ορτυκι

Published on 3 Σεπτεμβρίου, 2014 | by Kynoclub

0

Τα ορτύκια της βροχής!

Κείμενο-Φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Ψάξε πριν και κυρίως μετά τη βροχή για ορτύκια και δεν θα χάσεις.  Μερικά από τα καλύτερα ορυκοκυνήγια μου τα έχω κάνει λίγο πριν ανοίξουν οι ποταμοί του ουρανού.

Όταν ο ουρανός μαύριζε και οι αστραπές αυλάκωναν τον ορίζοντα κατά ένα μαγικό τρόπο γέμιζε ο τόπος ορτύκια. Και αυτό το έχω βιώσει κάμποσες φορές στη Μάνη στη Φλώρινα και στον Χάρακα. Όμως η απόλαυση είναι να κυνηγάς ορτύκια με την βροχή ή μετά από αυτή. Η μυρωδιά του βρεγμένης γης που ρουφά το νερό είναι πραγματικά μεθυστική όπως και οι απανωτές φέρμες που έχουν την ευκαιρία να πάρουν οι σκύλοι μας. Γιατί όμως όταν βρέχει …βρέχει και ορτύκια; Η πιθανότερη εξήγηση είναι η …αναστολή της αποδημίας. Όπως λένε και οι παλαιότεροι τα ορτύκια ταξιδεύουν με καθημερινά κύματα  προς τις αφρικανικές ακτές αλλά εμείς δεν τα παίρνουμε χαμπάρι. Όταν όμως ο καιρός γίνεται άστατος και φέρνει βροχή τότε αυτά τα …στρουμπουλά πουλάκια μαζεύονται στους …βατήρες  όπως είναι η Μάνη, η Μαρώνεια και τα Λεγρενά πριν το μεγάλο άλμα για το πέρασμα της Μεσογείου. Εκεί περιμένουν να φυσήξει ..ούριος άνεμος που θα τα βοηθήσει στο δύσκολο εγχείρημα τους.

sounio

Μυθικό πέρασμα στο Σούνιο

Θυμάμαι  κάτι  που διάβασα πριν από αρκετά χρόνια σε κάποιο κυνηγετικό αφήγημα και σας το μεταφέρω με δικά μου λόγια.  ”Πριν από μερικές δεκαετίες οι τότε αθηναίοι κυνηγοί νοίκιαζαν σπίτια και καλύβια στα Λεγρενά και στο Σούνιο συνδυάζοντας διακοπές και κυνήγια. Έβγαιναν το πρωί για κυνήγι και αν είχε πέρασμα κυνηγούσαν όσο τους έκανε κέφι. Αν δεν είχε πουλιά πήγαιναν για μπάνιο. Μια συνηθισμένη ημέρα λοιπόν και ενώ όλα έδειχναν ότι δεν συμβαίνει τίποτε συνταρακτικό από θηραματικής απόψεως ήρθε το αναπάντεχο. Λίγο πριν τις εννέα και ενώ ο ήλιος πλέον έκαιγε για τα καλά οι περισσότεροι τα μάζευαν για να φύγουν με 2-3 πουλιά ο καθένας στην τσάντα.  Τότε κάποιος παρατήρησε κάποιο σκουρόχρωμο  μακρύ σύννεφο να κινείται στο βάθος του ορίζοντα ερχόμενο από την θάλασσα. Φώναξε σε όσους ήταν κοντά του να κοιτάξουν και αυτοί. Ναι! Το είδαν και αυτοί ένα παράξενο σκουρόχρωμο σύννεφο με μήκος πολλών εκατοντάδων μέτρων και ανάλογου πλάτους να έρχεται προς το μέρος τους… Κάθισαν κάτω και περίμεναν. Σαν σύννεφο από ψαρόνια έμοιαζε. Μετά από λίγα λεπτά η απορία τους λύθηκε μια και καλή. Χιλιάδες ορτύκια το ένα μετά το άλλο προσγειώνονταν σε όλη την παραλία του Χάρακα, στους λόφους και μέχρι πάνω ψηλά εκεί που βρίσκεται σήμερα η Αγία Φωτεινή κοντά στο Θυμάρι της Αναβύσσου. Τα όπλα πήραν φωτιά. Όσοι είχαν φορέσει τα μαγιό τους και πλατσούριζαν έτρεχαν αλαφιασμένοι να βάλουν παντελόνια και άρβυλα. Τα ‘’σύρματα’’ έπεσαν και πλάκωσαν παιδιά ,νέοι, γέροι …χόλοι και γενικά όποιος μπορούσε να κρατήσει όπλο ή απόχη. Τότε δεν υπήρχε όριο στην κάρπωση και τα ορτύκια επωλούντο  σε αρμαθιές  στο παζάρι του Πειραιά και της Ομόνοιας. Αφού πέρασε μια ώρα από την …απόβαση των πουλιών που έκαναν ανάποδα την πορεία της αποδημίας ήρθε και η εξήγηση για αυτό το απίστευτο φαινόμενο. Ο ορίζοντας σο βάθος της θάλασσας πίσω από το Γαιδουρονήσι  και τον Ναό του Ποσειδώνα είχε μαυρίσει ενώ οι αστραπές γίνονταν όλο και ποιο έντονες. Δεν πέρασε πολύ ώρα και η καταιγίδα εξελίχθηκε  σε ένα μεγάλο μπουρίνι που  έφτασε στην ακτή και γρήγορα ταξίδεψε στην ενδοχώρα με τους καταρράκτες του να ποτίζουν την ξεραμένη γη. Η θύελλα κάποια στιγμή τέλειωσε και το κυνήγι συνεχίστηκε μέχρι αργά το σούρουπο, ίσως και την επόμενη ημέρα. Τι είχε συμβεί; Τα πουλιά στο δρομολόγιό τους προς τις λιβυκές ακτές διαισθάνθηκαν τον κίνδυνο από την καταιγίδα και γύρισαν πίσω. Προφανώς κάποιος μυστηριώδης μηχανισμός αυτοπροστασίας λειτούργησε αντίθετα στην φυσική  αλλά ανεξήγητη προσταγή της αποδημίας. Αν αυτό το σύννεφο των πουλιών συναντούσε την καταιγίδα καταμεσής στο πέλαγος  είναι βέβαιο ότι κανένα πουλί δεν θα είχε σωθεί….’’

Αυτή την μικρή ιστορία που εξελίχθηκε λίγο πριν ή μετά τον πόλεμο, την διάβασα πριν από πολλά χρόνια σε ένα παλιό περιοδικό  και από τότε είναι πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Με επηρέασε τόσο πολύ που πάντα όταν βλέπω τον ουρανό να μαυρίζει είτε είναι Αύγουστος είτε το προχωρημένο Φθινόπωρο θα αρπάξω σκυλιά όπλα και φυσίγγια και θα τρέξω να προλάβω την καταιγίδα! Τέτοια είναι η βεβαιότητα και η λαχτάρα ότι τα πουλιά θα ανταποκριθούν στο κάλεσμά του καιρού…

ortikia2

 Το 1996 στην Πτολεμαΐδα και την Φλώρινα 

Το έχουμε πει και γράψει πολλές φορές ότι το 96 ήταν η καλύτερη ορτυκοχρονιά. Το επιστημονικό ερευνητικό πρόγραμμα Άρτεμις το έχει επιβεβαιώσει με βούλα και επιστημονική σφραγίδα. Αν και από τότε έχουν περάσει πάνω από 15 χρόνια δεν θυμάμαι κάποια άλλη χρονιά να ήταν τόσο καλή. Και όταν λέμε καλή ορτυκοχρονιά εννοούμε σε πανελλαδικό επίπεδο και όχι μόνο στη Φλώρινα, την Κομοτηνή η την Μάνη.

Μετά από χρόνια λοιπόν (όταν γερνάει ο άνθρωπος γίνεται σοφότερος) και αφού δεν ξαναζήσαμε τέτοιες …ορτικοδόξες η μνήμη πάντα γυρνάει προς τα πίσω. Θα σας φανεί λοιπόν περίεργο αλλά αυτό που μου έχει μείνει από εκείνη τη χρόνιά ήταν πέρα από τα πολλά ορτύκια και οι πολλές βροχές. Τότε συνήθιζα να ανεβαίνω στην Πτολεμαΐδα-Φλώρινα καμιά δεκαριά μέρες πριν να αρχίσει το κυνήγι και να μένω καμιά βδομάδα ακόμα μετά την έναρξη. Δεκαπέντε και πλέον μέρες με καθημερινές εξόδους πρωί απόγευμα είτε για εκπαιδευτικά είτε για κυνήγι. Η απόλαυση λοιπόν ήταν οι καθημερινές απογευματινές βροχές. Κρατούσαν από μερικά λεπτά μέχρι μια δυο ώρες. Όμως τα κυνηγοτόπια γίνονται αφράτα, λαχταριστά και κυρίως …ορτυκάτα. Γέμιζε ο τόπος πουλιά μετά τη βροχή. Καθημερινά. Όλα αυτά, το επαναλαμβάνω στην Πτολεμαΐδα και την Φλώρινα. Τα χρόνια πέρασαν αλλά είμαι βέβαιος ότι οι πολλές βροχές έπαιξαν τον ρόλο τους ώστε το 96 να μείνει στην ιστορία σαν την καλύτερη ορτυκοχρονιά. Ίσως ο δρ Χρήστος Θωμαΐδης, ο καθηγητής Φανής Καραμπατζάκης και οι υπόλοιποι επιστημονικοί συνεργάτες του ‘’Άρτεμις’’ να μπορούν να ανατρέξουν σε μετεωρολογικά στατιστικά στοιχεία εκείνης της χρονιάς αλλά και των επόμενων χρόνων που θα επιβεβαιώσουν ή θα απορρίψουν την απλοϊκή δική μου εκτίμηση ότι βροχές και ορτύκια πάνε μαζί… Δεν χρειάζεται να σημειώσουμε εδώ περισσότερα για την αλληλοεπίδραση των ειδών και των κλιματολογικών συνθηκών,  άλλωστε αυτό είναι δουλειά  των επιστημόνων. Όμως αυτό που μπορώ να κάνω κλείνοντας είναι να σας προτρέψω να βγείτε για κυνήγι ορτυκιού με την βροχή. Κάπου θα συναντηθούμε….

 


About the Author



Back to Top ↑
  • Video της εβδομάδας