Καμία αναγνώριση στις κυνηγετικές οργανώσεις από την Δασική Υπηρεσία και το Υπουργείο Περιβάλλοντος!

κείμενο: Απόστολος Γιαπουτζής (πρόεδρος Κυνηγετικού Συλλόγου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης)

Ο Δημήτρης Χ. από το Καλοχώρι Θεσσαλονίκης είναι ένας συνειδητοποιημένος κυνηγός . Σε διάστημα δέκα ημερών μου τηλεφώνησε δυο φορές για να με ενημερώσει για την θηρευμένη αλεπού που είχε στην κατοχή του , ώστε και εγώ με την σειρά μου να πράξω τα δέοντα ως Πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Αμπελοκήπων ,του οποίου είναι μέλος. Ο Δημήτρης λοιπόν θα περίμενε αρκετό χρόνο εκεί , ίσως ώρες , στο σημείο του κυνηγότοπου μέχρι να μεσολαβήσω ώστε να έρθει ο αρμόδιος για όλο τον Νομό Θεσσαλονίκης Ομοσπονδιακός Θηροφύλακας (αυτός ο Θηροφύλακας που πληρώνεται αποκλειστικά από τα χρήματα των κυνηγών ) και να συλλέξει την «χτυπημενη¨» αλεπού ώστε να καταλέξει στο τέλος αυτης της διαδρομής σε κάποιο εργαστήριο της Αθήνας για να ελεγχθεί για τον θανάσιμο ιό της Λύσσας . Σαν τον Δημήτρη φιλότιμοι, ευτυχώς πολλοί .

Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έχοντας πλήρη επίγνωση των όσων πράττουν πολλοί Δημήτρηδες (κυνηγοί) και πρόεδροι κυνηγετικών οργανώσεων και θηροφύλακες κυνηγετικών οργανώσεων, εξέδωσε πρόσφατα (27/9) δελτίο τύπου για την παγκόσμια ημέρα για τη λύσσα (28/9).

(http://www.minagric.gr/…/grafeio…/deltiatypou/3763-dt270916a)

Στο συγκεκριμένο δελτίο τύπου μπορεί να διαβάσει κανείς μεταξύ άλλων τα εξής:

«Πρωταρχικός, για τον έλεγχο και την καταπολέμηση της Λύσσας στην χώρα μας, είναι ο ρόλος των θηροφυλακών και των κυνηγών, που συμμετέχουν από το 2011 με ιδιαίτερη αφοσίωση και αντιμετωπίζοντας πολλές δυσκολίες, στην προσκόμιση δειγμάτων νεκρών ζώων, με σκοπό την εξέτασή τους για τον ιό της Λύσσας, συνδράμοντας σημαντικά και σε αρκετές περιπτώσεις σε εθελοντική βάση, στο έργο των κτηνιατρικών υπηρεσιών.»

Παρά το γεγονός πως στην παραπάνω παράγραφο δεν αναφέρονται οι Κυνηγετικές Οργανώσεις, οι οποίες χρηματοδοτούν και συντονίζουν τη δράση τόσο των θηροφυλάκων τους όσο και των κυνηγών, η συγκεκριμένη αναφορά αποτελεί μία από τις ελάχιστες γραπτές δηλώσεις αναγνώρισης της εθελοντικής προσφοράς των κυνηγών σε επίπεδο δημόσιων Υπηρεσιών και Υπουργείου που έχουν δει τα φώτα της δημοσιότητας.

Με αφορμή λοιπόν το συγκεκριμένο δελτίο τύπου και την αναγνώριση στην προσφορά των Κυνηγετικών Οργανώσεων και των κυνηγών, έρχεται στην επικαιρότητα η διαχρονική ΠΛΗΡΗΣ έλλειψη αναγνώρισης του έργου των Κυνηγετικών Οργανώσεων από πλευράς Δασικής Υπηρεσίας και Υπουργείου Περιβάλλοντος.

Από τη θηροφύλαξη με το τεράστιο έργο που παράγεται από το 2000 και έπειτα, μέχρι την Πολιτική Προστασία και τη συμμετοχή των κυνηγών στην επάνδρωση πυροφυλακείων και την κατάσβεση σε πυρκαγιές, τη συμμετοχή κυνηγών και θηροφυλάκων σε έρευνες διάσωσης αγνοουμένων, τη βελτίωση των βιοτόπων, την εθελοντική συμμετοχή μας σε προγράμματα επιτήρησης ζωοανθρωπονόσων (λύσσα – γρίπη των πτηνών), την επιμόρφωση των κυνηγών και ακόμη και τα σημαντικά ποσά που καταβάλλουμε κάθε χρόνο στο κράτος (από το υστερημα μας ) κυρίως με τη μορφή φόρων και λιγότερο με την ανανέωση της άδειας θήρας μας και τη χρηματοδότηση ακόμη και για καύσιμα υπηρεσιακών οχημάτων της Δασικής Υπηρεσίας, τίποτα δεν έχει σταθεί δυστυχώς αρκετό για το Υπουργείο Περιβάλλοντος και τις Δασικές Υπηρεσίες για να γραφτεί έστω και μία γραμμή με θετικά σχόλια για τους κυνηγούς.

Και το «κερασάκι στην τούρτα» δεν είναι άλλο από το γεγονός πως στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος δεν υπάρχει(!!) καμία αναφορά στο κυνήγι και τις Κυνηγετικές Οργανώσεις, παρά το ότι Κυνηγετικές Οργανώσεις αποτελούμε σωματεία “συνεργαζόμενα και εποπτευόμενα” από το συγκεκριμένο Υπουργείο και τη Δασική Υπηρεσία η οποία υπάγεται σε αυτό.

Η κοινωνία, με σημαντικό μερίδιο ευθύνης να βαραίνει τη Δασική Υπηρεσία, τελεί σε καθεστώς πλήρους άγνοιας σχετικά με τα πραγματικά περιβαλλοντικά προβλήματα της χώρας μας και γενικότερα για το τεράστιο έργο το οποίο έχουμε επιτελέσει . Έτσι, ο μέσος πολίτης, οι δάσκαλοι και ακόμη και στελέχη της Δασικής Υπηρεσίας, θεωρούν ως γνώση την ενημέρωση που παράγεται από διάφορες περιβαλλοντικές ΜΚΟ, η οποία σε ότι αφορά το κυνήγι τουλάχιστον είναι στρεβλή, δογματική και έξω και πέρα από την πραγματικότητα.
Πέραν όμως από τη θεωρία και τις πολλές «μελέτες» για το περιβάλλον, υπάρχει και η έννοια της διαχείρισης στην πράξη. Κι εκεί, οι Κυνηγετικές Οργανώσεις, πρώτες από όλους τους φορείς σε οποιοδήποτε ερασιτεχνικό επίπεδο, και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και σε επαγγελματικό επίπεδο, δρουν καθημερινά και το έργο τους είναι εδώ για να το δει όποιος δεν έχει τυφλωθεί από την αντικυνηγετική προπαγάνδα των Οικολόγων Πράσινων και των συστημικών περιβαλλοντικών ΜΚΟ.

Ελπίζω κάποτε οι Δασικοί να αντιληφθούνε την πραγματικότητα και να σταματήσουν να απαξιώνουν το μοναδικό φορέα που βρίσκεται δίπλα τους όποτε και να ζητηθεί και να αναγνωρίσουν δημόσια επιτέλους τη συνδρομή των Κυνηγετικών Οργανώσεων στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας γενικά και στη θήρα και τα θηράματα ειδικότερα ,όλα αυτά τα χρονια .