Ορτύκια και …παραλλαγή!

Κείμενο-Φώτο Ν. Φωτακόπουλος

Αν τα κυνηγετικά σας ρούχα είναι παραλλαγής καταχωνιάστε στο μπαούλο ή ακόμα καλύτερα χαρίστε τα στον κηπουρό σας! Αυτή είναι η πρώτη ένθερμη συμβουλή- παρότρυνση που θέλει να κάνει ο γράφων και εύχεται να εισακουσθεί αν όχι από τα αγύριστα κεφάλια, αλλά τουλάχιστον από τους νεότερους που έχουν και ποιο ανοικτά και σύγχρονα μυαλά….

Και αφού ξεφορτωθούμε (μαζί και εγώ) τα ραμποειδούς έμπνευσης ρούχα ας δούμε και τις υπόλοιπες παραμέτρους του ορτυκοκυνηγίου έστω και συνοπτικά μια και για όλα τα επόμενα τεύχη θα μιλάμε και θα γράφουμε για αυτό το απολαυστικό κυνήγι.

Ορτυκότοπος, ορτύκια, σκύλος, φυσίγγια, παρέα και κυρίως η ασφάλειά μας…. Αυτά είναι όσα χαρακτηρίζουν το κυνήγι του ορτυκιού και όσα θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας το ένα μήνα πού απομένει μέχρι να έρθει η ώρα για εκείνο το πολυπόθητο ξημέρωμα της 20ης Αυγούστου.

Ορτυκότοποι

Δεν υπάρχουν παντού ορτύκια και αυτό είναι ένα διαχρονικό ερώτημα. Για ποιο λόγο ένα σταροχώραφο να …βράζει από ορτύκια και ένα άλλο όχι; Δεν είναι βέβαια δυνατόν να απαντηθεί αυτή η απορία που άλλωστε είναι ένα θέμα που μπορούν να απαντήσουν καλύτερα οι θηραματολόγοι και όχι ένας απλός κυνηγός πού μόνο μέσα από την εμπειρία και τις παρατηρήσεις του είναι λογικό τα συμπεράσματα που θα βγάλει να είναι ατεκμηρίωτα.

Και επειδή δεν μπορούμε να μιλήσουμε για συγκεκριμένα χωράφια ας μιλήσουμε για τους ….νομούς των ορτυκιών. Η βόρεια Ελλάδα είναι το πεδίο που γνωρίζει ο γράφων και για αυτό μπορεί να μιλήσει, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα τοπιάρικα πουλιά. Έβρος, Ροδόπη, Σέρρες, Φλώρινα, Δράμα κρατάνε συνήθως τα περισσότερα πουλιά και φυσικά η Βουλγαρία και τα Σκόπια που φέτος προβλέπεται πώς θα υποδεχτούν πολύ ελληνικό κυνηγετικό …συνάλλαγμα! Όσο για την αγαπημένη μου Κωπαίδα με νοσταλγία θυμάμαι την δεκαετία του εβδομήντα όταν όποτε και να πήγαινες θα γύρναγες με 5 ή 25 πουλιά είτε ήταν Αύγουστος είτε ήταν Νοέμβριος. Όσο για τον σημερινό συνωστισμό; Και διηγώντας τα να κλαις..

Οι άκρες των χωραφιών από τριφίλια, βίκο, στάρια, τεύτλα, καλαμποκιές, πατατιές και τοματιές είναι τα σημεία που προτιμούν τα πουλιά και εκεί που τα συναντάμε όταν θέλουν. Γιατί όταν δεν θέλουν χώνονται μέσα στα δάση από καλαμπόκια οπότε θα πρέπει κάποιος να έχει την υπομονή να περιμένει να έρθει το σούρουπο. Τότε είναι που τα πουλιά βγαίνουν έξω για σουλατσάρισμα και αν κάποιος είναι τυχερός μπορεί να μαζέψει δέκα πουλιά στην πιο ωραία κυνηγετική ώρα. ‘’Φιλέτο’’ για ψάξιμο είναι και τα χέρσα αγκαθωτά χωράφια ειδικά όταν περιβάλλονται από θερισμένα σταροχώραφα

Ασφαλής παρέα

Και σε αυτό το κυνήγι η καλή παρέα είναι μέρος της απόλαυσης και της …ακεραιότητάς μας. Και αυτό διότι το ορτυκοκυνήγι μπορεί να κρύβει απολαύσεις αλλά κρύβει και κινδύνους από τους ατζαμήδες και …φουριόζους συναδέλφους. Οι χαμηλές πτήσεις και οι χαμηλές βολές στο ύψος του ανθρώπου είναι η αιτία των ατυχημάτων, που δυστυχώς συμβαίνουν τακτικά, ενώ κάποιες φορές έχουν οδυνηρές συνέπειες αφού τα μάτια μας είναι αυτά που τραυματίζονται από τα ψηλά σκάγια. Και δεν είναι μόνο η χαμηλή πτήση των ορτυκιών που αυξάνει τους κινδύνους. Μια ολόκληρη σειρά από αιτίες και συμπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ατύχημα με θύματα ανθρώπους και σκύλους. Ας δούμε τις σημαντικότερες και συνηθέστερες αιτίες:

Α) Κυνήγι κατά το σούρουπο ή το ξημέρωμα όταν το φως είναι ελάχιστο.

Β) Τα αυτοκαταστροφικά ρούχα παραλλαγής που πέρα από την επικινδυνότητα τους είναι και αντιαισθητικά λόγω της ‘’ραμποειδούς’’ κουλτούρας που εκπέμπουν.

Γ) Μεγάλη συγκέντρωση κυνηγών σε περιορισμένο χώρο.

Δ) ‘’Τρελά σκάγια’’ που παρουσιάζουν κάποια φυσίγγια διασποράς χαμηλής ποιότητας

Ο σκύλος τις πρώτες μέρες

Οι ψηλές θερμοκρασίες τού Αυγούστου και τον Σεπτεμβρίου είναι ικανές να λυγίσουν και το πιο φιλότιμο κυνηγόσκυλο. Φυσικά αυτό ισχύει και για τον άνθρωπο αλλά εμείς τουλάχιστον έχουμε την πολυτέλεια να σταματάμε ότι ώρα θέλουμε και να πίνουμε όσο νερό θέλουμε και όποτε διψάσουμε. Ο σύντροφός μας όμως είναι αιχμάλωτος της δικής μας βούλησης και εξαρτάται απόλυτα από τα δικά μας κέφια ή την …αναισθησία μας. Για αυτό καλό θα είναι να υπενθημήσουμε για μια ακόμα φορά τα αυτονόητα.

Α) Καλή προετοιμασία με προπονήσεις και εξόδους τον ένα μήνα που απομένει μέχρι την έναρξη.

Β) Την πρώτη ημέρα κυνηγίου τακτικά διαλλείματα για ξεκούραση και άφθονο δροσερό νερό.

Γ) Μετά τις οκτώ το πρωί ανά μισή ώρα 10λεπτη στάση για ξεκούραση. Με αυτό τον τόπο θα κερδίσουμε τουλάχιστον μία ώρα κυνηγίου επιπλέον.

Δ) Αν πρόκειται να κυνηγήσετε και το απόγευμα ή την επόμενη ημέρα καλό είναι να να σταματήσετε το κυνήγι πιό σύντομα.

Ε) Αν έχετε και άλλον-ους σκύλους που τους αφήνετε στην μπαγκαζιέρα όταν κυνηγάτε φροντίστε να έχουν συνέχεια ίσκιο, νερό και φυσικά άφθονο και απεριόριστο …οξυγόνο!

Φυσίγγια και σκάγια

Για το κυνήγι του ορτυκιού προτιμώ τα φυσίγγια διασποράς με 9ρια ή 8ρια σκάγια. Τα διασποράς τα προτιμώ επειδή ο μεγάλος κύκλος ανοίγματος των σκαγίων διορθώνει τα δικά μου λάθη ενώ τα συγκεκριμένα νούμερα τα προτιμώ επειδή πάντα όταν τα αγοράζω έχω (λαθεμένα) στο πίσω μέρος του μυαλού μου και το κυνήγι της μπεκάτσας. Ίσως είναι και η δύναμη της συνήθειας που με οδηγεί σε αυτά τα χοντρά νούμερα. Και λέω πώς είναι χοντρά μια και για το ευάλωτο ορτύκι θα συνιστούσα τα 10αρια σκάγια που πρέπει (αν δεν κάνω λάθος) το κάθε φυσίγγι πρέπει να περιέχει διπλάσιο αριθμό σε σχέση με τα 8ρια. Οι αντίθετες απόψεις που είναι και αυτές σωστές λένε πώς είναι προτιμότερο ένα νορμάλ φυσίγγι που θα ριχτεί με τσόκ κύλινδρο επειδή παρουσιάζει καλύτερες κατανομές ενώ εκλείπει και ο κίνδυνος από τα …αδέσποτα σκάγια που ενίοτε βγάζουν οι τουφεκιές με τα φυσίγγια διασποράς.

Και μια (λογική) ένσταση που υπάρχει για τα δεκάρια φυσίγγια είναι αυτή που επικαλούνται κάποιοι πώς τα πολύ ψιλά σκάγια λιώνουν και δημιουργούν σώματα μεταξύ τους αλιώνοντας έτσι την σωστή κατανομή και ακυρώνοντας το ατού τους που είναι η πυκνότητα (σε σκάγια) της τουφεκιάς.