Η μοίρα της αλεπούς
Το ποσό των 30 ευρώ για κάθε αλεπού που θανατώνει και των 50 ευρώ για κάθε αλεπού που βρίσκει νεκρή (όχι πτώμα σε προχωρημένη σήψη, όχι πυροβολημένο ή δηλητηριασμένο ζώο), θα λαμβάνει για το επόμενο διάστημα κάθε κυνηγός, που τυχόν τη βρει στο διάβα του. Η αμοιβή αυτή δίνεται στο πλαίσιο ελέγχου των αποτελεσμάτων του εμβολιασμού κατά της λύσσας, που έγινε το προηγούμενο διάστημα.
Ο εμβολιασμός των κόκκινων αλεπούδων κατά της λύσσας για το φθινόπωρο 2016 έγινε στην περιφέρεια με ρίψεις από αέρος εμβολιακών δολωμάτων. Στη γειτονική Βουλγαρία, μια χώρα στην οποία, όπως και στην Ελλάδα, εφαρμόζεται πρόγραμμα εμβολιασμού, στις 10 Σεπτεμβρίου 2016 καταγράφηκε νέο κρούσμα, όταν το προηγούμενο είχε καταγραφεί τον Ιούνιο του 2014. Στην Ελλάδα, το 48ο και τελευταίο κρούσμα λύσσας (1ο στις 19/10/2012), καταγράφηκε στις 9 Μαΐου 2014.
Το επόμενο βήμα μετά τον εμβολιασμό και για διάστημα δύο μηνών είναι η αξιολόγηση του προγράμματος και ο έλεγχος με «ενεργητική επιτήρηση», που βασίζεται στη θανάτωση και στην εργαστηριακή εξέταση ενός ικανού αριθμού κόκκινων αλεπούδων. Ο κυνηγός συμμετέχει αποκλειστικά κατά τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου και θα πρέπει να είναι κάτοχος άδειας θήρας σε ισχύ και τα δείγματα θανατωμένων αλεπούδων (μόνον από υγιή πληθυσμό ζώων) θα προσκομίζονται στις αρμόδιες κτηνιατρικές αρχές. Τα μέτρα βιοασφάλειας (γάντια, φόρμες, κατάλληλη συσκευασία για τη μεταφορά των δειγμάτων κ.λπ.) θα πρέπει να ακολουθούνται με ευλάβεια. Απαραίτητη είναι η συνεννόηση με τους κυνηγητικούς συλλόγους ή τις ομοσπονδίες, οι οποίες θα ενημερώνονται τηλεφωνικά σε εβδομαδιαία βάση από τις τοπικές κτηνιατρικές υπηρεσίες για τον αριθμό των ζώων που θα πρέπει να συλλεχθεί, έτσι ώστε να μην υπάρξει υπέρβαση του ορίου.
Το κυνήγι της
Το κυνήγι της είναι δύσκολο, αφού η αλεπού φημίζεται για την πονηριά και τις αναπτυγμένες αισθήσεις της (ακοή, όσφρηση). Μπορεί να εντοπίσει το θήραμά της από τον θόρυβο που κάνει και να μυρίσει τον κίνδυνο, ακόμα και αν βρίσκεται σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων.
Κινείται τη νύχτα, το σούρουπο και το ξημέρωμα. Τις κρύες νύχτες μειώνονται κατά πολύ οι μετακινήσεις της, ενώ αντίθετα τις θερμές και υγρές νύχτες εξασφαλίζονται όλες οι προϋποθέσεις για ένα επιτυχημένο κυνήγι.
Συγχρόνως, όμως, είναι ένα ζώο – μπελάς για τους κτηνοτρόφους και τους πτηνοτρόφους, μια και ορμά στα κοπάδια τους. Για τους καλλιεργητές, όμως, είναι σύμμαχος, καθώς τους απαλλάσσει από τις ζημιές των ποντικιών.
Όλες οι εποχές είναι καλές για το κυνήγι της αλεπούς. Οι καλύτερες, όμως, για όσους τη θέλουν για τη γούνα της είναι οι ψυχροί μήνες, όταν είναι «στολισμένη» με πυκνό τρίχωμα. Ο καλύτερος τρόπος κυνηγιού είναι το καρτέρι, επιλέγοντας σημεία γύρω από τις φωλιές της και σε απόσταση δεκάδων μέτρων. Δέλεαρ για την αλεπού, προκειμένου να ξετρυπώσει, είναι να χρησιμοποιηθεί ως δόλωμα ένα ψόφιο ζώο. Καλό θα ήταν να τοποθετείται καθημερινά ένα δόλωμα σε συγκεκριμένο σημείο, έτσι ώστε ο κυνηγός να καταφέρει να παρατηρήσει τις κινήσεις της. Ο αέρας θα μεταφέρει τη μυρωδιά του δολώματος και η αλεπού θα προσεγγίσει το σημείο που θέλει ο κυνηγός. Το καλύτερο θα είναι να επιλεχτεί ένα σημείο προς τα πλάγια και σε απόσταση από το νεκρό ζώο, έτσι ώστε όταν η αλεπού το αντιληφθεί, να μη μυρίσει συγχρόνως και τον κυνηγό.
Στο κυνήγι της αλεπούς, ο κυνηγός αποφεύγει να χρησιμοποιήσει το σκυλί του, γιατί όταν αυτό… γλυκαθεί με την αλεπού, είναι πολύ πιθανόν να μη στραφεί ξανά σε κάποιο άλλο θήραμα.
Πηγη: http://www.ypaithros.gr/
Related Posts
Ο Κτηνιατρικός Σύλλογος λέει όχι στην υποχρεωτική στείρωση των σκύλων →
Στην Ευρυτανία Γάλλοι ειδικοί για την αντιμετώπιση των λύκων →
Νεκρός Χρυσαετός από δηλητήρια →
