Η μοίρα του ΄΄τράϊαλερ΄΄ ως επιβήτορα…

Κείμενο: Pino Dellatorre

Φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Μπορούμε να αξιολογήσουμε την πραγματική συνεισφορά που δίνει στη φυλή του ένας τράϊαλερ, μόνο όταν μπει στην αναπαραγωγή και δώσει απογόνους.

Μπορεί να εκτιμήσουμε τα κυνηγετικά προσόντα του και το στυλ κατά την διάρκεια της αγωνιστικής του καριέρας αλλά η πραγματική συνεισφορά στη βελτίωση της φυλής του θα διαπιστωθεί μέσω των απογόνων του.

Το σύνολο των προσόντων που προβλέπονται για τη Μεγάλη Έρευνα πρέπει να είναι σε υψηλό και ιδανικό επίπεδο μια και διαμέσου αυτών των αγώνων και των αποτελεσμάτων που ακολουθούν, γίνεται η αξιολόγηση του επιπέδου των προσόντων που ο σκύλος κατέχει, τα οποία κάθε κυνοτρόφος προσδοκεί ότι θα έχουν και συνέχεια στους απογόνους….

Η ετυμολογία της λέξης Τράϊαλερ παραπέμπει σε σκύλος εργασίας που συναγωνίζεται στα field-trials (Αγώνες) όμως στην κυνοφιλική γλώσσα, είναι συνώνυμο του σούπερ σκύλου: ο πρώτος, εκείνος που είναι πάνω από το μέσο όρο, το νούμερο ένα. (Σ.σ. σύνταξης. Στην Ελλάδα σύμφωνα με τον κανονισμό του ΚΟΕ Τtaialer αποκαλείται ο σκύλος που έχει κατακτήσει ένα τουλάχιστον ‘’Εξαίρετος’’ σε επίσημο αγώνα Πρωταθλήματος)

Στα field trial και σε όλες τις φυλές που συναγωνίζονται υπάρχουν “άτομα” με διαφορετικά διαμετρήματα, αν και το κάθε άτομο έχει τα προσόντα που ζητάνε οι κανόνες του αγώνα.

Υπάρχει ο ενστικτώδης σκύλος, ο καθαρός ταλαντούχος, ο πρώιμος, ο τολμηρός, ο λογικός, εκείνος που δυσκολεύεται να ελέγξει τη δυναμική του ταμπεραμέντου του, εκείνος που καταφέρνει να την ελέγχει με την εξυπνάδα, εκείνος που στηρίζεται στη ρωμαλέα κατασκευή του, εκείνος που έχει το χάρισμα του στυλ, εκείνος που δεν ξεχνάει ποτέ το σκοπό του κυνηγίου, εκείνος που το παρακάνει και χάνει την ευκαιρία για να κυνηγήσει, εκείνος που μοιάζει πολύ στη φυλή του και εκείνος που μοιάζει λίγο. Κανένας από όλους αυτούς δεν κατέχει όλα αυτά τα προσόντα μαζί. Υπάρχουν κάποιοι σκύλοι που διαθέτουν πολλά προσόντα και κάποιοι άλλοι λιγότερα αλλά αυτά που τους επιτρέπουν να διακρίνονται..

Είναι αποδεδειγμένο ότι για ζωοτεχνικούς σκοπούς χρειάζονται όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία.

Αν υπάρχει κάτι που δεν επιτρέπεται στον τράϊαλερ είναι να έχει πολύ …λίγα από αυτά τα προσόντα. Και σε αυτό όλοι συμφωνούνε!

Στην σταδιοδρομία τους οι τραιάλερ μερικές φορές, προτιμώνται για επίβαση υπό την επιρροή μιας συγκίνησης για μια επιτυχία, και με την ελπίδα ότι θα αναπαράγουν τον κλώνο τους. Με την πρώτη αποτυχία επιστρέφουν στην αδιαφορία και την εγκατάλειψη. Το ίδιο συμβαίνει και όταν μένουν εκτός ‘’κυκλώματος’’ και ξεχνιούνται οριστικά ή όταν είναι μάλλον αργά. Αν κάποια παιδιά ή εγγόνια του τραιάλερ κάνουν επιτυχίες τότε και ο πατέρας ή ο παππούς ξαναβρίσκονται στην δημοσιότητα και αναφέρονται τα ονόματά τους στα γενεαλογικά διαγράμματα…

Γιός, πατέρας και παππούς! Όλοι σπουδαίοι πρωταθλητές! Στην δεύτερη φωτο είναι από αριστερά ο κ Βασίλης Σακαντάνης με τον Πρωταθλητή Μεγάλης Έρευνας Azor Di Kefalonia του κ Ηλία Παρασκευόπουλου, στο μέσο ο Σπύρος Μολφέτας με τον Κυπελλούχο και Πρωταθλητή Ευρώπης του 2007 Nico von der Postschwaige και δεξιά ο Paris Eschini με τον Κυπελλούχο Ευρώπης και μεγάλο γεννήτορα Giuseppe von der Postschwaige του κ Γιάννη Μαθιόπουλου

Δείτε: Πόιντερ: Αυτός είναι ο πίνακας με όλους τους Πρωταθλητές Ευρώπης Μεγάλης Έρευνας!