Άκης Λάππας: Ισολογισμός της παρουσίας μου στην Ελληνική Κυνοφιλία!

κείμενο: Ακης Λάππας

φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Κάποια στιγμή κάθεσαι και σκέφτεσαι . Τι έχω κερδίσει και τι έχω χάσει από την εμπλοκή μου στην κυνοφιλία.. Κάνω δηλαδή έναν ισολογισμό. Τι έχω δώσει και τι έχω πάρει από αυτήν την πορεία των τελευταίων περίπου 30 χρόνων από τότε που άνοιξα τα πρώτα κανάλια της επικοινωνίας μου με τον κόσμο της κυνοφιλίας. Οι πρώτες μου δημόσιες αναζητήσεις είχαν ξεκινήσει πολύ πριν την γέννηση του Πόιντερ και Σέττερ κλαμπ και η εμπλοκή μου αλλά και οι καυγάδες μου ξεκινούσαν αρκετά χρόνια πριν την σύνταξη του πρώτου καταστατικού του ΟΚΑΔΕ. Η πρώτη μου δημόσια αντιπαράθεση ήταν αυτή με τον συγχωρεμένο Στάυρο Μπασουράκο. Δεν είχε ακόμα γεννηθεί ούτε ο ΚΟΕ ,η μόλις ξεκινούσε , όταν προκάλεσα τον Σταύρο Μπασουράκο να αναφέρει τι ήταν ακριβώς ο ΕΚΟ ( Ελληνικός κυνοφιλικός όμιλος) (Σ.Σ Ελληνικός Κυνολογικός Οργανισμός) του οποίου ήταν ιδρυτής και πρόεδρος , ποιο ήταν το ΔΣ, πότε γίνονται Γενικές συνελεύσεις και κάθε πότε γίνονταν εκλογές για ανάδειξη νέου ΔΣ όπως δηλαδή κάνει κάθε όμιλος , σωματείο, σύλλογος κλπ. Φυσικά δεν υπήρχαν εκλογές και τέτοια πράγματα και δεν υπήρχε τίποτε επίσημο για την διεθνή κυνοφιλική ομοσπονδία δηλαδή το FCI. Βέβαια για να είμαστε και δίκαιοι αλλά και ρεαλιστές , εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν κυνόφιλοι , δεν υπήρχαν κυνοφιλικοί σύλλογοι καλά καλά δεν υπήρχαν ούτε σκυλιά. Η πρώτη οργανωμένη κυνοφιλική προσπάθεια ήταν σίγουρα έργο του Σταύρου Μπασουράκου όπως ήταν και τα πολύ ενημερωτικά και επιστημονικά άρθρα που έγραφε επί σειρά ετών στο περιοδικό του ,. την Κυνηγεσια και Κυνοφιλία
Η σοβαρή αυτή αντιπαράθεση έφυγε πολύ γρήγορα από μένα και μεταφέρθηκε στη σχέση ΚΟΕ – ΕΚΟ διότι υπήρχε θέμα για το που έπρεπε να εγγράφονται οι γέννες και ποιος είχε το δικαίωμα να εκδίδει έγκυρα πιστοποιητικά γεννήσεων και διεθνή πεντιγρί .

Κέρδη και ΄΄ζημίες΄΄
Ενεργητικό μείον παθητικό ίσον καθαρά θέση λέει η λογιστική .Τι κέρδισα λοιπόν . Τα κέρδη μου δεν ήταν λίγα .Κέρδισα γνώση , κέρδισα πολλούς φίλους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ,κέρδισα καλλίτερα σκυλιά συντρόφους στα κυνήγια και κέρδισα αναγνωρισιμότητα στην κοινωνία των κυνόφιλων και των κυνηγών. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κέρδος διότι στα πρώτα χρόνια απόκτησα και μερικούς εχθρούς . Εδώ εγγράφονται λοιπόν οι ζημιές…. Οι παλαιοί θα θυμούνται κάποιους ομηρικούς καυγάδες με το ΚΟΕ αλλά και με ανθρώπους που σήμερα εκτιμώ και σέβομαι . Οι περισσότεροι καυγάδες ήταν θα έλεγα διατεταγμένη υπηρεσία η αλλιώς αποστολές άμυνας και υπεράσπισης του ΟΚΑΔΕ πράγμα που προέκυπτε αφενός από την ιδιότητά μου ως γραμματέα του ομίλου και αφετέρου από την «ιδιότητά μου» ως αρθρογράφου σε διάφορα περιοδικά. Ελάχιστες ήταν οι προσωπικές μου αντιπαραθέσεις ( αυτές δηλαδή που δεν είχαν σχέση με τον όμιλο) για τις οποίες πρέπει να πω ότι δεν είχα ολοκληρωτικά την ευθύνη. Ένα λάθος «και» , μία λάθος λεζάντα σε μια φωτογραφία η και μία φωτογραφία που δεν δημοσιεύτηκε ποτέ επειδή « δεν υπήρχε χώρος στο περιοδικό» ….ήταν αρκετός λόγος παρεξήγησης . Δίνω όμως δίκαιο σε αυτούς που παρεξηγήθηκαν. Πέρασαν τα χρόνια , άσπρισαν τα μαλλιά , αμβλύνθηκαν τελείως όλες οι αιχμές και σήμερα δεν είναι παρά αναμνήσεις ( όχι πάντα ευχάριστες).
Μέσα στις «ζημιές» θα μπορούσα να βάλω και τις ατέλειωτες ώρες που καταναλώθηκαν για την οργάνωση και λειτουργία του ομίλου , ώρες που έκλεβα από την δουλειά μου , την οικογένειά μου αλλά και από το κυνήγι μου. Έβαλα εισαγωγικά στη λέξη ζημιές διότι δεν μετανιώνω για αυτή τη προσφορά μου . Το ήθελα και το έκανα. Το καταλαβαίνουν καλά αυτό όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί με τον όμιλο παλιότερα αλλά και σήμερα.

Ο απολογισμός…..

Ευτυχώς σήμερα ο όμιλος πλέει σε ήρεμα νερά και εύχομαι να συνεχίσουν έτσι δυνατά, δημιουργικά και ήρεμα. Όλοι εμείς οι κυνόφιλοι κυνηγοί θα πρέπει να στηρίζουμε με κάθε τρόπο τον ΟΚΑΔΕ ακόμα και αν κάποτε νομίζουμε ότι κάπου μας έχουν αδικήσει …..ακόμα και αν νομίζουμε ότι παίζονται συμφέροντα ( με το χέρι στη καρδιά σας λέω ότι αυτό δεν υπάρχει…. άλλο να τα βάζεις με κάποιον κριτή και άλλο με τον όμιλο).Ο όμιλος είναι η μοναδική μας ελπίδα να έχουμε αύριο καλλίτερα και καλλίτερα σκυλιά.
ΥΓ Το κείμενο αυτό το έχω γράψει εδώ και καιρό και πολλές φορές αναρωτήθηκα …ποιο ο λόγος να το δημοσιεύσω; Ποιόν άραγε ενδιαφέρει; Τελικά αποφάσισα ότι ότι έχει σχέση με την ιστορία της πορείας της ελληνικής κυνοφιλίας τα τελευταία 30 χρόνια , καλό είναι να υπάρχει κάπου γραμμένο… Δεν αναφέρω εδώ ποιοι πρωτοξεκίνησαν τον όμιλο , τι και πόσο προσέφερε ο καθένας και πόσο πρέπει να πιστωθεί η προσφορά του καθ’ενός .Το σίγουρο είναι ότι όλοι όσοι ασχολήθηκαν στην αρχή αλλά και στην όλη πορεία του ομίλου το έκαναν με πάθος , με αγάπη και με προσήλωση . Αυτά….. για να θυμούνται οι παλαιοί , να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να έχουν κάπου να ανατρέξουν οι μελλοντικοί …..

δειτε: Να ποιοι και πώς ίδρυσαν τον ΟΚΑΔΕ