Published on 8 Ιουλίου, 2014 | by Kynoclub

Εισαγωγή στην προσκόπευση!

Κείμενο: Χρήστος Σωτηρόπουλος

Φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Τι επιδιώκει κάποιος σκοπεύοντας με το κυνηγετικό όπλο; Μα, να πετύχει ένα πουλί που πετά με εξήντα ή εκατό και πανω χιλιόμετρα την ώρα. Ή να πετύχει ένα δίσκο που βγαίνει από τον εκτοξευτήρα με 160 χιλιόμετρα την ώρα, αν δούμε το πρόβλημα από την άποψη του σκοπευτή. Ο κατάλογος των πιθανών απαντήσεων είναι τεράστιος και γεμάτος με φοβερούς και τρομερούς στόχους που κινούνται με πολύ μεγάλες ταχύτητες, κ.λ.π., κ.λ.π. (μη περιλαμβάνοντας τα δόλια καπέλα και τους κακόμοιρους κάλυκες που έχουν φάει, τρώνε και θα τρώνε απερίγραπτο τουφεκίδι).

Ε, λοιπόν, αν το καλοσκεφτούμε το ΜΟΝΟ που επιδιώκει κάποιος σκοπεύοντας με ένα κυνηγετικό όπλο, είναι να το καταφέρι να κινήσει ΣΩΣΤΑ μέσα στο χώρο ένα άκρο μιας κάννης απο 0 έως 50 εκατοστά του μέτρου, και μάλιστα τις περισσότερες φορές όχι πάνω απο 25-30 εκατοστά! Δηλαδή ένας στόχος πρέπει να διανύσει εξήντα με εκατό μέτρα για να ξεφύγει απο την τουφεκιά, ενώ ο σκοπευτής πρέπει να το πετύχει να κινήσει το στόμιο της κάννης κάποια εκατοστά. Ολα τα ωραία πράγματα είναι απλά, αυτό ισχύει και για τη σκόπευση. Με λίγα λόγια η σωστή σκόπευση είναι απλό και εύκολο πράγμα και δεν χρειάζεται να το κάνουμε εμείς οι ίδιοι πιο δύσκολο.

Προς το παρόν ας μην ασχοληθούμε με τον άνθρωπο, ας ασχοληθούμε με τη σκόπευση αυτή καθ’ εαυτήκαι ειδικότερα με την προσκόπευση και για χάρη των απολύτως αρχαρίων θα εξηγήσω τι είναι η προσκόπευση. Οταν ένας στόχος κινείται, τότε το όπλο μας θα πρέπει να στοχεύει σε κάποιο σημείο της πορείας που πρόκειται να ακολουθήσει ο στόχος, έτσι ώστε η γόμωσή μας να προλάβει να καλύψει την απόσταση που μας χωρίζει από το στόχο. Δηλαδή να σκοπεύουμε εκεί που θα βρεθεί ο στόχος όταν τον φτάσουν τα σκάγια μας. Η απόσταση μεταξύ της αρχικής θέση του στόχου (τη στιγμή που τραβήξαμε τη σκανδάλη) και της θέσης του όταν τον φτάνουν τα σκάγια μας, λέγεται στον χώρο των κυνηγών και σκοπευτών «προσκόπευση».

Τι είναι η προσκόπευση;

Η προσκόπευση είναι μεταβλητό μέγεθος που εξαρτάται από:

– την απόσταση του στόχου από εμάς, – την γωνία πορείας του στόχου σε σχέση με εμάς,

– την ταχύτητα με την οποία κινείται ο στόχος και

– την ταχύτητα των σκαγίων μας.

Επίσης, η προσκόπευση πρέπει να μεγαλώνει:

α) όσο πιο μακριά από εμάς κινείται ο στόχος,

β) όσο πιο κάθετα προς εμάς, στην ευθεία της κάννης μας, είναι η πορεία του,

γ) όσο πιο γρήγορα κινείται ο στόχος και

δ) όσο πιο αργή είναι η γόμωσή μας.

Σχετικά με το β) πρέπει να πω ότι η πραγματική προσκόπευση δεν μεταβάλλεται ανάλογα με τη γωνία που κινείται ο στόχος σε σχέση με εμάς, απλά η προβολή προς εμάς μεγαλώνει όσο η πορεία του στόχου τείνει να είναι κάθετη στην ευθεία της κάννης μας.

Η προσκόπευση σαν μαθηματικό μέγεθος μπορεί να υπολογιστεί με απόλυτη ακρίβεια. Ζητώντας συγνώμμη προκαταβολικά από τους αναγνώστες μαθηματικούς, σας λέω πως ο ορισμός της ακριβούς προσκόπευσης σε απόλυτο αριθμό εκατοστών… ελάχιστη πρακτική σημασία έχει! Αυτό για δυο λόγους: Ο πρώτος είναι ότι η εντύπωση που έχει ο καθένας μας για το πόσο μεγάλη είναι η προσκόπευση που κάνει σε μια δεδομένη περίπτωση στόχου, ποικίλλει ανάλογα με την τεχνική που χρησιμοποιεί και την ταχύτητα με την οποία προσπερνάτο στόχο για να «δημιουργήσει» την προσκόπευση που νομίζει ότι χρειάζεται. Με άλλα λόγια, μπορεί κάποιος να σκοπεύει σε κάποιον στόχο δίνοντας μισό μέτρο προσκόπευσης, ένας άλλος μόνο είκοσι εκατοστά και ω, του θαύματος, να πετυχαίνουν και οι δύο!

Προφανώς η προσκόπευση που έκαναν και οι δύο ήταν η ίδια, μόνο που η σκοπευτική εικόνα που είχε ο καθένας ήταν διαφορετική. Ο άλλος λόγος που ο ακριβής προσδιορισμός σε εκατοστά προσκόπευσης είναι πρακτικά άχρηστος, άπτεται της ανθρώπινης φυσιολογίας. Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ανίκανος να προσδιορίσει με ακρίβεια το ύψος ενός δέντρου ύψους 10 μέτρων, σε απόσταση 20 μέτρων από τον παρατηρητή! Οταν μάλιστα βρισκόμαστε σε πεδιάδα τότε έχουμε και αυτό που ονομάζουν οι παλιοί Αγγλοι εκπαιδευτές σκοποβολής, open field error (σφάλμα ανοικτού πεδίου) που οφείλεται στην έλλειψη αντικειμένων για σύγκριση. Εδώ τελειώνουν και οι κουβέντες του είδους «και τότε βάζω 53-54 εκατοστά μπροστά». Με άλλα λόγια η προσκόπευση πρέπει πλέον να περιγράφεται ως «μικρή», «μέτρια» ή «μεγάλη» και ας σημαίνουν αυτά ότι θέλουν για τον καθένα!