Κυνηγόσκυλα: Η σημασία της …αγέλης!
Κείμενο: Θωμάς Πετρόχειλος
Φώτο: Ν. Φωτακόπουλος
Μια από τις ερωτήσεις στις οποίες καλούμαι να απαντήσω συχνά, είναι το πώς επιδρά η εκπαιδευτική “πίεση” πάνω στην προσωπικότητα ενός κυνηγόσκυλου…
Για τον κυνηγετικό σκύλο, το κυνήγι… είναι όλη του η ζωή, ο πυρήνας της ύπαρξής του!
Και μόνο το ερώτημα μαρτυράει με τον τρόπο του διάφορους μύθους και προκαταλήψεις που υπάρχουν γύρω από την εκπαίδευση του σκύλου… κυνηγού. O ίδιος όμως ο σκύλος δεν ήταν ποτέ ένα ζώο μοναχικό, ούτε μπορεί να επιζήσει μόνος του μέσα στη φύση, ακόμα και στην άγρια μορφή του.
Η επιβίωσή του για εκατομμύρια χρόνια επιτυγχάνεται μέσα σε μια αγέλη, στην οποία επικρατεί τάξη, αταλάντευτη ιεραρχία, σύμπνοια και αλληλεγγύη μεταξύ των μελών.
Όσο πιο δυνατοί, πιο έμπειροι και πιο ισορροπημένοι είναι οι αρχηγοί της αγέλης τόσο περισσότερα κουτάβια της επιζούν! Κι αυτό γιατί τρέφονται, προστατεύονται και εκπαιδεύονται καλύτερα, ώστε να καταφέρουν με τη σειρά τους, όταν πια ενηλικιωθούν, να γίνουν χρήσιμα μέλη της αγέλης τους… Επομένως δεν υπάρχει “ανεκπαίδευτος” λύκος, ανεκπαίδευτο αφρικάνικο αγριόσκυλο ή ανεκπαίδευτο τσακάλι, διότι στο φυσικό περιβάλλον τους θα εκπαιδευτούν από τη μητέρα τους και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας τους.
Στον… εξημερωμένο όμως σκύλο η έννοια του “ανεκπαίδευτου” υπάρχει, διότι ο ιδιοκτήτης του …ο οποίος καλείται στην ουσία να παίξει τον ρόλο της μητέρας και των κυρίαρχων μελών της αγέλης… είτε αδιαφορεί είτε δεν έχει τις γνώσεις, την υπομονή και την επαφή με την άγρια φύση και το θήραμα που έχει… σωρευτικά μια αγέλη λύκων ή άλλων άγριων κυνιδών. Γι’ αυτό και ο καθένας μας, ανάλογα με την αφοσίωση, την αγάπη, το πάθος, την ευαισθησία, τη σταθερότητα του χαρακτήρα και τις γνώσεις που διαθέτει, έχει και τα ανάλογα αποτελέσματα στους σκύλους του.
Ο… “αρχηγός”!
Ολοι οι σκύλοι έχουν πάθος για το κυνήγι. Δεν υπάρχουν κυνηγόσκυλα τα οποία αδιαφορούν για το α ή το β θήραμα… Όταν κάποιος σκύλος δεν ενδιαφέρεται να κυνηγήσει κάποιο θήραμα ή… κανένα θήραμα, αυτό σημαίνει ότι η πίεση που είχε υποστεί κατά την εκπαίδευση “μπλοκάρει” τα ένστικτά του και δεν τον αφήνουν να ενεργήσει φυσικά…
Πρώτα απ’ όλα ο σκύλος μας πρέπει να αισθάνεται ότι τον αγαπάμε και τον προστατεύουμε, έχοντας ως κοινό στόχο την καταβολή του θηράματος.
Από κουτάβι ακόμα πρέπει να το φέρουμε σε επαφή με την άγρια φύση και το θήραμα, ώστε να του δώσουμε την ευκαιρία να εκδηλώσει τα κυνηγετικά του ένστικτα και να πάρει πρωτοβουλίες που θα το οδηγήσουν… να μάθει από τα λάθη του! Και τότε, μπορούμε να επέμβουμε μαλακά αλλά “σταθερά”, για να του δείξουμε πώς θα επιτύχει το καλύτερο αποτέλεσμα, χωρίς να του δημιουργήσουμε φοβίες και αναστολές.
Η βασική εκπαίδευση έχει κεφαλαιώδη σημασία στο “χτίσιμο” ενός κυνηγετικού σκύλου, γιατί δημιουργεί έναν κώδικα επικοινωνίας με εμάς… Έτσι ο σκύλος μας αποδέχεται ως αρχηγό της αγέλης και είναι πρόθυμος να εκτελέσει τις εντολές και τις υποδείξεις μας, όπως άλλωστε προστάζει η ίδια η γενετική κληρονομιά του.
Η αναγνώριση ενός “αρχηγού” είναι μέσα στο DNA του ίδιου του σκύλου, αρκεί εμείς να τον πείσουμε ότι ως εξυπνότεροι και δυνατότεροι θα τον βοηθήσουμε να έχει το καλύτερο κυνηγετικό αποτέλεσμα. Και για τον κυνηγετικό σκύλο, το κυνήγι… είναι όλη του η ζωή, ο πυρήνας της ύπαρξής του! Και σωστή είναι η εκπαιδευτική μέθοδος η οποία έχει το πιο άμεσο και σταθερό αποτέλεσμα….
Η μέθοδος που όταν πια έχει ολοκληρωθεί μας δίνει έναν σκύλο χαρούμενο, που τα κάνει όλα φυσικά, χωρίς αναστολές, με πάθος και ανείπωτη αγάπη, αφοσίωση και πίστη στον ιδιοκτήτη του!
Related Posts
Το ξεκίνημα του σκύλου φέρμας →
Εκπαίδευση:Εντολές με μέτρο… και επιμονή →
Ναι στην εκπαίδευση και τους Αγώνες με θήραμα εκτροφής… →
