Της τσίχλας …εγκώμιο!

Κείμενο φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Το κυνήγι της τσίχλας -είτε στο καρτέρι είτε στο «περπατητό»- είναι εύκολο, ξεκούραστο και συνήθως αρκετά αποδοτικό σε σχέση με άλλα κυνήγια. Αυτή η αποδοτικότητα, η ευκαιρία για πολλές τουφεκιές, αλλά και η ευκολία πρόσβασης στα τσιχλοτόπια (δίπλα στην άσφαλτο), αποσπά πολλούς κυνηγούς από άλλα κυνηγετικά ενδιαφέροντα κάτι που σημαίνει μείωση της πίεσης σε άλλα θηραματικά είδη, όπως η μπεκάτσα ή η πέρδικα.

Θα αναρωτηθεί ασφαλώς ο αναγνώστης τι σχέση μπορεί να έχει το κυνηγετικό ενδιαφέρον για την πέρδικα, με αυτό για τις τσίχλες. Θα μου επιτρέψετε όμως μια και έχω ζήσει την συρρίκνωση του κυνηγίου σε χρόνο, σε χώρο και σε είδη, από το 1975 που έβγαλα για πρώτη φορά κυνηγετική άδεια, να υποστηρίξω την άποψή μου: Το κυνήγι είναι ένα και ενιαίο, ενώ τα πάντα γύρω από αυτό είναι αλληλένδετα και αλληλοεπηρεαζόμενα. Να θυμίσω λοιπόν πώς από το 1975, εδώ και σαράντα χρόνια, είχαμε τις εξής μειώσεις και περικοπές σταδιακά μέχρι σήμερα. Απαγορεύτηκε το 20ήμερο κυνήγι των ανοιξιάτικων τρυγονιών. Απαγορεύτηκε στην αρχή το τελευταίο 20ήμερο και στην συνέχεια ολόκληρος ο Μάρτης. Απαγορεύτηκε η καμπίσια πέρδικα το 1981. Απαγορεύτηκε ουσιαστικά το κυνήγι των υδροβίων (Αμβρακικός, Μεσολόγγι κ.λ.π). Απαγορεύτηκε το κυνήγι σε τοπικό επίπεδο σε πολλές περιοχές της χώρας, ενώ πάμπολλες άλλες, λόγω των αυθαιρετουπόλεων (Αυλίδα, Κερατέα, Χαλκούτσι, Σούνιο κλ.π.), δεν έχουν πια κυνηγετικό ενδιαφέρον. Πριν εκδιωχθούν από αυτές οι κυνηγοί , είχαν εκδιωχθεί πρώτα τα θηράματα από την αλλοίωση του βιοτόπου τους. Συνεχής συρρίκνωση λοιπόν σε χώρο, σε χρόνο και σε είδη, με αποτέλεσμα σταδιακά να αλλάζουν και οι κυνηγετικές προτιμήσεις (τις πιο πολλές φορές υποχρεωτικά, ειδικά σε τοπικό επίπεδο…).

Δεν είναι τυχαία η μόδα της μπεκάτσας της τελευταίας εικοσαετίας, αλλά και της παράλληλης μόδας του πόιντερ, του σέττερ και του …μπίπερ! Η μείωση των πληθυσμών της τσίχλας που (δεν) έφταναν στην Ελλάδα το ίδιο χρονικό διάστημα, συνετέλεσε στην μόδα και στην πίεση της μπεκάτσας, αλλά και της πέρδικας. Όπως έγινε και μετά το 1981, όταν όσοι κυνηγούσαν (και) καμπίσιες πέρδικες έστρεψαν το ενδιαφέρον τους κυρίως στις ορεινές…του είδους.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά παραδείγματα μετατόπισης του κυνηγετικού ενδιαφέροντος και της κυνηγετικής πίεσης, αλλά με όσα έχουμε ήδη σημειώσει έχει γίνει κατανοητό πώς το κυνήγι είναι ένα και ενιαίο και η τσίχλα ρυθμιστικός παράγοντας αυτού!

Οι τσίχλες λοιπόν είναι ο ρυθμιστής της κυνηγετικής δραστηριότητας και των προτιμήσεων των κυνηγών, αφού επηρεάζει παράλληλα και τις μετακινήσεις τους με ότι συνεπάγεται αυτό για τις τοπικές μικροοικονομίες, όπως ταβέρνες, ξενώνες κ.λ.π. Το πέταλο του Μαλιακού που είναι κλασικός τσιχλότοπος, όταν υπάρχουν πουλιά γνωρίζει δόξες και κυνηγετική ….επισκεψιμότητα. όπως και τα καρτέρια και τα …τσιχλοξενοδοχεία της Πρέβεζας. Και δεν είναι μόνο το τουριστικό προϊόν που παράγεται εξ αιτίας της τσίχλας. Ο καθαρά κυνηγετικός τζίρος εκτινάσσεται κυρίως εξ αιτίας των τσιχλοφύσιγγων αλλά και εξαιτίας των συχνών επισκέψεων στα κυνηγομάγαζα, όπου πάντα όλοι θυμόμαστε πώς κάτι μας λείπει.. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μαθαίναμε κάποια στιγμή, πόσα από τα περίπου εκατομμύρια φυσίγγια (!) που «ξοδεύουμε» τον χρόνο χρησιμοποιούνται για το κυνήγι της τσίχλας και πόσα για άλλα κυνήγια. Βέβαια οι τσίχλες δημιουργούν και νέες τάσεις όπως π.χ η αύξηση της ζήτησης των σκύλων για απόρτ όπως τα σπρίνγκερ και τα λάμπραντόρ.. Ράτσες που είχαν μείνει στα αζήτητα εδώ και πολλά χρόνια τώρα, μια και όπως όλα έδειχναν είχαμε περάσει πια οριστικά στην εποχή της μυθοποίησης των σκύλων φέρμας της μεγάλης έρευνας και του …μπίπερ!

Και δεν είναι μόνο αυτοί οι κυνόφιλοι που βλέπουν πια με συμπάθεια τα σκυλιά, που δεν «χαλάνε» στο τσιχλοκυνήγι. Είναι γενικότερα και όλοι αυτοί που δήλωναν λάτρεις της βασίλισσας, αλλά συχνά τους βλέπουμε να αλλάζουν εύκολα …φρονήματα ασχολούμενοι και με την ταπεινή τσίχλα.

Όσο για την χαρά των γεροκυνηγών δεν τη συζητάμε.. Οι γεροντότεροι προτιμούν το τσιχλοκυνήγι που προσφέρεται για …σκαμνάκι και φραπεδάκι, ενώ οι πολλές τουφεκιές είναι συνήθως δεδομένες

Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι και φετος θα έχουμε πουλιά και μια πραγματική τσιχλοχρονιά.!