Μπορεί να είναι χρήσιμη η λευκή φέρμα στα μπεκατσόσκυλα;

Κείμενο- Φώτο: Ν. Φωτακόπουλος

Όσες συζητήσεις και να γίνουν γι’ αυτό το θέμα θα υπάρχει πάντα ένα ερωτηματικό…

Μπορεί στους αγώνες ο σκύλος που κάνει λευκή φέρμα να καταδικάζεται και στις τρεις λευκές να απορρίπτεται, στο κυνήγι όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Προσωπικά πάντοτε θεωρούσα πολύτιμο το μπεκατσόσκυλο που κάνει (και) λευκή φέρμα.

http://www.specialanimalfoods.gr/

Η “Βέρα” ένα αγγλικό σέττερ που έζησε μαζί μου τη δεκαετία του ογδόντα, έκανε λευκές φέρμες. Μπορούσα να καταλάβω από την συμπεριφορά της αν η μπεκάτσα είχε μόλις φύγει ή αν είχε περάσει την νύχτα βόσκοντας σ’ εκείνο το μέρος και έχει φύγει εδώ και πολύ ώρα από το νυχτερινό βοσκοτόπι. Τις περισσότερες φορές, όταν μου ‘δειχνε πως μόλις έχει φύγει η μπεκάτσα, “διάβαζα” τον κυνηγότοπο και συνήθως την έβγαζα λίγο πιο πέρα..

Το ξέρω πως πολλοί αναγνώστες θα χαμογελάνε με συγκατάβαση για την άποψή μου πως η λευκή φέρμα για τα μπεκατσόσκυλα είναι ένα θετικό στοιχείο.

Η σημασία της υπερεκπαίδευσης

Η μπεκάτσα είναι ένα θήραμα μυστηριώδες, ευαίσθητο και “ευάλωτο” και με συμπεριφορά που την κάνει να διαφέρει από όλα τα άλλα θηράματα. Όταν καταφέρεις και ανακαλύψεις μια μυστηριώδη πλευρά της νιώθεις ότι αυτή σκέπαζε μια άλλη, ένα νέο μυστήριο.

Η Βέρα δεν είχε ξεκινήσει το κυνήγι με τις μπεκάτσες, αλλά στα ορτύκια και τις πέρδικες. Ποτέ δεν έκανε λευκή φέρμα σ’ αυτά τα θηράματα. Ούτε και όταν άρχισα να την πηγαίνω στις μπεκάτσες. Απέκτησε αυτό το προσόν με τον καιρό. “Χτίσθηκε” σιγά- σιγά με τις πολλές συναντήσεις. Έγινε πιο προσεκτική, πιο αθόρυβη στο πλησίασμα και θα ‘λεγα πως οι μπεκάτσες τις επέβαλαν τους κανόνες του παιχνιδιού. Προσαρμόστηκε στις ανάγκες αυτού του κυνηγιού και στο “οπλοστάσιο” της εμφανίστηκε σιγά- σιγά η λευκή φέρμα. Δειλά- δειλά στην αρχή, ενοχλητικά στην συνέχεια με πάμπολλες άσκοπες λευκές φέρμες, για να ωριμάσει με τον καιρό σ’ αυτή τη συμπεριφορά, κάνοντας λευκή φέρμα μόνο σε ζεστές θέσεις και σε μπεκάτσες που είχαν φύγει σιωπηλά λίγο πριν τις πλησιάσουμε.

Πέρασαν πολλά σκυλιά από τα χέρια μου που είχαν παρόμοια συμπεριφορά όλα αυτά τα χρόνια που κυνηγάω, και η Βέρα είναι ένα παράδειγμα. Μερικά από αυτά τα σκυλιά έκαναν λιγότερες ή περισσότερες λευκές φέρμες και άλλα δεν έκαναν ποτέ.

Θα συμφωνήσετε μαζί μου πως η λευκή φέρμα στη μπεκάτσα δείχνει και μια δυνατή μύτη, πέρα από εξυπνάδα. Πρέπει να διευκρινίσω πως πάντα τα σκυλιά μου έβγαιναν με “φυσικό” τρόπο στο κυνήγι, χωρίς ιδιαίτερη εκπαίδευση. Το πολύ- πολύ κανένα ήμερο ορτύκι και δέσιμο με το σκοινί για σταθεροποίηση της φέρμας. Ακινησίες, ηλεκτρικά κολάρα και τέτοια κόλπα ποτέ δεν χρησιμοποίησα. Και το λέω αυτό για να ξεκαθαρίσω πως στη συνείδησή μου υπάρχουν διαφορετικών ειδών λευκές φέρμες. Ένα είδος λευκής φέρμας είναι αυτή της Βέρας που προανέφερα. Ένα άλλο είδος είναι αυτή που κάνει ο πανικόβλητος πολύ-εκπαιδευμένος σκύλος (αγωνομάχος συνήθως). Σ’ αυτή την περίπτωση η ανάγκη για ακινησία στο ξεπέταγμα του θηράματος και ο φόβος του “κουτουλήματος” έχει κάνει, μέσω της εκπαίδευσης, σκύλους υπερευαίσθητους στην οποιαδήποτε αναθυμίαση και αυτή η υπερευαισθησία μεταφράζεται σε λευκές φέρμες. Υπάρχουν και οι άπειρες λευκές φέρμες από κάποια σκυλιά που στις δέκα φορές που φερμάρουν, οι εννέα είναι λευκές- ολόλευκες. Σαφώς η τελευταία περίπτωση είναι έξω από κάθε λογική χρησιμότητας της λευκής φέρμας.

Δύναμη της μύτης

Κάποιος μπορεί να πει το ακριβώς αντίθετο από αυτό που είπα εγώ πριν λίγο. Πως ο σκύλος που κάνει λευκή φέρμα, δεν έχει δυνατή μύτη αλλά αδύνατη, μιας και δεν μπορεί να ξεχωρίσει μια ζεστή θέση από το “ζωντανό κρέας”. Μπορεί και αυτό να είναι σωστό. Αν αναλύσουμε ποια μύτη είναι πιο δυνατή, του σκύλου που κάνει τη λευκή φέρμα ή αυτού που δεν κάνει, θα καταλήξουμε πως και στις δυο περιπτώσεις μπορούμε να χρεώσουμε στον σκύλο μας μεγάλη ή μικρή οσφρητική δύναμη. Και δεν είναι αυτό το θέμα του παρόντος άρθρου.

Η μύτη του σκύλου μας βαθμολογείται ισότιμα με την “αίσθηση θηράματος” που έχει και το συμπέρασμα βγαίνει μόνο από το πόσες μπεκάτσες βγάζει. Η λευκή φέρμα είναι ένα διαφορετικό θέμα και έχει να κάνει μόνο με την προσέγγισή της σαν θετικό στοιχείο στην εργασία του μπεκατσόσκυλου και στην αποτελεσματικότητά του.

Και για μένα αποτελεσματικό είναι το μπεκατσόσκυλο που φερμάρει, που βρίσκει μπεκάτσες και “ντοπάρεται” από τις “ζεστές θέσεις” και τις λευκές φέρμες….