Τα κόλπα του λαγού και του …ντορού!

Κείμενο: Λάζαρος Ευθυμιόπουλος

Πίνακες: Andrea Mazzoli

Αν ο λαγός δεν ήξερε να χρησιμοποιεί τόσα «τεχνάσματα» απόκρυψης και διαφυγής, ίσως και να μην κατόρθωνε να επιβιώσει σε ένα περιβάλλον όπου οι «εχθροί» είναι πολλοί και… «φίλοι» δεν υπάρχουν…

Ενα από τα «κόλπα» του -που συνήθως δεν αξιολογείται όπως θα έπρεπε- είναι και η τακτική του να χρησιμοποιεί άλλα ζώα… για να κρύβει τα ίχνη του και τη μυρωδιά του!

Αν και ζώο μοναχικό, ο λαγός έχει πολύ σοβαρούς λόγους να διαλέγει γιατάκια που συχνά βρίσκονται κοντά σε άλλα «ζωντανά».

Όταν το κάνει, το μυαλό του είναι συνήθως στην αλεπού, γιατί αυτή τον ανάγκασε να το κάνει από τη χαραυγή του κόσμου. Επειτα βέβαια, εμφανίσθηκαν τα «γκέκικα» και οι κυνηγοί, οπότε το κόλπο συνεχίζεται γιατί πετυχαίνει και με δαύτους!

Ο λαγός, πριν τελειώσει τη νυχτερινή περιπλάνησή του, θα χρησιμοποιήσει κατά κανόνα γνώριμες διαδρομές άλλων ζώων, όπως τα πρόβατα, τα κατσίκια ή τα γελάδια. Πάρα πολλές φορές πλησιάζει τις στάνες για να κρυφτεί, επιλέγοντας την κατεύθυνση που θα βγουν τα ζώα από το μαντρί προς το βοσκοτόπι…

Η δύσκολη ώρα για αυτόν είναι μέχρι να «σκαρίσουν» τα ζώα και να διασχίσουν αντίθετα την τελευταία διαδρομή του. Όταν δεν υπάρχουν παραγωγικά ζώα στην περιοχή του βουνού που γιατακιάζει, κινείται και τρέφεται, ο λαγός προσπαθεί να παραποιήσει τα ίχνη του, χρησιμοποιώντας ακόμα… και τις πέρδικες!

Και τις «χρησιμοποιεί» για τον ίδιο σκοπό και με τον ίδιο τρόπο.

Οι έμπειροι λαγοκυνηγοί ωστόσο, το καταλαβαίνουν…

Οταν ο σκύλος, ενώ ξεκίνησε με λαγό, αρχίσει να ιχνηλατεί πέρδικες, καταγράφει μια ξαφνική αλλαγή του τρόπου εργασίας του: συνήθως αρχίζει να ιχνηλατεί πιο «ανοδικά» και με μεγαλύτερη ένταση, σαν να έσυρε ο λαγός μισή ώρα νωρίτερα…

Άλλοι δρόμοι

Μερικές φορές μάλιστα, η έρευνά του μοιάζει σαν εκείνα τα τελευταία λεπτά πριν το ξεφώλιασμα, ωστόσο αυτό συνεχίζεται για μεγάλη απόσταση.

Σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να επέμβουμε, για να γυρίσει ο ιχνηλάτης μας… στον ίδιο δρόμο!

Αν θέλαμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο θα παίρναμε κούρτσχααρ ή πόιντερ…

Ποτέ βέβαια δεν μπορείς να είσαι βέβαιος με τον λαγό, αλλά αν κάτω στο χώμα διακρίνετε σκαλίσματα, πούπουλα ή κουτσουλιές από πέρδικες, μπορείτε να είστε βέβαιος ότι ο λαγός παίζει μαζί σας και με τον σκύλο σας! Αν δεν «κόψετε» τον ιχνηλάτη σας, το πιθανότερο είναι να καταλήξει πάνω σε κάποιο «στεφάνι» και… ούτε λαγό θα βρείτε ούτε και πέρδικες!

Προσωπικά, ούτε που διανοούμαι να τουφεκίσω πέρδικες που ιχνηλάτησε ή τυχαία ξεσήκωσε το λαγόσκυλό μου… Οι λόγοι είναι δύο:

Πρώτον, για κάθε κυνηγόσκυλο η τουφεκιά είναι ανταμοιβή και δεν θα ήθελα ο ιχνηλάτης μου να λάβει ένα λάθος «μήνυμα».

Δεύτερον, γιατί το πιθανότερο είναι ο λαγός να βρίσκεται κάπου κοντά, απόλυτα… ικανοποιημένος που έπεσα σε αυτήν την «παγίδα» που μου έστησε! Αν παροτρύνουμε το σκύλο μας να βγει γρήγορα -και κάθετα- από την πορεία που πιθανόν να ακολούθησαν οι πέρδικες, ώστε να κάνει κύκλο σε κάποιο σημείο μερικά μέτρα μετά, είναι πολύ πιθανόν τα ίχνη του λαγού να ξαναβρεθούν…

Η «αποκρυπτογράφηση» της συμπεριφοράς του σκύλου μας σε συνδυασμό με τη γνώση της συμπεριφοράς του λαγού σε περδικοτόπια είναι η βάση της επιτυχίας.