θεματα

Published on 9 Ιουνίου, 2017 | by Kynoclub

0

Να γιατί αγαπάω και σέβομαι τους ανορθόγραφους και τους αναλφάβητους!

κείμενο-φωτογραφίες: Νίκος Φωτακόπουλος 

Στο ‘πα και στο ξαναλέω,
μη μου γράφεις γράμματα (δις)
γιατί γράμματα δεν ξέρω
και με πιάνουν κλάματα. (δις)

Οι σημερινοί πενηντάρηδες εξηντάρηδες και …ογδοντάρηδες, ειδικά όσοι μεγάλωσαν και έζησαν σε χωριά και φτωχογειτονιές,  θυμούνται πόσο σημαντικό ήταν κάποτε να ξέρεις γράμματα. Να ξέρεις να γράφεις και να διαβάζεις!

Τα παλιά χρόνια λίγοι ήταν οι …μορφωμένοι που ήξεραν ανάγνωση και γραφή. Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί,  τα καλοκαίρια στο χωριό, την λαχτάρα και την συγκίνηση που έφερνε ο ταχυδρόμος μαζί με τα γράμματα των ξενιτεμένων. Οι γονείς  μετανάστες στην Γερμανία και πίσω γιαγιάδες, παππούδες και εγγόνια να περιμένουν ένα γράμμα. Το μοναδικό μέσο επικοινωνίας. Δεν υπήρχαν τηλέφωνα, δεν υπήρχε καν ηλεκτρισμός.

Θυμώνω σήμερα με όσους ειρωνεύονται τους ανορθόγραφους…. Όχι μόνο με τους νεότερους αλλά και με τους παλιότερους που η ζωή τους τα έφερε όλα βολικά…. Και σχολείο πήγαν και γράμματα με σωστή ορθογραφία έμαθαν σε αντίθεση με τους άλλους, τους ΄΄αμόρφωτους΄΄.

Πολλοί και πολλές θεωρούν ότι μαζί με τα γράμματα που έμαθαν και τα πτυχία που  πήραν,  ταυτόχρονα απέκτησαν και το δικαίωμα της ειρωνείας και τους χλευασμού όσων δεν  ΄΄μορφώθηκαν΄΄  και δεν έμαθαν  ορθογραφία…

Ακόμα με συγκλονίζει, μετά από 50 χρόνια, η θύμηση, το κλάμα και οι λυγμοί μιας μόνιμα μαυροφορεμένης γιαγιάς στο χωριό μου στο Γούμερο, στην Ηλεία. Ερχόταν στα κρυφά με διπλωμένο το γράμμα.  Ήταν αναλφάβητη η δόλια, όπως και πολλοί από την δική της γενιά. Λαχταρούσε  να της διαβάσω τα νέα των παιδιών της  που έτρωγαν τα νιάτα τους στις φάμπρικες του Ντόρτμουντ… Ντρεπόταν τους μεγαλύτερους και την κοινωνία του χωριού… Δεν ήθελε να μαθευτούν τα μαντάτα και η δυστυχία της πιο πέρα….

-Σχεδόν αναλφάβητη ήταν και η γιαγιά μου όπως και οι περισσότερες γιαγιάδες εκείνης της εποχής. Δεν έστελναν  τακτικά τα κορίτσια σχολείο… Τα αγόρια ήταν λίγο πιο τυχερά… Δουλειά στα χωράφια και μερικές μέρες στο σχολείο για να μάθουν πέντε κολλυβογράμματα για να μην τα ξεγελάνε αύριο- μεθαύριο οι τσαμπάσηδες… Αυτά τα  παιδιά δεν ήταν αναλφάβητα … Ήταν μόνο ανορθόγραφα….

-Ανορθόγραφη είναι η μάνα μου και τα αδέλφια της. Είναι τα παιδιά του αριστερού παππού μου που μαρτύρησε στην Μακρόνησο. Εξόριστος αυτός στο ξερονήσι, εξόριστα και τα παιδιά του από το σχολείο στην Γορτυνία. Είτε γιατί δούλευαν μέρα νύχτα στα χωράφια για να επιβιώσουν, είτε επειδή το ήθελε ο χωροφύλακας δυνάστης της μετεμφυλιοπολεμικής Ελλάδος

-Ανορθόγραφος είναι ο φίλος μου ο Στέλιος από την Ευρυτανία. Ο σημερινός 65χρος που ορφάνεψε μικρό παιδί και μεγάλωσε στις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Εκεί στα 12 χρόνια του, μετά την ΄΄θητεία΄΄ του στα ορφανοτροφεία,  εγκατέλειψε και την παιδαγωγική αντίληψη εκείνης της εποχής. Από τότε παλεύει μόνος την ζωή του. Το ΄΄κουσούριι του ανορθόγραφου τον κυνηγάει επί δεκαετίες σε κάθε γραπτή συναλλαγή.

-Ανορθόγραφος ήταν και ο μπάρμπα Μήτσος, φίλος του πατέρα μου από την Ηλεία. Δημήτριος Παναγόπουλος λεγόταν και είχε ένα πόδι! Το άλλο το κατέθεσε, όταν ήταν παλικαράκι, ως φόρο αίματος στην  ναζιστική θηριωδία και στον αγώνα για ελευθερία. Πάλεψε την ζωή, στηριζόμενος σε μια πατερίτσα, είτε με το κασελάκι του λούστρου  είτε πουλώντας λαχεία… Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για αυτόν… Μαζί με το κουσούρι του  σακάτη  είχε και το κουσούρι του ανορθόγραφου… Λίγο πριν το τέλος της ζωής του πήρε μια μικρή σύνταξη, της Εθνικής Αντίστασης,… Κάτι ήταν και αυτό…

-Ανορθόγραφος είναι και ο φίλος μου ο Παναγιώτης. Πεντάρφανος  και αυτός και από τους δυο γονείς χωρίς αδέρφια. Τον μεγάλωσαν διάφοροι συγγενείς… Ένα χρόνο εδώ, ένα χρόνο εκεί μαζί με μακρινά ξαδέλφια.  Ξένος μέσα στους συγγενείς. Πήγε στο σχολείο. Έμαθε αριθμητική,  πρόσθεση, τα γράμματα όλα. Δεν έμαθε ορθογραφία…. Δεν έγινε ποτέ καλός μαθητής…. Δεν μπόρεσε… Δούλευε και αυτός από μικρό παιδί κουβαλώντας ταυτόχρονα  το ασήκωτο φορτίο της διπλής ορφάνιας…

-Ανορθόγραφος είναι και ο μετανάστης που βρήκε καταφύγιο και ψωμί στην Ελλάδα, ανορθόγραφος είναι και ο Έλληνας που πήγε στην Αυστραλία την δεκαετία του 60 για μια καλύτερη ζωή. Ανορθόγραφα είναι και τα παιδιά ή τα εγγόνια των ξενιτεμένων που επέστρεψαν στην Ελλάδα. Είτε ήρθαν από την Αυστραλία, είτε από τον Καναδά, είτε από την Τασκένδη, είτε από τον Πόντο και την Σμύρνη παλιότερα…

-Ανορθόγραφοι είναι και οι δίγλωσσοι φίλοι μου από την Μακεδονία, τις Πρέσπες, την Καστοριά, το Κιλκίς..

-Ανορθόγραφα είναι και τα παιδιά που έχουν προβλήματα μάθησης…

-Ανορθόγραφα είναι και τα παιδιά που μεγάλωσαν σε μια προβληματική οικογένεια…

-Ατέλειωτα τα παραδείγματα των ανορθόγραφων και κάθε περίπτωση ξεχωριστή…

Για αυτό λοιπόν πριν ειρωνευτείς και πριν χλευάσεις έναν ανορθόγραφο ή αγράμματο συνάνθρωπο μας αναρωτήσου για λίγο τι μπορεί να κρύβει στην ψυχή του…

Μήπως εκτός από ανορθόγραφος είναι και ένας ήρωας της ζωής που αξίζει τον σεβασμό και την εκτίμησή μας;


About the Author



Back to Top ↑
  • Video της εβδομάδας