέ ‘’δυστυχώς δεν συνάντησε θήραμα’’. Είναι πολύ πιθανό να έχουμε να κάνουμε με κάποιο σκύλο με πολύ …στυλ αλλά με ανύπαρκτη αίσθηση θηράματος. Πολύ περισσότερο πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί με κάποιους πρωταθλητές που φερμάρισαν 4-5 φορες στην καριέρα τους αλλά επειδή οι πόντοι ήταν ‘’μεγάλης αξίας’’ τους έδωσαν τα cact και μαζί τον πολυπόθητο τίτλο του πρωταθλητή. Μόνο που κάποιες φορές αυτός ο τίτλος είναι τζούφιος…