Ένα Σπρίνγκερ για τις τσίχλες!

Κείμενο-φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Κάθε τέτοια εποχή, με πιάνει ο… πόνος (και) για τις τσίχλες! Νιώθω ότι, αν και είμαστε ακόμα στην αρχή, πλησιάζει το τέλος της κυνηγοχρονιάς και τρέχω να προλάβω να ρίξω καμιά τουφεκιά.

Η πάλη ανάμεσα στην… καψούρα του τσιχλοκυνηγού και την καψούρα του μπεκατσοκυνηγού βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της. Από κοντά και το μόνιμο πάθος για τα βαλτοκυνήγια. Και μέσα σε όλα αυτά η κυνοφιλική εξάρτηση.

Από την μια θέλω να βρίσκομαι στον Λαγκαδά και τη Λιτή για να εκπαιδεύω τα σκυλιά μου κυναγωγών, και από την άλλη θέλω να είμαι στην Πελασγία για τσίχλες, στην Τρίπολη για μπεκάτσες και στον Έβρο για υδρόβια. Τι να πρωτοκάνω; Και πού να πρωτοπάω στα Σαββατοκύριακα που είναι διαθέσιμα από τις πολλές υποχρεώσεις; Μπορείς να παντρέψεις όλα αυτά; Φυσικά και όχι… Μπορείς να αφήσεις τα σκυλιά στο σπίτι και να κοιτάξεις τις τσίχλες; Ίσως θα μπορούσα αν ήμουν κατασταλαγμένος ως κυνηγός που ξέρει πού πάει και τι θέλει…

Στο… ψάξιμο!

Ακόμα και στις φυλές των σκύλων δεν μπορώ να κατασταλάξω. Αν και μου αρέσουν όλα τα κυνήγια και θα έπρεπε να έχω έναν σκύλο γενικών καθηκόντων, έχω μόνο καμιά δεκαριά Αγγλικά Σέττερ. Και τι θα έπρεπε να έχω; Μα φυσικά Σπρίνγκερ Σπάνιελ που κάνουν για (σχεδόν) όλες τις δουλειές και για τύπους σαν και μένα που τα θέλουν όλα!

Το Σπρίνγκερ θα ψάξει και… δεν θα φερμάρει. Αντίθετα θα ξεπετάξει το θήραμα, ενώ στο τέλος θα το φέρει άθικτο στα χέρια του κυνηγού. Αρκεί να είναι εκπαιδευμένο! Το Σπρίνγκερ υπερέχει από το κόκερ μιας και είναι πιο εύσωμο και γεροδεμένο και το μέγεθός του το βοηθά να ανταποκρίνεται καλύτερα στα κυνηγετικά καθήκοντα. Είναι το ταχύτερο και ψηλότερο από τα βρετανικά σπάνιελς, περίπου 51 εκατοστά στο ακρώμιο.

Τα αποδεκτά χρώματά του είναι το λευκοκάστανο (λευκό – συκωτί) ή λευκόμαυρο ή τρίχρωμο με πύρινα σημάδια.

Το σχετικά μικρό του μέγεθος, η ομορφιά του, ο φιλικός και πράος χαρακτήρας του, ο ισορροπημένος ψυχισμός του, η ικανότητά του να προσαρμόζεται, η αγάπη του για την οικογενειακή ζωή και -κυρίως με τα παιδιά- τον κάνουν ιδανικό σύντροφο κυνηγών αστικών κέντρων. Το όνομα Σπρίνγκερ προέρχεται από τη λέξη spring που σημαίνει ελατήριο και υποδηλώνει σαφώς τον τρόπο εργασίας του. Ερευνά, εντοπίζει και ορμά στο θήραμα για να το ξεπετάξει, επομένως η έρευνά του είναι κοντινή, πάντα εντός του βεληνεκούς του όπλου. Και για όσους αναρωτιούνται αν προλαβαίνουν να πυροβολήσουν λόγω της έλλειψης φέρμας, το πρόβλημα είναι μικρότερο απ ό,τι φαντάζεστε.

Προειδοποίηση…

Από τη στιγμή που το Σπρίνγκερ θα συλλάβει την αναθυμίαση θα αρχίσει να κουνάει τρελά την ουρά, δίνοντας σήμα στον κυνηγό που έτσι έχει στη διάθεσή του πολύτιμο χρόνο για να προετοιμαστεί.

Άριστος στην επαναφορά από ξηρά ή νερό, σε συνδυασμό με τις ιχνηλατικές του ικανότητες, δεν χάνει τραυματισμένο φτερωτό ή τριχωτό θήραμα. Ιδανικός για δάση, θάμνους, βατσινιές, πουρναρωτά, βάλτους, λίμνες και πεδιάδες, ενώ πατά γερά και το πετρωτό. Κατάλληλος για όλα τα θηράματα με οποιοδήποτε καιρό. Είναι ταχύτατος, ευέλικτος, πανέξυπνος, δραστήριος, χαρούμενος, επίμονος, με διάθεση για παιχνίδι. Για τις ικανότητές του και τη δυνατή του «μύτη» χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο ως διάσωσης και αστυνομικός σκύλος και αυτό είναι ενδεικτικό των δυνατοτήτων του και της ευφυΐας του.

Ας δούμε τι μπορεί να κάνει το Σπρίνγκερ στο κυνήγι της τσίχλας. Πρώτα από όλα θα κάτσει δίπλα μας στο καρτέρι και αν είναι σωστά εκπαιδευμένο θα ψάχνει τον ουρανό για να δει την τουφεκισμένη τσίχλα.

Όσο και αν αυτό μοιάζει υπερβολικό, τα έμπειρα Σπρίνγκερ το ξέρουν καλά αυτό το παιχνίδι. Θα παρακολουθήσουν με τα μάτια την τσίχλα και θα τη βρουν όσο μακριά και να πέσει, όπου και να πέσει.

Όμως δεν είναι μόνο αυτό το καθήκον του. Θα αποδώσει τα μέγιστα όταν θα χωθεί στα πυκνά ρέματα και θα ξεπετάξει από τα πουρνάρια όλα τα τσιχλοκότσυφα που κρύβονται εκεί. Φυσικά θα πρέπει να βρίσκεται πάντα εντός της βολής του όπλου και σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 20-25 μέτρα από τον κυνηγό.

Αν λοιπόν είστε και εσείς κυνηγός με πολυσχιδή ενδιαφέροντα, τότε το Σπρίνγκερ είναι ο πλέον χρήσιμος σκύλος. Ένας αναντικατάστατος σύντροφος που θα αποδειχθεί πολύτιμος σε όλα τα κυνήγια, ακόμα και σε αυτό της τσίχλας, για το οποίο όλοι λένε ότι η παρουσία του σκύλου είναι περιττή και επιζήμια.

Ξέρετε ότι:

Το Σπρίνγκερ δεν φοβάται τα βάτα και τα πυκνά αδιαπέραστα δάση. Ο κυνηγός μπορεί να παρακολουθεί τη δράση και τις μετακινήσεις του σκύλου ακούγοντας τους θορύβους από την κίνηση της βλάστησης και από το κουδουνάκι. Το μπίπερ είναι ένα εργαλείο άχρηστο για αυτό το κοντινό αλλά σπουδαίο κυνηγόσκυλο.