Published on 28 Νοεμβρίου, 2014 | by Kynoclub

Το ζητούμενο της ακινησίας στο ξεπέταγμα του θηράματος!

Κείμενο: Νίκος Αυγερινός

Φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Η ακινησία στο ξεπέταγμα του θηράματος είναι μια χρήσιμη εντολή, γιατί μας επιτρέπει να τουφεκίσουμε το θήραμα με ασφάλεια, χωρίς τον φόβο να τραυματίσουμε τον σκύλο μας. Ιδιαίτερα στο κυνήγι του ορτυκιού με το χαμηλό πέταγμα, οι πιθανότητες να σκαγιωθεί ο βοηθός μας είναι πολύ αυξημένες. Όμως εκτός από λόγους ασφαλείας η ακινησία μας επιτρέπει μετά από μια άστοχη τουφεκιά να ελέγχουμε και να συγκρατούμε τον σκύλο μας από άσκοπες καταδιώξεις. Ειδικότερα στο κυνήγι της πέρδικας ο βοηθός μας καταπονείτε χωρίς λόγο καταδιώκοντας τα πουλιά που φεύγουν ενώ παράλληλα κινδυνεύει και με σοβαρό τραυματισμό στους γκρεμούς που είναι κάτι συνηθισμένο στα μερη που κυνηγιέται αυτό το θήραμα. Μια ακόμα χρησιμότητα της ακινησίας είναι η ευχέρεια που δίνει στο σκύλο να παρακολουθήσει οπτικά την πτώση του πυροβολημένου θηράματος και να εστιάσει στο σημείο της πτώσης του. Έτσι θα κάνει λιγότερο κόπο για να απορτάρει ενώ δεν θα δώσει πολύτιμο χρόνο σε ένα τραυματισμένο θήραμα για να ποδαρώσει.

Η εκπαίδευση

Για να εκπαιδεύσουμε τον σκύλο μας στην ακινησία με μια σχετική ευκολία και χωρίς την βοήθεια ηλεκτρικού κολάρου εκπαίδευσης, θα πρέπει πρώτα από όλα να του μάθουμε την εντολή «εκεί». Με αυτή την εντολή ο σκύλος μένει ακίνητος ότι και αν κάνει ή όπου το βάλουμε εμείς να καθίσει. Για να μάθει την εντολή ‘’εκεί’’ τον βάζουμε στην θέση «κάτσε» μπροστά μας, του λέμε «εκεί» και αρχίζουμε ναυποχωρούμε. Όταν προσπαθήσει να μας ακολουθήσει τραβάμε απότομα το λουρί, προς τα πάνω και του λέμε την εντολή «εκεί», βάζοντάς το στην αρχική του θέση. Μετά από μερικές επαναλήψεις, θα καταλάβει το νόημα της εντολής και θα μένει στην θέση του ενώ εμείς θα μπορούμε να απομακρυνθούμε για αρκετά μέτρα. Στο επόμενο στάδιο αρχίζουμε να περπατάμε μαζί με τον μαθητή μας και ξαφνικά του δίνουμε την εντολή «εκεί». Τραβώντας το με το λουρί προς τα πάνω. Έτσι θα μάθει να σταματάει όταν ακούει την εντολή «εκεί».
Σε επόμενο στάδιο βάζουμε τον σκύλο στην θέση «κάτσε» και του δίνουμε την εντολή «εκεί» ενώ παράλληλα ρίχνουμε μερικά μέτρα μπροστά του ένα θήραμα. Αν προσπαθήσει να κινηθεί προς το θήραμα, εμείς το σταματάμε τραβώντας το απότομα με το λουρί, λέγοντας του πάλι την εντολή «εκεί». Μετά από μερικές επαναλήψεις θα μένει ακίνητος και θα περιμένει την δική μας εντολή «απόρτ» για να πιάσει το θήραμα και να μας το φέρει. Όταν αυτή η άσκηση εκτελείτε σωστά πηγαίνουμε στο τελευταίο μέρος της εκπαίδευσης.

Στον κυνηγότοπο

Βγάζουμε τον σκύλο στον κυνηγότοπο, έχοντας φροντίσει νωρίτερα να έχουμε τοποθετήσει θηράματα εκτροφείου (καλύτερα για την δουλειά αυτή είναι τα ορτύκια). Δίνουμε στον σκύλο την εντολή να ψάξει, και όταν αυτός βρει ένα θήραμα και φερμάρει, τον πλησιάζουμε και τον δένουμε διακριτικά με το λουρί από τον λαιμό χωρίς να τον ενοχλήσουμε ιδιαίτερα. Του δίνουμε την εντολή ‘’εκεί’’ και σηκώνουμε εμείς το θήραμα. Όταν προσπαθήσει να κινηθεί προς το θήραμα τραβάμε απότομα το λουρί λέγοντάς του πάλι την εντολή «εκεί». Αφού τον ακινητοποιήσουμε και σταματήσει η διάθεση του να τρέξει πίσω από το πουλί που φεύγει, πετάμε ένα σκοτωμένο θήραμα λίγα μέτρα μπροστά και μετά από μερικά δευτερόλεπτα του δίνουμε την εντολή «απόρτ». Μετά από μερικές επαναλήψεις θα δούμε ότι του έχει φύγει η διάθεση να τρέξει πίσω από το θήραμα και περιμένει υπομονετικά να του δώσουμε την εντολή «απόρτ». Έχει πλέον συνειδητοποιήσει ότι αν δεν υπάρχει η εντολή «απόρτ» δεν θα υπάρχει και η ευχαρίστηση σύλληψης του θηράματος που τόσο πολύ ευχαριστεί τα σκυλιά. Η ακινησία στο
κυνηγόσκυλο μετά το πέταγμα του θηράματος είναι μια αρκετά δύσκολη εντολή γιατί από την φύση του κυνηγάει ότι κινείται. Για αυτό η εκπαίδευση πρέπει να γίνει με υπομονή από μέρους μας, και σε συνδυασμό με δόσεις ευχαρίστησης για τον σκύλο, ώστε να μπορέσουμε να παρέμβουμε στα φυσικά του ένστικτα και να τα καθοδηγήσουμε με τρόπο παραγωγικό για εμάς και ευχάριστο για αυτόν.