Published on 15 Μαΐου, 2015 | by Kynoclub

Παρελθόν και μέλλον του Ελληνικού Ιχνηλάτη!

Κείμενο-Φώτο: Ν. Φωτακόπουλος

Πενήντα επτά χρόνια έχουν περάσει από τον Μάρτιο του 1958, οπότε δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό «Κυνηγετικά Νέα» το επίσημο πρότυπο του Ελληνικού Ιχνηλάτη, όπως το είχε συντάξει ο αείμνηστος κτηνίατρος Σταύρος Μπασουράκος.

Eναν χρόνο αργότερα αυτό το πρότυπο αναγνωρίστηκε από τη Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία (FCI) και το «Ελληνικό Λαγόσκυλο» κατοχυρώθηκε διεθνώς ως ξεχωριστή ελληνική φυλή. Δεν ήταν και τόσο εύκολη η διεθνής αναγνώριση, μια και πέρα από άλλα εμπόδια υπήρχαν και αντιδράσεις από την τότε Γιουγκοσλαβία του στρατάρχη Τίτο. Ο Ελληνικός Ιχνηλάτης παρουσίαζε αρκετές ομοιότητες με τον Βαλκανικό Ιχνηλάτη, εξ ου και οι έριδες…

Έκτοτε, και παρά τη διεθνή κατοχύρωση, η φυλή πέρασε από διάφορα στάδια ύπαρξης και… ανυπαρξίας, ανάλογα με την εποχή. Τον αρχικό ενθουσιασμό των λιγοστών κυνόφιλων του ’50 ακολούθησε η αδιαφορία και τα «πέτρινα χρόνια» που διήρκεσαν δεκαετίες ολόκληρες.

Eτσι ο Ελληνικός Ιχνηλάτης για πολλά χρόνια βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας τουλάχιστον μέχρι την ίδρυση του Ομίλου Φίλων Ελληνικού Ιχνηλάτη το 1998. Βέβαια, όλα αυτά τα χρόνια υπήρχαν πάντα κάποιοι ένθερμοι της φυλής που σαν φωτεινές εξαιρέσεις προσπάθησαν να κρατήσουν ζωντανό το όνειρο και την καθαρόαιμη εκδοχή της φυλής: Ο κ Τουρτουρόπουλος από τα Ψαχνά της Εύβοιας, ο Θύμιος Σταθονίκος, ο Πέτρος Ξεροβάσιλας, ο Θόδωρος Ζαλαυράς με το κυνοτροφείο Μετέωρα ήταν κάποιοι από τους «διασώστες» της φυλής (τουλάχιστον αυτούς γνώριζε ο γράφων).

Άλματα στον χρόνο

Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, όμως, έχουν γίνει άλματα για τη βελτίωση και ομογενοποίηση των χαρακτηριστικών της ράτσας. Ενδεικτικό είναι ότι, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα περίπου 3.500 καθαρόαιμοι Ελληνικοί Ιχνηλάτες στα γενεαλογικά βιβλία του Κυνολογικού Ομίλου Ελλάδος, εκ των οποίων εν ζωή βρίσκονται σχεδόν οι μισοί. Είναι ένα διόλου ευκαταφρόνητο κυνολογικό «κεφάλαιο», από ένα σχετικά ευρύ γονιδιακό υλικό που επιτρέπει την αισιοδοξία για το μέλλον της φυλής.

Είναι όμως όλα ρόδινα; Ασφαλώς και όχι. Ένα υπαρκτό πρόβλημα που επεσήμανε σε πρόσφατο συνέδριο ο κριτής κ Αθανάσιος Γκόπης είναι ο κίνδυνος μιγαδοποίησης της φυλής! Η απειλή αυτή εκφράζεται με την «εισροή αίματος» από τη συγγενική φυλή του Βαλκανικού Ιχνηλάτη (Βalkan), που μετά τη διάσπαση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας έχει πλέον μετονομαστεί σε Σερβικό Ιχνηλάτη. Η αθρόα εισαγωγή «φτηνών» λαγόσκυλων και γουρουνόσκυλων από τα Σκόπια και τη Σερβία δημιουργεί νέο πεδίον δόξης λαμπρό για το… «μπαστάρδεμα» που είναι η αγαπημένη πρακτική πολλών λαγοσκυλάδων…

Συνέδριο για τη φυλή

Με τη συμμετοχή των εν ενεργεία κριτών του Ελληνικού Ιχνηλάτη που είναι αναγνωρισμένοι από τον Κυνολογικό Όμιλο Ελλάδος και τη Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία διοργανώθηκε πριν τον Δεκέμβριο του 2012 το 1ο Συνέδριο από τον Όμιλο της φυλής.

Εισηγητές ήταν τα μέλη της τότε διοίκησης του Ομίλου Φίλων Ελληνικού Ιχνηλάτη, Πέτρος Ξεροβάσιλας, Αργύρης Αγγελόπουλος και ο κριτής Νίκος Φωτακόπουλος. Το κεντρικό θέμα του συνεδρίου ήταν η εξέλιξη, η σημερινή κατάσταση της φυλής αλλά και τοποθετήσεις πάνω στο πρότυπο. Ο Πέτρος Ξεροβάσιλας, ιδρυτικό μέλος του ΟΦΕΙ, έκανε μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία και στις δράσεις του Ομίλου, ενώ ο αντιπρόεδρος κ. Αργύρης Αγγελόπουλος μίλησε για το εργασιακό πρότυπο της φυλής. Ο διεθνής κριτής της φυλής κ. Νίκος Φωτακόπουλος ανέλυσε στοιχεία του προτύπου και του χαρακτήρα, επισημαίνοντας την ανάγκη της… «μη ακαμψίας» εκ μέρους των κριτών σε επιμέρους χαρακτηριστικά αλλά και την ανάγκη της ανάδειξης και της επιβράβευσης των σκύλων με ισχυρό χαρακτήρα, που θα τους βοηθά να αποδίδουν καλύτερα στα εργασιακά τους καθήκοντα.

Όπως είπε «ένα δειλός σκύλος, ακόμα και αν είναι μορφολογικά εξαίρετος, δεν θα μπορέσει να αποδώσει απέναντι σε αγριόχοιρους 100 και 150 κιλών και το κυνήγι του αγριόχοιρου είναι πλέον ένας σημαντικός… επαγγελματικός προσανατολισμός για μια μεγάλη μερίδα ελληνικών ιχνηλατών».