Published on 4 Δεκεμβρίου, 2015 | by Kynoclub

Η εργασία του Ελληνικού Ιχνηλάτη

Κείμενο-φωτο: Νίκος Φωτακόπουλος

Κάθε φέτος και καλύτερα! Αυτό ισχύει για την εξέλιξη του Ελληνικού Ιχνηλάτη που πλέον βρίσκεται σε καλό δρόμο. Εκατοντάδες καθαρόαιμα κουτάβια γεννιούνται κάθε χρόνο και γράφονται στον Κυνολογικό Όμιλο Ελλάδος αποδεικνύοντας -και μέσα από την στατιστική- την άνοδο του ενδιαφέροντος για την καθαρόαιμη εκδοχή της Εθνική μας φυλής. Και όλα αυτά όταν οι … «ανταγωνιστικές» ξένες φυλές όπως τα Γιούρα, τα Σεγκούτσι , τα Πορσελέν κ.λ.π, γνωρίζουν ανάλογη πληθυσμιακή ανάπτυξη. Προφανώς οι λαγοκυνηγοί εκτιμούν όλο και περισσότερο τις καθαρόαιμες φυλές παραμερίζοντας σιγά-σιγά τις εμμονές περί δήθεν ανωτερότητας των μιγάδων. Μπορεί να καθυστέρησε αυτή η εξέλιξη και η στροφή στις καθαρόαιμες φυλές ιχνηλατών για καμιά …τριανταριά χρόνια, αλλά τελικά ήρθε έστω και με αργούς ρυθμούς.

Ο Ελληνικός Ιχνηλάτης κρατάει σήμερα τα πρωτεία στις προτιμήσεις των λαγοκυνηγών και των «γουρουνάδων». Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά της εργασίας του και οι δεξιότητες του στο κυνήγι του λαγού; Ο Όμιλος Φίλων Ελληνικού Ιχνηλάτη μας δίνει τον ορισμό για την εργασιακή ταυτότητα της φυλής.

Ο Ελληνικός Ιχνηλάτης, είναι γέννημα αυτού του τόπου κομμάτι της ελληνικής ιστορίας και του λαού του. Ένας από τους καλλίτερους ιχνηλάτες – διώκτες, που έχει προσαρμοστεί πλήρως στα δύσκολα βουνά της χώρας μας, σε βαθμό που κανένα άλλο κυνηγόσκυλο να μην μπορεί να τον συναγωνιστεί στην αντοχή και στην ευκολία που ψάχνει και κινείται στα δύσκολα ελληνικά εδάφη.

Στην δουλειά και στον αγώνα

Μπορεί να κυνηγά εξαιρετικά τόσο μόνος του, όσο κατά ζεύγη ή και σε αγέλη, αρκεί να έχει μάθει από μικρός στο ομαδικό κυνήγι. Προικισμένος με πολλές ικανότητες και «σκληρό» ταμπεραμέντο, μπορεί να κυνηγά όλη την ημέρα ανεξαρτήτως καιρού.
Είναι ιχνηλάτης-διώκτης «παντός θηράματος, παντός καιρού…και παντός βουνού»! Έχει έμφυτο και πολύ ανεπτυγμένο το πάθος για το κυνήγι το οποίο εκδηλώνει πολύ νωρίς. Για το λόγο αυτό δεν χρειάζεται βιασύνη στην εκπαίδευση, για να αποφεύγονται ανεπανόρθωτα λάθη.

Ένας άξιος Ελληνικός Ιχνηλάτης, που κληρονόμησε τα προσόντα της φυλής του, καλά γυμνασμένος και προπονημένος, πρέπει να κατέχει και να βελτιώνει χρόνο με το χρόνο τρεις βασικές ιδιότητες:

α) Σωστή και γρήγορη ιχνηλασία.
β) Έξυπνο και βροντερό ξεφώλιασμα.
γ) Ατελείωτη δίωξη.
Όταν αφεθεί ελεύθερος στον κυνηγότοπο, αρχίζει αμέσως κινούμενος
γρήγορα την έρευνα νωπού ίχνους με την μύτη στο έδαφος, κάνοντας
κύκλους για να καλύπτει το χώρο καλύτερα. Όταν βρει
ίχνη σταματά για λίγο να τα μελετήσει, για να αναγνωρίσει αν είναι
νωπά (φρέσκα -πρωινά) ή παλαιότερα (της νύχτας).
Αν τα ίχνη είναι πρωινά, κουνάει έντονα την ουρά και βγάζει δυο
τρεις χαρούμενες φωνές (άλλοτε ναι άλλοτε όχι) που δηλώνουν ότι
έπιασε φρέσκο ντορό Αμέσως μετά προσπαθεί με πάθος να
ακολουθήσει αυτά τα ίχνη, χωρίς να τα χάσει, για να φτάσει γρήγορα
στο μέρος που έχει κρυφτεί ο λαγός. Όταν είναι σίγουρος, ότι ακολουθεί σωστά τα ίχνη του λαγού, ξαναβάζει λίγες φωνές ή όχι, που πολλές φορές αλλάζουν, γίνονται χαρούμενες κοφτές ή γκρινιάρικες, οπότε ο κυνηγός αντιλαμβάνεται ότι πρέπει γρήγορα να βρεθεί στην κατάλληλη θέση.

Άλλες φορές, όταν το μέρος του επιτρέπει, ο άξιος σκύλος αφού
ξεχωρίσει τα ίχνη, τα ακολουθεί πολύ γρήγορα με την μύτη στο έδαφος,
φτάνοντας στο σημείο που κρύβεται ο λαγός, με αποτέλεσμα το θήραμα
να φεύγει πριν προφτάσουν οι κυνηγοί να πιάσουν θέση. Η ταχύτητα
της έρευνας πρέπει να συνοδεύεται με την καλή συνεργασία σκύλου
και κυνηγού για να υπάρξει το θετικό αποτέλεσμα.

Εξιχνιάζοντας τα ίχνη

Ο λαγός συνηθίζει να κάνει πάρα πολλά κόλπα όλη τη νύχτα και
ειδικά το πρωί, πριν καταλήξει στην κατάλληλη θέση, που θα
κρυφτεί. Εδώ είναι που ο Ελληνικός Ιχνηλάτης φανερώνει τη μεγάλη του αξία. Σταματά και μελετά τα ίχνη με πείσμα, συνεχίζοντας την ιχνηλασία με τη μύτη στο έδαφος προσεκτικά, προς αποφυγή του λάθους.

Αν ο σκύλος είναι έμπειρος, δεν γελιέται εύκολα από τα
κόλπα του λαγού. Και χωρίς να καθυστερεί, ξεχωρίζει τα σωστά
ίχνη ψάχνοντας σταθερά με σιγουριά, χρησιμοποιώντας το μυαλό
και την εμπειρία του.

Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι ορισμένα ζώα παρουσιάζουν διαφορά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όταν πλησιάζουν τη θέση που κρύβεται ο λαγός. (π.χ. αλλαγή στη φωνή ή τρέμουλο στο σώμα, χωρίς φωνή ή σηκώνουν την τρίχα στη ράχη, ορθώνοντας την ουρά, και τεντώνοντας το κεφάλι μπροστά με όλες τις αισθήσεις τεντωμένες).
Επίσης πρέπει να αναφέρουμε ότι υπάρχουν Ελληνικοί Ιχνηλάτες
που βάζουν περισσότερες φωνές κατά τη διάρκεια της ιχνηλασίας,
και άλλοι οι οποίοι δεν βγάζουν φωνές, έως ότου ξεφωλιάσουν το
λαγό (και μόνο στη δίωξη αρχίζουν να φωνάζουν ρυθμικά).

Στο ξεφώλιασμα του λαγού, ο ελληνικός ιχνηλάτης ορμάει με μεγάλη επιθετικότητα και ταχύτητα, βγάζοντας δυνατές φωνές, σαν να πνίγεται. Στη συνέχεια τον διώκει καλπάζοντας με τις ώρες ώστε να τον αναγκάσει να επιστρέψει στο σημείο που έφυγε. Αυτό το γνωρίζουν οι κυνηγοί και τον περιμένουν να ξαναγυρίσει για να «μπλέξει» τα ίχνη του, όπως χαρακτηριστικά λένε.
Ένας άξιος και έμπειρος Ελληνικός Ιχνηλάτης μπορεί σε 15 λεπτά να ξεφωλιάσει ένα λαγό, μπορεί όμως και να χρειαστεί μία ώρα και πάνω, αν ο λαγός έχει χρησιμοποιήσει όλα τα κόλπα που του έμαθε η φύση του.