αυτοκινητα

Published on 28 Οκτωβρίου, 2014 | by Kynoclub

0

Με τετρακίνηση στις …κακοτοπιές!

του Σταύρου Μπουγιουκλή

φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Για τους περισσότερους το “τζιπ” είναι ένα είδος πολυτέλειας. Για άλλους είναι η αυτοπεποίθηση, ότι θα τα καταφέρουν εκεί, που τα “απλά” μοντέλα δεν θα μπορέσουν. Για άλλους πάλι είναι ένα μεγάλο κομμάτι της δουλειάς τους, όπως για κυνηγούς, αγρότες, γεωπόνους κ.λπ.. Οι τελευταίοι, προφανώς, γνωρίζουν πολύ καλά τι θα πει τετρακίνηση, αφού βιώνουν καθημερινά τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα της 4Χ4 κίνησης. Να έχει κανείς ή να μην έχει; Ιδού το ερώτημα.

Πρωτεύον πλεονέκτημα της τετρακίνησης είναι το γεγονός, ότι έχει την ικανότητα να υπερβαίνει κάθε είδους εμπόδιο, όπως ανηφόρες με χαλαρό έδαφος, άμμο, λάσπη, χιόνι. Άλλωστε αυτό αποτελεί τον κύριο λόγο που είναι απαραίτητη και μη εξαιρετέα σε όλα τα τζιποειδή αυτοκίνητα. Ένα μεγάλο υπέρ της 4Χ4 κίνησης είναι η διπλάσια ελκτική πρόσφυση. ΣΕ αντίθεση με τα “απλά”, τα τετρακίνητα οχήματα μεταφέρουν την δύναμη του κινητήρα στην άσφαλτο -ή το χώμα- σε τέσσερα αντί σε δύο σημεία. Με άλλα λόγια η δύναμη του μοιράζεται στα τέσσερα αντί στα δυο, με αποτέλεσμα ο κάθε κινητήριος τροχός ν΄ αντιμετωπίζει καλύτερα τη δύναμη που του αναλογεί. Έτσι δεν χάνεται ισχύς σε άσκοπο “σπινάρισμα”, δηλαδή η δύναμη ή καλύτερα η ροπή του κινητήρα μετατρέπεται όλη σχεδόν σε επιτάχυνση. Επίσης ένα άλλο μεγάλο ατού των τετρακίνητων οχημάτων είναι η καλύτερη πλευρική πρόσφυση. Στην πράξη μεταφράζεται ως καλύτερο κράτημα στις στροφές, που έχει ως αποτέλεσμα τα τετρακίνητα αυτοκίνητα να μην, ή τουλάχιστον σπάνια, να υποστρέφουν ή να υπερστρέφουν με απότομο πάτημα του γκαζιού στη στροφή.

Όμως η τετρακίνηση έχει και τις “ευαισθησίες” της. Για παράδειγμα τα εκτός δρόμου οχήματα έχουν υψηλότερη κατανάλωση καυσίμων σε σύγκριση με τα επιβατικά αυτοκίνητα ίδιου κυβισμού. Αυτό οφείλεται στο γεγονός της απώλειας ισχύος, λόγω μεγάλης τριβής που παρουσιάζεται στα μηχανικά μέρη του συστήματος μετάδοσης. Ο κινητήρας πρέπει δηλαδή να “γυρίσει” περισσότερους άξονες και διαφορικά, πέντε άξονες αντί για δύο και δύο ή τρία διαφορικά αντί για ένα, σε σχέση με τα αντίστοιχα πισωκίνητα και προσθιοκίνητα μοντέλα. Η υψηλή κατανάλωση όμως οφείλεται και στο μεγαλύτερο βάρος του συστήματος μετάδοσης. Είναι κατανοητό αφού περισσότερα εξαρτήματα σημαίνουν και επιπλέον βάρος, αλλά και θόρυβο.

tetrakinisi1

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι τα αυτοκίνητα με κίνηση και στους τέσσερις τροχούς έχουν πιο ισορροπημένη οδική συμπεριφορά. Αυτό όμως ισχύει εν μέρει στην άσφαλτο, αφού το “αγροτικό” τους σύστημα μετάδοσης και διεύθυνσης βαραίνει το τιμόνι και αυξάνει το θόρυβο στο εσωτερικό του αυτοκινήτου. Έτσι η οδήγηση γίνεται κουραστική. Τα σύγχρονα τζιπάκια, όμως, ήρθαν να δώσουν λύση στα προαναφερόμενα “προβληματάκια” που παρουσιάζονται στα αυτοκίνητα με μόνιμη τετρακίνηση. Η λέξη κλειδί είναι κατ΄ επιλογή τετρακίνηση. Πρόκειται για ένα σύστημα μετάδοσης που εμπλέκει τον δεύτερο κινητήριο άξονα του οχήματος όταν είναι απαραίτητο, δηλαδή σε δύσβατα σημεία και φυσικά τον απεμπλέκει όταν δεν χρειάζεται, δηλαδή στην άσφαλτο.

Είναι ευνόητο ότι τα τζιποειδές οχήματα έχουν περισσότερες ικανότητες από τα “συνηθισμένα” επιβατικά. Το μόνο, όμως, που δεν πρέπει να σκεφτόμαστε όταν οδηγούμε ένα εκτός δρόμου αυτοκίνητο είναι ότι μπορούμε απερίσκεπτα να περάσουμε από παντού. Όπως και τα “απλά”, έτσι και τα τετρακίνητα έχουν τα όρια τους. Και αυτά δεν πρέπει ποτέ να τα υπερβαίνουμε.

Για παράδειγμα, είναι πάρα πολύ δύσκολο να περάσεις από παχύ στρώμα λάσπης χωρίς να κολλήσεις. Αν τελικά βρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων και δεν έχουμε άλλη επιλογή φροντίζουμε να περάσουμε με φόρα. Σε περίπτωση που αυτό δεν είναι δυνατό, τότε “κλειδώνουμε” το κεντρικό ελεγχόμενο διαφορικό και βάζουμε στο κιβώτιο ταχυτήτων τις “αργές” σχέσεις, εφ΄ όσον υπάρχουν. Το κλειδωμένο, ή αλλιώς μπλοκέ, διαφορικό δεν θα επιτρέψει να “σπινάρουν” μεμονωμένοι τροχοί, πράγμα σημαντικό αφού στην λάσπη οι τροχοί χάνουν σχεδόν όλη τη πρόσφυση τους. Όταν το όχημα δεν μετακινείται με την πρώτη ταχύτητα, βάζουμε μεγάλες σχέσεις και ξαναπροσπαθούμε να ξεκινήσουμε. Αν παρ΄ όλες τις προσπάθειες δεν καταφέρουμε ν΄ αποκολληθούμε, το μόνο που μας μένει είναι να φέρουμε άλλα τετρακίνητα να μας ρυμουλκήσουν.

tetrakinisi2

Μεγάλη προσοχή χρειάζεται επίσης όταν οδηγούμε σε χαλαρό έδαφος. Αν δούμε τα σκούρα, αν δηλαδή το όχημα γλιστράει ή “φεύγει η ουρά” του, ελαττώνουμε την ταχύτητα και ανοίγουμε όλα τα παράθυρα του. Αυτό θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε καλύτερη αίσθηση με το αυτοκίνητο, αφού θα μπορούμε ν΄ ακούσουμε καλύτερα πως ακριβώς “γυρίζουν” και που πατάνε οι τροχοί.

Αν θελήσουμε να περάσουμε από μια λακκούβα με νερό ή ένα ρηχό ποτάμι και δεν ξέρουμε το βάθος του, βάζουμε πρώτη και το περνάμε με πολύ γκάζι. Οι πολλές στροφές του κινητήρα δεν θ΄ αφήσουν να μπει νερό στην εξάτμιση.

Μεγάλη προσοχή, λοιπόν, απαιτούν τα εκτός δρόμου αυτοκίνητα και όχι μόνο αυτά. Φροντίζουμε να μην πηγαίνουμε ποτέ σε μέρη που δεν γνωρίζουμε, γιατί κανείς δεν ξέρει ποια έκπληξη μας περιμένει εκεί. Και βέβαια δεν οδηγούμε ποτέ χωρίς να είμαστε δεμένοι με την ζώνη ασφαλείας. Αυτό ισχύει ειδικά για τις εκτός δρόμου διαδρομές, αφού ο κίνδυνος ανατροπής εκεί είναι κατά πολύ μεγαλύτερος.

 


About the Author



Back to Top ↑
  • Video της εβδομάδας