Published on 11 Φεβρουαρίου, 2015 | by Kynoclub

AΓΓΛΙΚΑ ΣΕΤΤΕΡ: Χρήσιμες συμβουλές για μια επιτυχημένη συμβίωση και κυνηγετική απόδοση!

Φώτο: Olaf & Ademaro Scipioni

Κείμενο-Φώτο: kynoclub.gr

–Τα Αγγλικά Σέττερ είναι τρυφερά, συναισθηματικά σκυλιά και άριστοι σύντροφοι παιδιών, αλλά χρειάζονται χώρο! Δεν μπορούν να ζήσουν δεμένα σε μια αλυσίδα ή στο μπαλκόνι και μια εκδρομή το Σαββατοκύριακο δεν επαρκεί για τις ανάγκες τους σε άσκηση.

–Γενικά το Αγγλικό είναι πιο ήπιο από το Ιρλανδικό, ακόμα και το Γκόρντον – αλλά δεν ενηλικιώνεται πριν τα 3 χρόνια και μέχρι τότε, η φυσική του περιέργεια και η ανάγκη του για εξερεύνηση και παιχνίδι, μπορεί να το κάνουν αφόρητα κουραστικό σε λιγότερο δραστήριους κυνόφιλους.

–Από τα τέσσερα Σέττερ, το Αγγλικό έχει το πιο πλούσιο τρίχωμα, που απαιτεί και την περισσότερη φροντίδα. Χρειάζεται καθημερινό βούρτσισμα. Το κούρεμα με ψαλίδι απαγορεύεται γιατί θα κάνει το τρίχωμά του σκληρό και σγουρό για πάντα.

–Η φυλή έχει λεπτό, ευαίσθητο δέρμα και η παραμικρή αμυχή χρειάζεται σχολαστική περιποίηση.

-Τ΄ αυτιά πρέπει να καθαρίζονται εβδομαδιαία και οι περιττές εσωτερικές τρίχες πρέπει ν΄ αφαιρούνται. Το τρίχωμα ανάμεσα στα δάκτυλα πρέπει να κόβεται κοντό γιατί αλλιώς μαζεύει λάσπες και σκλήθρες που μπορεί να τραυματίσουν το πέλμα.

–Αρκετά θηλυκά Αγγλικά σέττερ παρουσιάζουν αδράνεια (καθυστέρηση τοκετού) και αυτό μπορεί να επιφέρει το θάνατο των εμβρύων. Αν φθάσει η 63η μέρα της κύησης και ο τοκετός καθυστερήσει, ζητήστε από τον κτηνίατρο να επέμβει αμέσως.

–Ζωηρή άσκηση μπορεί ν΄ αρχίσει για τα κουτάβια μετά τους 6-7 μήνες. Μέχρι τότε, ένας δεκάλεπτος περίπατος τρεις φορές την ημέρα, κυρίως για κοινωνικοποίηση, είναι αρκετός.

Quark & Paris Eschini

–Τα Αγγλικά Σέττερ ζουν αρκετά χρόνια, αλλά μετά τα 7-8, καθώς μειώνεται η δραστηριότητά τους, έχουν τάση για παχυσαρκία (παρότι δεν είναι τόσο λαίμαργα όσο τα Ιρλανδικά). Διατηρήστε την καθημερινή τους άσκηση και μειώστε, σε λογικά πλαίσια, την ποσότητα τροφής, μειώνοντας και το ποσοστό των πρωτεϊνών γύρω στο 18 με 21%.

-Η φυλή ανήκει στη «λίστα κινδύνου» για συστροφή στομάχου: ταΐζετε τα ενήλικα ζώα δύο φορές την ημέρα, μουσκεύετε την ξηρή τροφή καλά, και αφήστε τα σκυλιά ν΄ αναπαυθούν μετά από κάθε γεύμα.

–Τα ανοιχτόχρωμα κουτάβια γεννιούνται ολόλευκα και οι κηλίδες αρχίζουν να εμφανίζονται αργότερα. Όπως και σε άλλες φυλές, τα πολύ ανοιχτόχρωμα δείγματα χωρίς σκούρα χρωστική, μπορεί να είναι γενετικώς κωφά ή βαρήκοα.

-Διαλέξτε το κουτάβι εκείνο που έχει στιβαρό, συμπαγές σώμα, με γερά πόδια και σκελετό και ωραίο κεφάλι. Ανοιχτόχρωμα γαλάζια μάτια σε ηλικία 2 μηνών σημαίνουν ότι και το ενήλικο σκυλί θα έχει πολύ ανοιχτόχρωμα μάτια.

–Μην χρησιμοποιείτε «γυαλιστικά» σπρέι στο σέττερ: η μύτη του είναι πολύ ευαίσθητη και το μεταξωτό του τρίχωμα, αν το φροντίζετε σωστά, έχει μια φυσική στιλπνότητα που κάνει άχρηστα τέτοια καλλωπιστικά βοηθήματα.

–Και θυμηθείτε ότι το Αγγλικό Σέττερ είναι ένα βαθύ, συναισθηματικό πλάσμα, όχι μια παραγωγική μηχανή. Δένεται στενά με τους οικείους του και είναι λυπηρό να βλέπουμε τόσα και τόσα σέττερ ν΄ αλλάζουν χέρια σε σχετικά μεγάλη ηλικία, σαν να ήταν άλογα όντα. Το κυνήγι μπορεί να είναι ένα ευγενικό σπορ, με έμφαση στον ίδιο το σκύλο και την ευτυχία του, αλλά μπορεί να είναι και μια πολύ στυγνή υπόθεση για κάποιους, με το σκύλο απλά στη θέση της πρόφασης, του μέσου και του άψυχου «πράγματος»…

–Τέλος, το κυνήγι δεν είναι ο μόνος «φυσικός» χώρος του Αγγλικού Σέττερ. Ίσως το πιο τρυφερό απ΄ όλα τα κυνηγετικά σκυλιά, είναι άριστος σύντροφος και έχει υπηρετήσει τον άνθρωπο σαν Οδηγός Τυφλών και σαν σκύλος – υποστήριξης και έχει θέσει την εξαιρετική του μύτη στην υπηρεσία του έργου της Διάσωσης σε φυσικές καταστροφές. Και, ο σκύλος που δεν κυνηγάει, δεν ανήκει σε κάποιον φριχτό «Καιάδα» – ανήκει δίπλα μας, μέσα στην καρδιά μας…