αγριοχοιρος

Published on 3 Δεκεμβρίου, 2014 | by Kynoclub

0

Η στρατηγική των παγανιέρηδων…

Κείμενο: Ηλίας Γκαϊφύλλιας

Φώτο: Περικλής Μπίρτσας

Η δουλειά των παγανιέρηδων είναι να ξεσηκώσουν τα αγριογούρουνα και να τα στείλουν προς τα καρτέρια, κάτι που είναι δύσκολο κι ας φαίνεται εύκολο. Αν έχουν σκυλιά, αυτά πρέπει φυσικά να είναι δεμένα με τις αλυσίδες τους και θα αμοληθούν όταν πέσει η τουφεκιά- σύνθημα για το ξεκίνημα της παγάνας.

Η πορεία που θα ακολουθήσουν πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μην περάσουν κοντά από μέρη όπου υπάρχει περίπτωση να κοιμούνται αγριογούρουνα και τα ξεσηκώσουν πριν την ώρα τους. Γι’ αυτό πολλές φορές κάνουν ολόκληρο κύκλο για να βρεθούν στην κατάλληλη θέση, αποφεύγοντας τα γιατακλίκια.

Όταν φτάσουν στο μέρος απ’ όπου θα αρχίσουν την παγάνα, αυτός που είναι αρχηγός εξηγεί στους υπόλοιπους ποιο είναι το μέρος που θα γίνει η παγάνα (γι’ αυτό αυτές οι εξηγήσεις πρέπει να γίνονται σε κάποιο σημείο, απ’ το οποίο, αν είναι δυνατόν, να φαίνεται καλά όλο το μέρος της παγάνας), ποια θα είναι η θέση του καθενός, ποια η πορεία του, που πρέπει να προσέξει περισσότερο, και τέλος που θα είναι αραδιασμένα τα καρτέρια και κατά συνέπεια το τέλος της παγάνας.

Αυτές οι εξηγήσεις είναι απαραίτητες κυρίως όταν ανάμεσα στους παγανιέρηδες υπάρχουν άπειροι ή ορισμένοι που φοβούνται ή κάποιος ο οποίος μόλις μπει στην πρώτη ρεματιά χάνει τον προσανατολισμό του και είναι σε θέση να αλλάξει πορεία.

ixnilates1

Τουφεκιά- σύνθημα

Η παγάνα θα ξεκινήσει με την τουφεκιά- σύνθημα που θα ρίξει ο αρχηγός την καθορισμένη ώρα, η οποία έχει ορισθεί σε συνεννόηση με τα καρτέρια, υπολογίζοντας τις πορείες καρτεριών και παγανιέρηδων.

Αν έχει προηγηθεί κόψιμο, υπάρχουν πατήματα και η παρέα έχει μόνο ένα σκυλί, αυτό θα το πάρει αυτός που θα πάει στο πάτημα. Αν υπάρχουν και άλλα σκυλιά, τότε θα πάρει ο καθένας από ένα. Αυτός που θα αμολήσει το σκυλί στο πάτημα, πρέπει να προσέξει ώστε αυτό να μην «το πάρει» ανάποδα.

Σε τέτοια περίπτωση, η παγάνα θα γίνει μάλλον χωρίς.. σκυλί, αφού αυτό θα φύγει πίσω, δηλαδή εκεί απ΄ όπου ήλθε το αγριογούρουνο, και όχι προς τα εκεί που είναι γιατακιασμένο. Αυτός ή αυτοί που θα περάσουν από τα πυκνότερα σημεία της παγάνας, πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα γιατί εκεί υπάρχουν οι περισσότερες πιθανότητες να είναι γιατακιασμένα τα αγριογούρουνα.

Επομένως, εκεί πρέπει να δυναμώσουν τις φωνές, να πετάξουν περισσότερες πέτρες, ίσως χρειαστούν και περισσότερες εκφοβιστικές τουφεκιές, γιατί αν περάσουν σχετικά αθόρυβα, υπάρχει περίπτωση τα αγριογούρουνα να σηκωθούν όταν αυτοί θα τα έχουν προσπεράσει, και κατά συνέπεια θα φύγουν πίσω.

ixnilates3

Κάτι ακόμα που πρέπει να προσέξουν (και να ξεχάσουν) οι παγανιέρηδες είναι το.. μονοπάτι. Αν βαδίζουν σε μονοπάτι μέσα στην παγάνα, κάνουν καλό περίπατο αλλά κακή παγάνα. Οι παγανιέρηδες πρέπει επίσης να έχουν υπόψη τους πως στη διάρκεια της παγάνας, είναι ευχάριστο στα καρτέρια να ακούν τις συνομιλίες τους (εκτός από τις τουφεκιές τους) γιατί εκείνη τη στιγμή της ησυχίας και αναμονής, μαθαίνουν ακούγοντάς τους, τι γίνεται μπροστά τους βαθιά μέσα στο δάσος.

Ορισμένοι έμπειροι παγανιέρηδες, γνωρίζοντας αν και πότε ακούγονται από τα καρτέρια , απευθύνονται σ’ αυτούς, χωρίς να περιμένουν φυσικά απάντηση και τους λένε τι είδαν μέχρι εκείνη τη στιγμή. Άλλες φορές πάλι, απευθύνοτναι στους άλλους παγανιέρηδες φωνάζοντας δυνατά επειδή γνωρίζουν ότι εκείνη τη στιγμή τους ακούν και τα καρτέρια. Ετσι μ’ αυτό τον τρόπο είναι ενήμεροι όλοι κάθε στιγμή. Μια ευχάριστη αλλά δύσκολη στιγμή για τους παγανιέρηδες είναι η στιγμή κατά την οποία θα σηκωθούν τα αγριογούρουνα. Αν υπάρχουν σκυλιά, αυτή τη στιγμή την αντιλαμβάνονται συνήθως όλοι, παγανιέρηδες και καρτέρια (εκτός αν η παγάνα είναι πολύ μεγάλη).

Αν όμως δεν υπάρχουν σκυλιά, μπορεί να σηκωθούν τα αγριογούρουνα χωρίς να τα πάρει κανείς είδηση, και να το καταλάβουν μόνο όταν πέσουν τουφεκιές από κάποιο καρτέρι. Υπάρχει όμως περίπτωση να σηκωθούν και να τα αντιληφθεί μόνο ένας από τους παγανιέρηδες.

Αν συμβεί κάτι τέτοιο, πρέπει αμέσως αυτός που κατάλαβε το ξεσήκωμά τους, να βάλει τις φωνές και να ρίξει 2-3 εκφοβιστικές τουφεκιές στον αέρα ώστε να τα «σφίξει» από πίσω για να φύγουν προς τα καρτέρια. Αμέσως όμως την ίδια δουλειά πρέπει να κάνουν και οι άλλοι παγανιέρηδες για να μη «σπάσουν» δεξιά ή αριστερά.

Η ίδια διαδικασία πρέπει να ακολουθηθεί και στις δυο πρώτες περιπτώσεις, δηλαδή είτε τα αγριογούρουνα «σηκωθούν» από σκυλιά, είτε (αν δεν υπάρχουν σκυλιά) πέσουν ξαφνικά κάποιες τουφεκιές από ένα ή περισσότερα καρτέρια που θα σημαίνει αγριογούρουνα.

Πρέπει τότε οι παγανιέρηδες να τα «σφίξουν» από πίσω με φωνές και τουφεκιές, γιατί υπάρχει περίπτωση αυτός που έριξε να μην το πέτυχε και το αγριογούρουνο να γυρίσει ξανά μέσα στην παγάνα, ή να ήταν κοπάδι, να έριξε, να πήρε ένα και τα υπόλοιπα να γύρισαν πίσω. Δεν μπορεί ο παγανιέρδης να ξέρει τι ακριβώς έγινε, ούτε να ενημερωθεί με φωνές από κάποιο καρτέρι. Ετσι ενεργεί κατά τα παραπάνω χωρίς να περιμένει άλλη ειδοποίηση. Το ίδιο κάνει και όταν σηκωθούν τα αγριογούρουνα από τα σκυλιά. Περισσότερες τουφεκιές και δυνατότερες φωνές. Οι παγανιέρηδες πρέπει να προσέχουν και άλλα ζητήματα κατά τη διάρκεια της παγάνας, και μέχρι να τελειώσει αυτή.

Κάθε παγανιέρης πρέπει να έχει μερικά ψιλά φυσίγγια τα οποία θα ρίξει στη διάρκεια της παγάνας. Αν δεν έχει, πρέπει να μεριμνήσει και να εφοδιαστεί μερικά από τους συντρόφους του που θα πάνε καρτέρι, πριν χωρίσουν οι δυο ομάδες. Αν δεν το κάνει, θα είναι αναγκασμένος να ρίξει δράμια ή μονόβολα. Όχι πως δεν «κάνουν» για εκφοβισμό, αλλά απλά είναι θέμα κόστους, αφού δυο ή και τρεις «ψιλές» κοστίζουν όσο ένα μονόβολο.

ixnilates

Φυσίγγια σε εφεδρεία

Εν τω μεταξύ, επειδή είναι πολύ πιθανό κάποιος παγανιέρης, άσχετα αν κάνει θόρυβο, να έλθει σε οπτική επαφή με κάποιο αγριογούρουνο και μάλιστα αυτό να είναι σε απόσταση βολής, πρέπει να έχει συνέχεια στη θαλάμη του μονόβολο, τρίβολο, εξάβολο ή δράμια αναλόγως του τι χρησιμοποιεί.

Για να γίνει αυτό, πρέπει όταν είναι να ρίξει σκάγια για εκφοβισμό, να σταματήσει για μισό λεπτό, να βγάλει από τη θαλάμη το χοντρό φυσίγγι, να βάλει και να ρίξει τα σκάγια οπότε αυτόματα μπαίνει στη θαλάμη το επόμενο χοντρό φυσίγγι και με τη «χοντρή» στη θαλάμη συνεχίζει την παγάνα.

Αν έχει δίκαννο, ακολουθεί την ίδια διαδικασία, μόνο που βγάζει τον κάλυκα με το χέρι, ποτέ όμως δεν βαδίζει κάνοντας παγάνα με σκάγια στη θαλάμη της καραμπίνας ή μια σκάγια, μια δράμια σε δίκαννο. Κάποιος που στην πορεία του θα έχει να περάσει βράχια ή πυκνά σημεία, σίγουρα θα καθυστερήσει.

Δεν πρέπει οι άλλοι να προχωρήσουν πιο μπροστά απ’ αυτόν, γιατί υπάρχει περίπτωση να σηκώσουν αγριογούρουνα τα οποία μπορεί να φύγουν προς τα πίσω απ’ το «κενό» του παγανιέρη που καθυστέρησε.

Το να κρατούν τη γραμμή τους είναι εύκολο, αρκεί να συνεννοούνται μεταξύ τους, κάτι που πρέπει να κάνουν, ή να καθορίζουν την πορεία τους ανάλογα με τη θέση του διπλανού, τον οποίο θα εντοπίζουν από τις φωνές του και εκείνος θα κάνει το ίδιο με οδηγό τις φωνές των άλλων.

Κάτι άλλο που δεν πρέπει να κάνουν οι παγανιέρηδες, είναι να παρατήσουν στη μέση την παγάνα, επειδή τους έφυγε το θήραμα προς τα πίσω. Βέβαια είναι απογοήτευση για όλους όταν φεύγει το θήραμα πίσω, αλλά πιθανόν να υπάρχει και άλλο αγριογούρουνο κάπου στο υπόλοιπο μέρος της παγάνας, γι’ αυτό τη συνεχίζουν μέχρι να βγουν στα καρτέρια.

Επίσης, οι παγανιέρηδες δεν πρέπει να σταματήσουν να φωνάζουν ή να σφυρίζουν (κάθε 30-40 μέτρα) μέχρι να τελειώσει η παγάνα. Μ’ αυτόν τον τρόπο δίνουν συνεχώς το στίγμα τους, αποκλείοντας έτσι την περίπτωση ατυχήματος. Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω λίγα λόγια για την όσο γίνεται πιο ακίνδυνη και με λιγότερες απώλειες πορεία στην παγάνα. Κατ’ αρχήν το μπουφάν και ο σκούφος ή το καπέλο για να μη σκαλώσουν σε κάποιο κλαδί και.. μείνουν εκεί, μπαίνουν στο σακίδιο κατά τη διάρκεια της παγάνας, και φοριούνται με το τέλος αυτής. Επίσης κατά τη διάρκειά της, πρέπει να προσέχουμε που πατάμε αλλά και τις… αγριοτριανταφυλλιές. Τα σκαλώματα σ’ αυτές είναι επώδυνα ακόμη και πάνω από το παντελόνι, για το πρόσωπο δε επικίνδυνα.


About the Author



Back to Top ↑
  • Video της εβδομάδας