O σκύλος,ο κυνηγός,και το προσκύνημα. Στενή ετυμολογική συγγένεια

O σκύλος,ο κυνηγός,και το προσκύνημα.

Το ζώο στην αρχαία ελληνική γλώσσα ονομάζονταν κύων ή σκύλαξ (από το οποίο παράγεται και η λέξη σκύλος) όταν επρόκειτο για κουτάβι-νεογνό και όχι για ενήλικο σκύλο.

Ο σκύλος αποτέλεσε έμπνευση για την ίδρυση της φιλοσοφικής σχολής του Κυνισμού και εκείνων που την ακολούθησαν, γνωστοί ως «κυνικοί φιλόσοφοι». Οι κυνικοί φιλόσοφοι γύριζαν στους δρόμους των Αθηνών ζώντας μιμούμενοι τη ζωή των σκύλων.

Ο σκύλος χρησίμευε για τσοπανόσκυλο (ποιμενικός κύων), φύλακας (πυλωρός ή θυρωρός κύων) και κυνηγόσκυλο δίπλα στον Έλληνα κυνηγό.

Άλλωστε και η ίδια η λέξη «κυνηγός» προέρχεται από το κυναγός = ο άγων τον κύνα, αυτός που οδηγεί το σκύλο. Από την λέξη κύων προέρχεται και το νεοελληνικό ρήμα προσκυνώ όπου η αρχική του σημασία ήταν σκύβω ,κάθομαι στα τέσσερα και υπακούω όπως ο σκύλος.

Αλέξανδρος Κατσαράς Φιλόλογος ΠΡΟΦΙΛ ΣΤΟ FaceBook

Πηγή http://notosnews.gr/