τρυγονι

Published on 14 Ιουλίου, 2014 | by Kynoclub

0

Τα τρυγόνια στην έναρξη…

Κείμενο φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Σπαθάτο πέταγμα, δύσκολη η τουφεκιά (ειδικά για μένα τον αιώνιο ατζαμή) και ανοικτός… ορίζοντας. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του κυνηγίου της πρώτης μέρας στα τρυγόνια. Πάντα μου άρεσε να αντικρίζω τον ανοικτό ορίζοντα, τον λαμπερό ουρανό και τα τρυγόνια να …έρχονται σα στραβά!
Έχουν περάσει κάμποσα  χρόνια από τότε που το ξημέρωμα της 20ής Αυγούστου με βρίσκει σταθερά στα τρυγονοκαρτέρια και όχι όπως παλιότερα στα θερισμένα σταροχώραφα να λύνω κάποιους από τους σκύλους μου. Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να μεταλλάσσεται σε τέτοιον βαθμό και από φανατικός ορτυκοκυνηγός να μεταμορφώνομαι σε έναν από τους πλέον φανατικούς τρυγονάδες. Και αν υπάρχει κάποια αμφιβολία για το όψιμο πάθος μου για τα τρυγόνια αρκεί μια ματιά στην αμφίεσή μου που πιστεύω ότι είναι μοναδική στην ελληνική επικράτεια…
Γιατί όμως ένας φανατικός του κυνηγίου με σκύλο φέρμας που διαθέτει καμιά… εικοσαριά ετοιμοπόλεμα Σέττερ προτιμά τώρα στα… γεράματα το καρτέρι από το ψάξιμο των σταροχώραφων και των… ορτυκόλοφων της Φλώρινας ή της Κομοτηνής;
Η εξήγηση είναι μάλλον απλή και με δύο αιτίες. Η πρώτη αιτία και αφορμή μαζί είναι η ομορφιά του κυνηγίου του τρυγονιού. Τα καρτέρια του τρυγονιού παρά την …καρτερικότητά που σου επιβάλλουν, σε ανταμείβουν με μια αίσθηση ελευθερίας. Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα για την ομορφιά του τρυγονοκυνηγίου μια και όλοι οι αναγνώστες, λίγο-πολύ, την έχουν βιώσει και μπορούν να με επιβεβαιώσουν.

trigonia1Το αντίο στα … ορτύκια

Πάμε τώρα στο δεύτερο αίτιο της στροφής μου στο κυνήγι του τρυγονιού που ταυτόχρονα σημαίνει και εγκατάλειψη του ορτυκοκυνηγίου. Τουλάχιστον για την πρώτη μέρα του κυνηγίου.
Όμορφο το κυνήγι του τρυγονιού, όμως ομορφότερο αυτό του ορτυκιού. Ειδικά για εμάς τους μεγαλύτερους που ζήσαμε εκείνα τα αξέχαστα χρόνια της δεκαετίας του ΄70 και του 80. Ήταν τότε που ακόμα και η Κωπαΐδα δεν σε άφηνε παραπονεμένο. Την αρμαθιά σου θα την έκανες. Είτε με σκύλο είτε με τα… πόδια! Ναι, με τα πόδια. Δεν ήταν λίγες οι φορές που συναντούσαμε κάποιους να κυνηγούν ορτύκια χωρίς σκύλο. Άντε με κάνα καλάμι να ανακατεύουν τα τριφύλλια ή και με κάνα μπασταρδάκι που στριφογύρναγε στα πόδια τους. Δεν είχαν κανένα πρόβλημα. Περπατούσαν δίπλα δίπλα, τρεις και τέσσερις νοματαίοι σε παράταξη παγάνας και σήκωναν ό,τι βρισκόταν μπροστά τους… Περασμένα μεγαλεία… Όμως σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η λαίλαπα του κασετόφωνου, το  πιστεύω ακράδαντα,  ότι κατέστρεψε ένα από τα καλύτερα κυνήγια. Η γενικευμένη χρήση των ηχομιμητικών συσκευών σε Βαλκάνια και Ελλάδα καθώς και η γενοκτονία που γίνεται στις αφρικανικές ακτές έχει επιφέρει σημαντική μείωση στους πληθυσμούς του ορτυκιού και αυτό είναι κάτι που το διαπιστώνουμε όλο και πιο έντονα χρόνο με τον χρόνο…
—«Αν δεν παίξει μηχανάκι δεν γίνεται τίποτα» μου λένε πολλοί φίλοι και γνωστοί από διάφορες περιοχές… Και αυτή είναι η πραγματικότητα. Μπορεί στα διπλανά χωράφια να καίγεται το πελεκούδι και εσύ να έχεις φάει τον τόπο και να μη σηκώσεις πούπουλο… Πίκρα μεγάλη για μένα και για όσους αρνούνται να τρέξουν να γλείψουν κάποιο κόκαλο από τα απομεινάρια των μακελάρηδων…

trigoniΞημερώνει η μεγάλη μέρα.

Τρυγόνια λοιπόν, είναι η επιλογή, για την πρώτη μέρα της έναρξης όπως γίνεται πάντα τα τελευταία χρόνια. Βέβαια και εδώ υπάρχουν τα γνωστά προβληματάκια με το στριμωξίδι και την κατάληψη από τους ντόπιους των καλύτερων χωραφιών και καρτεριών όμως χαλάλι τους… Αυτοί τα… ταΐζουν όλο τον καιρό και τα ανατρέφουν με τους καρπούς τους και με τη σοδειά τους. Με λίγη καλή θέληση όλοι κάπου θα στριμωχτούμε και θα μπορέσουμε να ρίξουμε μερικές τουφεκιές για την τιμή των όπλων… Όσο για τα μηνύματα από τη Βόρεια Ελλάδα, αυτά εκφράζουν συγκρατημένη αισιοδοξία έως και ενθουσιασμό για τα τρυγόνια και συγκρατημένη… απαισιοδοξία για τα ορτύκια.Τα τρυγόνια της πρώτης μέρας έχουν διαφορετική συμπεριφορά από αυτά της επόμενης ή της μεθεπόμενης. Το τουφεκίδι τα κάνει ιδιαίτερα φιλύποπτα έως και… ανύπαρκτα. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο ένα μέρος που είχε πολλά τρυγόνια, το  πρωινό της έναρξης να μην έχει πουλί πετούμενο ούτε το απόγευμα ούτε και την επόμενη.  Ειδικότερα σε χωράφια που έπεσε πολύ τουφεκίδι από πολλά όπλα συνηθίζουμε να λέμε ότι το μέρος έχει ‘’καεί’’. Ίσως να μην υπάρχει πιο καχύποπτο θήραμα από το τρυγόνι. Ακόμα και τα φετεινάρια (που είναι τα οκτώ στα δέκα πουλιά) αν και δεν έχουν ξανακούσει τουφεκιές αρκεί να περάσουν πάνω από μια συστοιχία τουφεκιών για να γίνουν ιδιαίτερα επιφυλακτικά και… απόμακρα. Τη δεύτερη μέρα του κυνηγίου λοιπόν συνήθως τα τρυγόνια είναι εξαιρετικά σπάνια και καχύποπτα. Και αυτό τα καταλαβαίνεις λίγο μετά το ξημέρωμα όταν μάταια τα περιμένεις ελπίζοντας σε ένα καλό τουφεκίδι και μια καλή κάρπωση αντάξια της πρώτης μέρας. Αμ δε… Εκεί λοιπόν και όταν η ώρα έχει φτάσει οκτώ-οκτώμισι ο γράφων επιστρέφει στις καταβολές του και στην… μπαγκαζιέρα με τα υπομονετικά σκυλάκια του. Είναι η ώρα για τα ορτύκια έστω και αν αυτά είναι ανύπαρκτα. Ίσως κάποια να μην τα παρέσυραν οι σειρήνες των κασετοφονιάδων και να δώσουν την ευκαιρία στα διψασμένα για φέρμες σκυλιά που για μήνες βιώνουν την απραξία.. Συμπέρασμα: Η πρώτη μέρα είναι πάντα αφιερωμένη στα τρυγόνια και η δεύτερη, τρίτη, τέταρτη και όλες οι υπόλοιπες στα ορτύκια. Μέχρι να έρθει ο καιρός της πέρδικας και μετά της μπεκάτσας…

zwnhdiavasisΟι Ζώνες Διάβασης

Το κυνήγι ξεκινάει στις 20 Αυγούστου, όμως όχι παντού. Επιτρέπεται μόνο στις λεγόμενες Ζώνες Διάβασης που είναι καθορισμένες από τα κατά τόπους δασαρχεία και είναι σημασμένες με τις χαρακτηριστικές κίτρινες πινακίδες. Σε αυτές τις Ζώνες το κυνήγι επιτρέπεται μέχρι τις 14 Σεπτεμβρίου ενώ από τις 15 του ίδιου μήνα το κυνήγι επιτρέπεται πλέον παντού εκτός φυσικά από τα καταφύγια. Η άγνοια νόμου δεν δικαιολογείται ακόμα και αν ο παραβάτης επικαλεστεί την απουσία πινακίδων. Για αυτό αν θα κυνηγήσετε σε μέρος όπου θα πάτε για πρώτη φορά, καλό θα είναι να συμβουλευτείτε τα κατά τόπους Δασαρχεία, τους Κυνηγετικούς Συλλόγους ή τους θηροφύλακες. Σε αρκετές περιοχές, μαλιστα,  υπάρχει έντονο πρόβλημα λόγω της κλοπής  πολλών πινακίδων από γύφτους και μεταλοσυλλέκτες. Ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα όπου μαζί με τους δικούς μας δρουν και Βούλγαροι  συλλέκτες μεταλλικών αντικειμένων οι οποιοι εκτός από καμπάνες και σχάρες υπονόμων… απαλλοτριώνουν ακόμα και τις πινακίδες των Κυνηγετικών Συλλόγων δημιουργώντας πολλά προβλήματα σε κυνηγούς και θηροφύλακες. Προσοχή λοιπόν…

 


About the Author



Back to Top ↑
  • Video της εβδομάδας