Τα γουρούνια «σώζουν» τους λαγούς!

Φώτο: Ο Γιώργος Πάσουλας δηλώνει πολύ ευχαριστημένος από την πυκνότητα των λαγών στη Φθιώτιδα και στους γειτονικούς νομούς.

Κείμενο Φώτο: Ν. Φωτακόπουλος

Πριν από αρκετά χρόνια δεν ήταν λίγοι αυτοί που έλεγαν ότι το ενδημικό θήραμα είναι αυτό που μελλοντικά θα απορροφά το ενδιαφέρον της πλειονότητας των κυνηγών. Και όπως φαίνεται δικαιώνονται απόλυτα τώρα που το… μέλλον έφτασε.

Χρόνο με τον χρόνο οι κυνηγοί που ασχολούνται με το ενδημικό θήραμα και ειδικότερα με το κυνήγι των τριχωτών γίνονται όλο και περισσότεροι, και αυτό είναι λογικό μια και τόσο ο λαγός όσο και ο αγριόχοιρος παρουσιάζουν συνεχείς αυξητικές τάσεις του πληθυσμού τους στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδος. Γι’ αυτό, θα ασχοληθούμε πρώτα με τους λαγοκυνηγούς που κάνουν τις δικές τους διαπιστώσεις και βγάζουν τα δικά τους συμπεράσματα. Μιλήσαμε με τρεις «λαγάδες» που προέρχονται από διαφορετικές περιοχές και ο καθένας μάς μετέφερε τα συμπεράσματα και τις διαπιστώσεις από τη δική του περιοχή, και όπως φαίνεται συμφωνούν σχεδόν σε όλα.

Και πρώτα από όλα στη συμβολή της θηροφυλακής και της θηροφύλαξης γενικότερα στην πάταξη της λαθροθηρίας ειδικά την κρίσιμη εποχή της αναπαραγωγής. Όπως αποδείχτηκε η μάστιγα της νυκτολαθροθηρίας με τους προβολείς έχει περιοριστεί σημαντικά και αυτό είναι το σημαντικότερο επίτευγμα των κυνηγετικών οργανώσεων.

Από τη μια πλευρά οι θηροφύλακες και από την άλλη η συνειδητοποίηση των κυνηγών έχουν φέρει θεαματικά αποτελέσματα, ενώ η παράλληλη στροφή πολλών λαγοκυνηγών στο κυνήγι του αγριόχοιρου συνέβαλε σημαντικά στη μείωση της κυνηγετικής πίεσης στο εθνικό μας θήραμα που αναμφισβήτητα παραμένει ο λαγός.

O Δημήτρης Θεοχάρης και ο Νίκος Μπικιέρης από τη Δεσκάτη Γρεβενών σε παλιότερο στιγμιότυπο από αγώνες Ιχνηλατών όπου συμμετείχαν με τα Γιούρα τους… Δηλώνουν πολύ ευχαριστημένοι από τη φετινή λαγοχρονιά που ήταν η καλύτερη των τελευταίων χρόνων.

Οι διαπιστώσεις…

– «Ήταν μια πολύ καλή χρονιά για τον λαγό» μας λέει ο Δημήτρης Θεοχάρης από τη Δεσκάτη Γρεβενών που διατηρεί το κυνοτροφείο «Καμβουνίων» στο οποίο εκτρέφει Ιχνηλάτες Πορσελέν και Γιούρα. Θεωρεί ότι η καλύτερη λαγοχρονιά των τελευταίων χρόνων ήταν αυτή που μας πέρασε και εξηγεί τους λόγους.

– «Οι καιρικές συνθήκες την περσινή αναπαραγωγική περίοδο ήταν πάρα πολύ καλές και σε συνδυασμό με τη μείωση του πληθυσμού της αλεπούς συνέβαλαν τα μέγιστα στην αύξηση του πληθυσμού των λαγών. Οπως μου λένε αρκετοί συνάδελφοι εδώ στα μέρη μας έπεσε ψώρα στην αλεπού και αυτό ίσως συνέβαλε στη μείωσή της, ενώ οι αυξητικές τάσεις που παρουσιάζουν οι λύκοι και η συνεχής παρουσία τους λειτουργεί ανταγωνιστικά ως προς την αλεπού. Μάλλον έχουμε μια βοήθεια από εκεί που δεν την περιμέναμε στην αντιμετώπιση της αλεπούς».

Ρωτάμε τον κ. Θεοχάρη για τη λαθροθηρία και η απάντησή του είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα και ξεκάθαρη.

– «Οχι δεν έχουμε λαθροθηρία. Και αυτή που υπάρχει σε ό,τι αφορά τον λαγό βρίσκεται σε μηδενικά ποσοστά. Ο θηροφύλακας που έχουμε εδώ στον Σύλλογό μας κάνει πολύ καλή δουλειά, ενώ οι ελάχιστοι που ήταν επιρρεπείς στη λαθροθηρία ασχολούνται πια μόνο με το αγριογούρουνο που έχει και περισσότερο… κρέας».

Ο Κυριάκος Φραγγέας ζει στην Αθήνα και κυνηγάει συνήθως στις περιοχές της Μάντρας και της Μαγούλας όπου φέτος υπήρχε μεγαλύτερος συνωστισμός.

– «Τα προηγούμενα χρόνια εκεί που έβρισκες 2-3 παρέες, συναντάς… επτά με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα. Η οικονομική κρίση είναι λογικό να επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τις αποστάσεις που διανύει ένας λαγοκυνηγός. Ετσι λοιπόν παρατηρούμε πλέον ένα σημαντικό συνωστισμό στα κυνηγοτόπια που βρίσκονται κοντά στην Αθήνα αλλά και κοντά στις πόλεις γενικότερα. Η κυνηγετική πίεση είναι λογικό να επηρεάζει τους πληθυσμούς του λαγού ενώ κατά τη γνώμη μου μεγάλο ρόλο παίζουν και τα εκπαιδευτικά που επηρεάζουν ολοχρονίς και δεν αφήνουν τον λαγό να ησυχάσει. Οταν υπάρχουν συνεχή σηκώματα και ξετοπίσματα είναι λογικό όλα αυτά να έχουν συνέπειες στην αναπαραγωγική δυνατότητα του λαγού ιδιαίτερα την άνοιξη και το καλοκαίρι».

Πολλούς λαγούς

Ομως ο Κυριάκος δεν κυνηγάει μόνο στην Αττική. Φέτος, όπως μας λέει, έκανε αρκετές εξορμήσεις στην Αρκαδία όπου κυνηγάει τακτικά στις περιοχές της Νεστάνης και του… «Τριεθνούς» όπως λέγεται η περιοχή κοντά στα σύνορα των νομών Αρκαδίας, Ηλείας και Αχαΐας. Δηλώνει σχεδόν ενθουσιασμένος…

– «Είχε πολλούς λαγούς. Δεν φύγαμε σχεδόν ποτέ άδειοι και πάντα σηκώναμε περισσότερους από ένα-δυο σε κάθε εξόρμηση. Νομίζω ότι η θηροφύλαξη και η στροφή πολλών λαγοκυνηγών στον αγριόχοιρο έχει βοηθήσει τον λαγό να ανακάμψει» συμπληρώνει ο Αθηναίος συνομιλητής μας που με αυτά που είπε εκφράζει τους περισσότερους λαγοκυνηγούς της Αττικής…

– Ο Γιώργος Πάσουλας είναι γνωστός για τα… λαχταριστά Μπηγκλ του και την αφοσίωσή του σε αυτή την πολυτάλαντη φυλή. Η καθημερινότητά του είναι τα σκυλιά του και η εκπαίδευσή τους στο κυνήγι του λαγού.

Δεν χάνει λοιπόν επιτρεπόμενη ημέρα που δεν θα βγει στα λαγοτόπια της Φθιώτιδας αλλά και στα λαγοτόπια των γειτονικών νομών. Το ρωτάμε όσα ρωτήσαμε και τους προαναφερθέντες.

– «Ηταν μια καλή λαγοχρονιά για όλους τους λαγοκυνηγούς», μας λέει και συνεχίζει: «Νομίζω ότι βοήθησαν αρκετοί παράγοντες για να έχουμε μια καλή λαγοχρονιά αλλά και μια συνεχή τάση σταθεροποίησης του αριθμού των λαγών σε αρκετά υψηλό επίπεδο σε αρκετές περιοχές. Διαφοροποιήσεις υπάρχουν βέβαια και αλλού υπάρχουν λιγότεροι και αλλού περισσότεροι λαγοί. Όμως το γενικό επίπεδο είναι πολύ καλό. Σε αυτό έχουν συμβάλει η θυροφύλαξη, η συνειδητοποίηση των κυνηγών για την ανάγκη προστασίας των θηραμάτων όπως και οι ήπιες καιρικές συνθήκες την κρίσιμη αναπαραγωγική περίοδο».

Ρωτάμε τον Γιώργο Πάσουλα να μας πει πού συναντά τους περισσότερους λαγούς.

– «Οι περισσότεροι λαγοί βρίσκονται σε μέρη που δέχονται ται μικρότερη πίεση και εκεί που οι κυνηγοί δεν πάνε πολύ συχνά. Αντίθετα στα κοντινά κυνηγοτόπια και όπου υπάρχει μεγαλύτερη πίεση οι λαγοί είναι όχι μόνο λιγότεροι αλλά και πιο καχύποπτοι, και αυτό είναι λογικό. Πάντα στα πεδινά υπήρχαν λίγοι λαγοί ενώ όσο ανεβαίνουμε στα ορεινά γίνονται πολύ περισσότεροι».

Το παράπονο του λαγοκυνηγού

Είναι πολύ συνηθισμένες οι διαμαρτυρίες των περδικάδων για τη διαφορετική ημερομηνία έναρξης του λαγού και της πέρδικας. Διαμαρτύρονται επειδή ο λαγός ανοίγει στις 15 Σεπτεμβρίου ενώ η πέρδικα την 1η Οκτωβρίου. Θεωρούν ότι οι λαγάδες ή κάποιοι πονηροί με τη δικαιολογία του λαγού ανηφορίζουν πρόωρα στα περδικοτόπια και αφανίζουν τις πέρδικες. Ίσως σε κάποιο ποσοστό να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όμως δεν είναι δικαιολογία αυτή για να ζητούν την ταυτόχρονη έναρξη του λαγού και πέρδικας.

Τότε τι να πουν και οι λαγοκυνηγοί; Πόσοι λαγοί έχουν πέσει άδοξα από περδικάδες, τσιχλάδες, μπεκατσάδες, φασσάδες κ.λπ. Δεν θα έπρεπε και αυτοί να διαμαρτύρονται και να ζητούν απαγόρευση του λαγού σε όσους δεν είναι λαγοκυνηγοί ή απαγόρευση του κυνηγίου όταν δεν επιτρέπεται ο λαγός; Ισως να είναι ο πλέον παραπονούμενος «κλάδος» των κυνηγών αφού σχεδόν όλοι παίρνουν από το «μερτικό» τους, ενώ αντίθετα ο λαγοκυνηγός σχεδόν ποτέ δεν σηκώνει τουφέκι σε άλλο θήραμα. Ας μη ζητάμε λοιπόν να περιοριστούν οι έτσι και αλλιώς λίγες μέρες του λαγοκυνηγιού επειδή μερικοί ασυνείδητοι εξακολουθούν να τουφεκούν πρόωρα τις πέρδικες…

Ο Κυριάκος Φραγγέας που κυνηγάει στην Αττική και την Αρκαδία διαπιστώνει μεγάλη πίεση στα λαγοτόπια που βρίσκονται κοντά στην Αθήνα.