Published on 28 Νοεμβρίου, 2016 | by Kynoclub

Δέκα χρόνια πέρασαν από τo φονικό των πέντε κυνηγών που συγκλόνισε το πανελλήνιο…

Επτά νεκροί, δυο καταδικασμένοι σε ισόβια, διαλυμένες οικογένειες και ψυχές και μια κοινωνία που ακόμη ανατριχιάζει. Την Παρασκευή 25/11, συμπληρώθηκαν δέκα ακριβώς χρόνια από το πενταπλό φονικό στα Καλύβια Αγρινίου. Η στυγερότητα και η φρικαλεότητα του πρωτοφανούς εγκλήματος το κάνουν να μην έχει ξεχαστεί από την τοπική κοινωνία ακόμη και σήμερα.

Δείτε το μεγάλο αφιέρωμα που δημοσίευεσε πριν από πέντε χρόνια agriniopress, με πλούσιο αρχειακό υλικό, για το έγκλημα που συγκλόνισε το πανελλήνιο…

Ήταν ένα φθινοπωρινό απόγευμα της 25ης Νοεμβρίου του 2006, που ένα έγκλημα συγκλόνισε το Αγρίνιο και την Ελλάδα ολόκληρη.
Πέντε κυνηγοί, όλοι συγγενείς μεταξύ τους, έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες ενός κτηνοτρόφου μετά από έναν καυγά…
Στις 4 το απόγευμα εκείνου του μοιραίου Σαββάτου τα αδέρφια Bασίλης και Xρήστος Nικολόπουλος και τα πρώτα ξαδέρφια τους Λάμπρος Aντρέσσας, Hλίας Πίπας και Aλέξης Nικολόπουλος ξεκίνησαν από την Λεύκα Aγρινίου για να κυνηγήσουν μερικά χιλιόμετρα μακρύτερα, σε μια περιοχή γνωστή τους, έξω από τα Kαλύβια.
Ήταν κάτι που άλλωστε έκαναν συχνά, για να ξεφύγουν και να χαλαρώσουν μετά την δουλειά. Τίποτε δεν προοιώνιζε αυτό που θα ακολουθούσε.
Στις 5.10 το απόγευμα, λίγο πριν νυχτώσει, ο πατέρας του μικρότερου της παρέας, 17χρονου Aλέξη Nικολόπουλου λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από τον γιο του. «Πατέρα…» είναι η μόνη λέξη που προλαβαίνει να πει με αγωνία ο νεαρός πριν διακοπεί η κλήση.
Το τηλεφώνημα, προκαλεί απορία στον πατέρα που δεν πάει αμέσως όμως να βρει τον γιο του, αλλά περιμένει και όταν βλέπει πως η παρέα καθυστερεί, αποφασίζει να την αναζητήσει.
Γνώριμη η περιοχή και για τον ίδιο, δεν αργεί να φτάσει στο σημείο όπου κυνηγούσαν οι συγγενείς του, αφού πρώτα ανακαλύπτει το κυνηγόσκυλο που είχαν μαζί τους.
Εκεί, σοκαρισμένος, αντί να βρει τους κυνηγούς, ανακαλύπτει ένα προς ένα τα πτώματα τους…
Ανάμεσα στις καλαμιές και σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους κείτονται όλοι νεκροί, και μόνο εκατό μέτρα μακριά, βρίσκει τελευταίον τον γιο του, που προσπάθησε να ξεφύγει από την μανία του δολοφόνου και να τον ειδοποιήσει, χωρίς να τα καταφέρει.
Τα θύματα φέρουν και χαριστικές βολές, κάτι που αποδεικνύει την απίστευτη μανία αλλά και ψυχρότητα του δολοφόνου.
Το νέο του μακελειού, δεν αργεί να μαθευτεί και να διαδοθεί με ταχύτητα φωτός. Λίγο μακριά από το σημείο, εκεί που επιτρέπει την πρόσβαση η αστυνομία, το πρωί της Κυριακής 26 Νοεμβρίου συγκεντρώνονται δεκάδες κάτοικοι της περιοχής, που κάνουν τις δικές τους εικασίες. Ανάμεσα τους, βρίσκεται και ένας κτηνοτρόφος από τα Καλύβια, ο Διονύσης Φούκας, που λίγο αργότερα, το όνομά του θα γίνει συνώνυμο του τρόμου…

Τα Καλύβια, από εκείνη την ημέρα, «καταλαμβάνονται» από πολυάριθμες ομάδες δημοσιογράφων. Το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης είναι τεράστιο και το κάθε Μέσο, στέλνει στην περιοχή, ολόκληρα συνεργεία, που συνεργάζονται με τους τοπικούς ανταποκριτές. Στο κυνήγι της είδησης δεν λείπουν και οι υπερβολές, που αγγίζουν και τα όρια της γραφικότητας…
Τα σενάρια για το ομαδικό έγκλημα, διαδέχονται το ένα το άλλο και το πιο ακραίο από αυτά λέει ότι οι πέντε κυνηγοί είχαν την ατυχία να είναι μάρτυρες ύποπτης συναλλαγής, που τους στοίχισε την ζωή.
Ήδη όμως, αρχίζουν να υπάρχουν τα πρώτα στοιχεία, που «φωτογραφίζουν» τους πραγματικούς δράστες.
Από την Κυριακή, αρχίζουν να διαρρέουν οι πρώτες πληροφορίες για το όνομα του δράστη και η κοινωνία των Καλυβίων αναστατώνεται. Είναι το όνομα του Διονύση Φούκα, ενός 37χρονου, ήρεμου και ευγενικού νεαρού, που δεν έχει πειράξει στην ζωή του ούτε μύγα… ποιος θα το περίμενε…

Η αστυνομία, καλεί τον 73χρονο κτηνοτρόφο Λυσίμαχο Φούκα και ο 37χρονο γιο του Διονύση, οι οποίοι έχουν κτήματα στην περιοχή που έγιναν οι δολοφονίες και βόσκουν εκεί τα πρόβατά τους.
Και οι δύο προβάλλουν αρχικά άλλοθι, άλλα η αστυνομία έχει βάσιμους λόγους να τους υποπτεύεται. Όπως προκύπτει από την κατάθεση ενός άλλου κτηνοτρόφου της περιοχής, ο Λυσίμαχος και ο Διονύσης Φούκας ήταν οι τελευταίοι άνθρωποι που είχαν δει ζωντανούς τους πέντε κυνηγούς.
Την Δευτέρα, ο Διονύσης Φούκας, πηγαίνει στον Αστακό και λίγο μετά την επιστροφή του, κάνει δηλώσεις στα ΜΜΕ, που ήδη γνωρίζουν πως είναι ο βασικός ύποπτος και η προσαγωγή του είναι θέμα ωρών.
Δείτε τα τελευταία λόγια του Δ. Φούκα και αμέσως μετά την προσαγωγή του. Από εκείνη την στιγμή, τελειώνει και η ελευθερία του…

Η αντίστροφη μέτρηση
Πιο επιβαρυντική όλων, είναι η μαρτυρία αγρότη που κατέθεσε ότι προειδοποίησε πατέρα και γιο να προσέχουν, επειδή η παρουσία των κυνηγών στην ιδιοκτησία τους διώχνει το κοπάδι και καταστρέφει το τριφύλλι. Ένα ακόμη στοιχείο, ήταν και η «φήμη» του πατέρα, που όλοι τον περιέγραφαν ως τον «νταή» του χωριού, που κυκλοφορούσε παλιότερα στα καφενεία με μαχαίρι στο ζωνάρι του και δεν σήκωνε κουβέντες αλλά και ως αυταρχικό, ειδικά απέναντι στον γιό του, τον συμπαθή σε όλους Διονύση.

Σχεδόν ταυτόχρονα ανακοινώνεται πως το όπλο που βρέθηκε στο σπίτι των κτηνοτρόφων στα Καλύβια, είναι το όπλο που χρησιμοποιήθηκε στο φονικό. Δείτε τις έρευνες της Αστυνομίας, στο σπίτι του δράστη και την μεταφορά των όπλων, αλλά και τις δηλώσεις της αδερφής του Δ. Φούκα, μόλις έμαθε πως οι δικοί της ομολόγησαν.

Πατέρας και γιός πλέον ανακρίνονται από ειδικά κλιμάκια αστυνομικών από την Αθήνα, που βρίσκονται στην περιοχή και έχουν αναλάβει την υπόθεση. Μια υπόθεση όμως όχι και τόσο περίπλοκη, αφού η ανεύρεση των δραστών τελικά αποδείχθηκε πολύ εύκολη. Λίγες ώρες μετά την ανάκριση, οι ύποπτοι ομολογούν τις πράξεις τους, καθώς και τον λόγο που οδήγησε στο αποτρόπαιο έγκλημα. Οι πυροβολισμοί των κυνηγών, η παρουσία τους στα χωράφια τους, ο φόβος που προκαλούσαν στα πρόβατα…

Το φονικό
Με τις ομολογίες, αν και αρχικά το έγκλημα ήθελε να πάρει πάνω του ο πατέρας, αποδείχτηκε ότι τα γεγονότα εκείνο το μοιραίο απόγευμα είχαν ως εξής: Στις 4.45 ο Λυσίμαχος και ο Διονύσης Φούκας πάνε στο σημείο όπου είχαν πληροφορηθεί ότι βρίσκονταν οι πέντε κυνηγοί. Δεν καταφέρνουν, ωστόσο, να τους εντοπίσουν και ο Διονύσης φεύγει, ενώ ο πατέρας του μένει πίσω. Λίγα λεπτά αργότερα, ο 37χρονος ακούει από μακριά καυγά και φωνές.
Γυρνάει γρήγορα πίσω με την καραμπίνα στο χέρι. Mόλις φτάνει στο σημείο, όπου τσακωνόταν ο πατέρας του με τους κυνηγούς, ο καυγάς ανάβει και φαίνεται πως ένα από τα όπλα των θυμάτων εκπυρσοκροτεί κατά λάθος.
O Διονύσης Φούκας σηκώνει την καραμπίνα και αρχίζει να πυροβολεί αδιακρίτως. Μεταβάλλεται σε κλάσματα του δευτερολέπτου σε μηχανή θανάτου. Αργότερα θα πει πως και περισσότεροι να ήταν οι κυνηγοί, θα τους σκότωνε όλους…
Από τις σφαίρες πέφτουν τραυματισμένοι όλοι οι αιφνιδιασμένοι κυνηγοί, αλλά ο Hλίας Πίπας, που είχε προλάβει να κρυφτεί σε καλαμιές , πυροβολεί με τη σειρά του και τραυματίζει ελαφρά τον Φούκα στην κλείδα. Παρ’ όλα αυτά ο Φούκας τον σκοτώνει εν ψυχρώ. Στο τέλος κατευθύνεται προς το μέρος του 17χρονου Aλέξη Nικολόπουλου, που έτρεξε να σωθεί , αρχικά τον τραυματίζει στην πλάτη και μετά του ρίχνει τη χαριστική βολή.

Όλη η τοπική κοινωνία συγκλονίζεται, κανείς δεν πιστεύει πως ο Διονύσης, είναι ο δράστης του φονικού. Μερικοί περίμεναν αντίποινα, αλλά οι οικογένειες των θυμάτων, βυθισμένες στο πένθος, δείχνουν αξιοθαύμαστη ψυχραιμία και ζητούν μόνο δικαιοσύνη. Δείτε τι είπε τότε ο θείος του Αλέξη Νικολόπουλου.

Πατέρας και γιός , οδηγούνται τελικά στα δικαστήρια Αγρινίου, κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας για να απολογηθούν και στην συνέχεια να προφυλακιστούν.
Δείτε εικόνες από την προσαγωγή και τις δηλώσεις των δικηγόρων των οικογενειών των θυμάτων και των δραστών.

Το δικαστήριο
Μετά την ομολογία τους, ο Λυσίμαχος και ο Διονύσης Φούκας προφυλακίστηκαν και τον Μάρτιο του 2008 οδηγήθηκαν ενώπιον του Mεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αιγίου. Ο 37χρονος είπε ότι βρισκόταν εν βρασμώ ψυχής και προσπάθησε να πάρει πάνω του όλη την ευθύνη. «Μακάρι να υπήρχε η θανατική ποινή. Δεν θέλω επιείκεια» είπε χαρακτηριστικά. Δραματικές οι σκηνές των χαροκαμένων συγγενών. Μέσα σε όλα αυτά, δεκάδες κάτοικοι των Καλυβίων, συγκεντρώνουν υπογραφές και ζητούν επιείκεια για τον Διονύση Φούκα, μην μπορώντας ακόμη να συλλάβουν πως το «καλύτερο παιδί του χωριού», έκανε ένα τέτοιο έγκλημα. Κατηγορούν ευθέως τον πατέρα του, ότι τον είχε υποχείριο και του όπλισε ουσιαστικά το χέρι.

Τελικά, το δικαστήριο καταδικάζει πατέρα και γιο σε ποινή πέντε φορές ισόβια. Ακολούθησαν οι εκδικάσεις σε δεύτερο βαθμό στο Εφετείο Δυτικής Στερεάς Ελλάδος στο Αγρίνιο, που επέβαλλε τις ίδιες ποινές.

koi-foukas-2014a

Δείτε το σχετικό ρεπορτάζ του agriniopress τον Ιούνιο του 2014 ΕΔΩ

Μάρτιος 2010. Η τραγωδία συνεχίζεται…

Καμαρούλα Αγρινίου. Μια ακόμη πράξη του ανείπωτου δράματος, προκαλεί νέο ρίγος στο πανελλήνιο με την αυτοκτονία της μητέρας και της 16χρονης αδελφής του Αλέξη Νικολόπουλου.
Στις 22 Μάρτιου, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, τα άψυχα σώματα μάνας και κόρης, βρίσκει ο 20χρονος μεγαλύτερος γιος της ξεκληρισμένης οικογένειας, Βασίλης Νικολόπουλος,
Η 52χρονη Κατερίνα Καραθανάση και η 16χρονη κόρη της Κωνσταντίνα δεν άντεξαν τον άδικο χαμό του Αλέξη , του μικρού της παρέας των πέντε κυνηγών που δολοφόνησαν ο Διονύσης Φούκας και ο πατέρας του Λυσίμαχος και αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν. Η μητέρα ήπιε ένα φιαλίδιο ισχυρού εντομοκτόνου ενώ η κόρη της που την βρήκε νεκρή λίγη ώρα μετά, διάβασε το σημείωμα που άφησε η μητέρα της και αποφάσισε να «φύγει» μαζί της… Διαβάστε τι έγραψαν τότε ΤΑ ΝΕΑ για την διπλή αυτοκτονία
Κανείς δεν μπορεί ακόμη να απαντήσει, εάν η δεύτερη αυτή τραγωδία, μπορούσε να αποφευχθεί μιας και η συγκεκριμένη οικογένεια δεν είχε την ψυχολογική στήριξη που θα έπρεπε.

Δέκα ολόκληρα χρόνια μετά, το απίστευτο φονικό θυμίζει στους κατοίκους της περιοχής, το μνημείο στον τόπο του εγκλήματος και η εκκλησία Παναγίας Άξιον Εστί, που δημιούργησαν οι οικογένειες των θυμάτων στην Λεύκα Αγρινίου, με την αμέριστη συμπαράσταση της τοπικής Μητρόπολης.
Υπάρχουν όμως ακόμη δίπλα μας άνθρωποι που οι πληγές τους, δεν θα επουλωθούν ποτέ, όσος χρόνος κι αν περάσει.