Published on 24 Ιουλίου, 2015 | by Kynoclub

Στη Θράκη για τρυγόνια και ορτύκια!

Κείμενο: Κινάλης Ζαφείρης

Φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Μέσα από ένα παλιότερο οδοιπορικό του έμπειρου διοργανωτή κυνηγετικών εξορμήσεων Ζαφείρη Κινάλη ταξιδεύουμε στους τρεις νομούς της Θράκης αναζητώντας ορτύκια και τρυγόνια Ν. Φ.

Η αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη του κυνηγίου

μετράει ελάχιστες μέρες. Αυτή η λαχτάρα της έναρξης του κυνηγίου αντί να φθίνει, γίνεται όλο και πιο έντονη σε πείσμα της όλο και πιο μικρής θηραματικής κάρπωσης από χρονιά σε χρονιά.

Τελικά μάλλον , δεν είναι μόνο ο αριθμός των θηραμάτων, που συντηρούν το κυνηγετικό μεράκι, αλλά μια σύνθεση από πολλές άλλες παραμέτρους που επιδρούν στον κυνηγό, όπως αγάπη για την φύση , το δέσιμο της κυνηγοπαρέας, η αγάπη για τα σκυλιά, τα ταξίδια κοντινά ή μακρινά , οι γνωριμίες με ντόπιους κατοίκους και κυνηγούς σε μακρινούς κυνηγότοπους κ.λ.π.

Στην έντονη κινητικότητα πριν την έναρξη , εκτός από την συμπλήρωση του κυνηγετικού εξοπλισμού μας ή την απόκτηση του καινούργιου όπλου μας ή σκυλιού, απαραίτητες κατά την γνώμη μου είναι και οι αναγνωρίσεις για θηράματα, οι εκπαιδευτικές εξορμήσεις για να προπονήσουμε τα σκυλιά μας και η συλλογή πληροφοριών για κυνηγότοπους και θηράματα.

Η Θράκη αποτελεί κλασσικό μέρος κυνηγίου γι’ αυτά τα θηράματα τον Αύγουστο αλλά και αργότερα στα περάσματα των ορτυκιών.

Κοιτώντας τον χάρτη βλέπουμε ότι είναι το κομμάτι γης εκείνο που αμέσως μετά τα νησιά, δέχεται πρώτο τις μεταναστεύσεις από Αφρική, αλλά και στην φθινοπωρινή αποδημία αποτελεί το εφαλτήριο από τα βόρεια για την Αφρική.

Στην Θράκη λοιπόν με τους τρεις νομούς Ξάνθης, Ροδόπης και Έβρου αναζητώντας τρυγόνια και ορτύκια.

Όπως έχω γράψει και για την Βουλγαρία η γνώση του βιότοπου και των συνηθειών του θηράματος αποτελεί το κλειδί για να το βρούμε και να το κυνηγήσουμε με επιτυχία.

Ξάνθη –Κομοτηνή

Η περιοχή που επιτρέπεται το κυνήγι τον Αύγουστο μέχρι 14 Σεπτεμβρίου στον νομό Ξάνθης, είναι σαφώς οροθετημένη και το ενδεχόμενο να μπερδευτεί

ο επισκέπτης κυνηγός είναι αδύνατο.

Σε όλη την πεδινή περιοχή της Ξάνθης από τον ποταμό Νέστο έως τον Ίασμο, που ορίζεται από την παλιά εθνική οδό Ξάνθης –Κομοτηνής , μέχρι την θάλασσα επιτρέπεται το κυνήγι με εξαίρεση τις όχθες της Βιστωνίδας λίμνης και κάποια καταφύγια άγριας ζωής. Βέβαια κατά την γνώμη μου, το καλύτερο για τους επισκέπτες αλλά και για τους ντόπιους κυνηγούς είναι να συμβουλευτούνε τους χάρτες για τις περιοχές όπου απαγορεύεται το κυνήγι.

Και αν υπάρχουν ασάφειες, να επικοινωνήσουνε με τον τοπικό κυνηγετικό σύλλογο ή να ρωτήσουνε τους θηροφύλακες που αν τριγυρνάμε στον κυνηγότοπο σίγουρα θα τους συναντήσουμε.

Οι κύριες καλλιέργειες στον Νομό είναι το καλαμπόκι, το σιτάρι, το βαμβάκι,

και το τριφύλλι και άλλες σε μικρότερη έκταση.

Τα τρυγόνια που βρήκαμε τουλάχιστον εμείς, στην Ξάνθη είναι λίγα, λόγω ίσως της μεγάλης ξηρασίας της καλοκαιρινής περιόδου. Και όπως είναι φυσικό τα ανακαλύψαμε κυρίως κοντά στα νερά (ποτάμια, λίμνες). Αρκετά είναι τα χωράφια με τα λιόσπορα αλλά είναι όψιμα και κατά την γνώμη μου θα βάλουν πουλιά πολύ αργότερα από την έναρξη. Ορτύκια βρήκαμε κυρίως κοντά στα ποτιστικά χωράφια, αλλά μας πληροφορήσανε ότι την άνοιξη υπήρχαν περισσότερα.

Πάντως δεν είναι η αναμενόμενη θηραματική κατάσταση για την περιοχή της Ξάνθης και οι ντόπιοι κυνηγοί αναμένουν τις μετατοπίσεις των θηραμάτων μέχρι την έναρξη που θα εμπλουτίσουν τον ήδη υπάρχον πληθυσμό.

Οι επιτρεπόμενες ζώνες για την έναρξη είναι και εδώ η πεδινή περιοχή μέχρι την θάλασσα, αλλά προσοχή στα καταφύγια που βρίσκονται μέσα σε αυτή.

Οι καλλιέργειες στην Κομοτηνή διαφοροποιούνται από αυτές της Ξάνθης.

Τα πολλά χωράφια με βαμβάκι περιορίζουν το κυνηγετικό τερέν, εφόσον δεν πρέπει να κυνηγάμε μέσα σ’ αυτά ,ιδίως τώρα που υπάρχει ο καρπός (τα λεγόμενα «καρύδια») και το απρόσεκτο πέρασμα του κυνηγού αλλά κυρίως το

σάρωμα του σκυλού μέσα στα καρικια, τα θερίζουν τους καρπούς στην κυριολεξία που ξεκολλάνε από τα φυτά εύκολα. Φέτος πολλαπλασιάστηκαν και οι καλλιέργειες με τα καλαμπόκια αλλά και τα χωράφια με τα ηλιόσπορε.

Είναι χαρακτηριστικό και πρέπει να αναφέρουμε ότι στην Κομοτηνή υπάρχουν πολλά χωριουδάκια της μουσουλμανικής μειονότητας που κυρίως ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία.

Τα χωράφια τους είναι μικρά με πανσπερμία καλλιεργειών με φυσικούς φράκτες και δένδρα που δεν τα κόψανε για να προσφέρουν σκιά στην ανάπαυση από την καλοκαιρινή γεωργική εργασία. Έτσι στα σύνορα ανάμεσα στα χωράφια με τριφύλλι, στάρια, καπνά και βαμβάκι, αναζητήσαμε τα ορτύκια που και εδώ όμως τα νούμερα δεν είναι ικανοποιητικά για τον τόπο αυτό που μας είχε συνηθίσει σε πιο σίγουρο κυνήγι αυτή την εποχή. Η αναπτυγμένη κτηνοτροφία έχει σαν αποτέλεσμα την υπερβόσκηση των καλαμιών, όμως αυτή η δραστηριότητα καθυστερεί και το κάψιμο τους.

Τα ορτύκια και εδώ βρίσκονται σε συγκρατημένους αριθμούς, ίσως γιατί είναι ακόμη μέσα στα βαμβάκια και καλαμπόκια και δεν τα βρήκαμε εμείς. Ίσως πάλι να έχουνε επαναληπτικές γέννες του Ιουλίου, που είναι αδύνατο να τα συναντήσουμε.

Τρυγόνια συναντήσαμε σε συγκεκριμένες περιοχές κοντά στα νερά, αλλά πιστεύω ότι σε αυτά τα μέρη θα υπάρχει μεγάλη κυνηγετική πίεση κατά την έναρξη.

Στον Έβρο

Πρώτα-πρώτα θα πρέπει να αναφέρουμε την γεωγραφική ιδιαιτερότητα του Νομού, γιατί είναι ο μακρύτερος νομός της Ελλάδας και οι αναγνωρίσεις ακόμη και για μας -με έδρα την Αλεξανδρούπολη- είναι κουραστικές και πολλές φορές μας φέρνουν μπροστά σε διλήμματα όσον αφορά την τελική επιλογή του κυνηγότοπου για την έναρξη. Και το ερώτημα είναι κοντά ή μακριά;

Από στρατηγικής άποψης ,μιλώντας πάντα για το κυνήγι, εμείς χωρίζουμε τον Έβρο σε τέσσερις ζώνες: η παραθαλάσσια με το ενδιαφέρον μας στα ορτύκια ,εφόσον δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα λιόσπορα, δεύτερη η περιοχή μέχρι το Σουφλί, τρίτη η ευρύτερη περιοχή του Διδυμότειχου και τέλος το λεγόμενο τρίγωνο δηλαδή ο βόρειος Έβρος πάνω από την Ορεστιάδα.

Η διαφοροποιήσεις των καλλιεργειών είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό για ένα τέτοιο μακρύ νομό με τον ποικιλόμορφο γεωφυσικό χάρτη.

Στον Έβρο τρέχουν τρία ποτάμια που τα νερά τους ποτίζουν τα χωράφια γύρω από αυτά κυρίως καλαμπόκια που ιδίως φέτος έχουν μεγάλη εξάπλωση περιορίζοντας πολύ τους κυνηγότοπους αλλά και τεύτλα και βαμβάκια.

Τα υψώματα -τα λεγόμενα μπαίρια- φιλοξενούν σταροχώραφα και λιόσπορα.

Συνιστούμε στους επισκέπτες κυνηγούς να σιγουρεύονται για τις ζώνες που επιτρέπεται το κυνήγι κατά την έναρξη, γιατί αυτές είναι διάσπαρτες στον Έβρο και το ενδεχόμενο να πέσει ο κυνηγός σε λάθος παρόλη την σήμανση των περιοχών είναι μεγάλο.

Τα νέα από το μέτωπο των ορτυκιών όπως έχω αναφέρει και σε άλλα άρθρα μου είναι όχι και τόσο ενθαρρυντικά, αλλά ελπίζουμε στις μικρές μετακινήσεις του θηράματος από τα βόρεια, πριν από τις μεγάλες αποδημίες.

Τα τρυγόνια που βλέπαμε σε μεγάλους αριθμούς τέλη Ιουλίου δεν τα συναντήσαμε τόσο πολλά σε αυτές τις αναγνωρίσεις μας στις αρχές Αυγούστου. Ίσως λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας τραβήχτηκαν κοντά στα ποτάμια.

Αυτή είναι η κατάσταση των θηραμάτων όπως διαπιστώσαμε στις αναγνωρίσεις μας ,βέβαια να πούμε ότι δεν είμαστε επιστημονική ομάδα που κάνει καταγραφές των πουλιών ανά περιοχή για να έχουμε τεκμηριωμένη άποψη του πληθυσμού. είναι μια προσπάθεια ενημέρωσης σύμφωνα με τις γνώσεις μας για το κυνήγι τον τόπο και το θήραμα .Σκοπός μας είναι να καθοδηγήσουμε όσο γίνεται πιο σωστά τον κυνηγό για να προγραμματίσει ή όχι το κυνήγι του στην Θράκη κατά την έναρξη.

Τελειώνοντας θα πρέπει ο κυνηγός να έχει υπόψη του να αποφεύγει να κυνηγά σε απαγορευμένες περιοχές ή να χρησιμοποιεί παράνομα μέσα για κυνήγι (κασετόφωνα) γιατί οι θηροφύλακες οργώνουν όλη την Θράκη και χαρακτηριστικά να πω ότι σε όλες μας τις αναγνωρίσεις δεχτήκαμε έλεγχο από ομοσπονδιακούς ή θηροφύλακες των κυνηγετικών συλλόγων.

Αντίθετα είναι πρόθυμοι να ενημερώσουν τους κυνηγούς για τις επιτρεπόμενες

Περιοχές και τέλος πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι διώκτες των κυνηγών αλλά προστάτες του θηράματος.

Για οποιαδήποτε παρατήρηση , απορία, πληροφορία είμαι στην διάθεση σας

Ζαφείρης Κινάλης . κιν.6945605204

Δείτε: http://www.danubehunt.com/