Ο διωκόμενος λαγός

κείμενο: Λαζαρος Ευθμημιόπουλος

φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Ο λαγός κατά τη διάρκεια της δίωξής του τρέχει μπροστά, αλλά έχει στραμμένη την προσοχή του…πίσω!

Όλο το ΄΄είναι΄΄ του αφουγκράζεται τα λαγόσκυλα που κλαφουνάνε στο κατόπι του…

Γι αυτό και τυχαίνει πολλές φορές να περνάει δίπλα από τον κυνηγό που τον καρτεράει λίγο πιο πάνω, αν βέβαια ο τελευταίος δεν κάνει μια άκαιρη κίνηση που θα προδώσει τη θέση του.

Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι ο λαγός δεν βλέπει καλά την ημέρα. Νύχτα ψάχνει την τροφή του, νύχτα βρίσκει συντροφιά και φροντίζει … τα της αναπαραγωγής του(!), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μειονεκτεί με το φως του ήλιου.

Απλά, προτιμά να νυχτοπερπατάει, γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι, την ημέρα παραμονεύουν περισσότεροι εχθροί.

Θα λέγαμε ότι ο λαγός… έχει «πρεσβυωπία». Ενδεχομένως δεν διακρίνει καθαρά τα βρισκόμενα κοντά του αντικείμενα, τα βλέπει ίσως χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Όμως διαθέτει πολύ δυνατή ακοή, που «εξουδετερώνει», εάν θέλετε, το μικρό μειονέκτημα της όρασης του.

Ένας άλλος επιπρόσθετος λόγος που έρχεται σαν ΄΄τυφλός΄΄ καταπάνω μας στο καρτέρι, είναι ότι… αφοσιώνεται στον σκύλο που τον πιέζει ακολουθώντας το ντορό του.

Τα λαγόσκυλα

Υπάρχουν συνήθως δύο ειδών σκύλοι – ιχνηλάτες… Από τη μια είναι εκείνα τα ήρεμα ζώα, τα σχετικά αργά και μεθοδικά στο ψάξιμό τους, που δεν ξεγελιούνται εύκολα από το λαγό και συνήθως είναι τα πλέον αποδοτικά σκυλιά.

Οι περισσότεροι κυνηγοί προτιμούν αυτού του είδους τα λαγόσκυλα, γιατί συνήθως δίνουν την ευκαιρία μιας τουφεκιάς στο ΄΄ξεπέταγμα΄΄.

Αυτά τα ήρεμα σκυλιά λοιπόν δεν τον αναγκάζουν, με το ανελέητο κυνηγητό να αλλάξει…νομό. Κινείται πάνω- κάτω στα γνωστά του μονοπάτια, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα και την ευκαιρία στον κυνηγό, να τον συναντήσει σ’ ένα από αυτά…

Υπάρχουν όμως και τα άλλα λαγόσκυλα, τα γρήγορα, τα «σέρτικα» όπως τα λένε. Αυτά είναι πολύ γρήγορα και δυνατά ζώα, που κυνηγούν το λαγό συνεχώς, τον αναγκάζουν να επιταχύνει και να απομακρυνθεί από τα όρια της επικράτειάς του. Αυτά τα σκυλιά, με το μεγάλο «πάθος» στη δίωξη που τα διακρίνει, δύσκολα εγκαταλείπουν αν δεν περάσουν 4-5 ώρες…

Έτσι, ο λαγός μπορεί να αλλάξει… δύο βουνά και οι κυνηγοί να μην ακούν πλέον ούτε κλαφουνητά ούτε και καμπανάκια!

Κάποτε, «γυρίζουν» το λαγό πίσω, ή καταφέρνουν τελικά να τον κουράσουν και να τον πιάσουν.

Το συχνότερο όμως είναι ο λαγός να ξεφύγει! Μετά από πολλές ώρες δίωξης, τα σκυλιά τον χάνουν τελικά και επιστρέφουν κατάκοπα στον κυνηγό (αν επιστρέψουν και δεν χαθούν ή δεν τα κλέψουν).

Ο τρόπος του κυνηγίου του λαγού είναι καθαρά υποκειμενικός, και θα λέγαμε… «προσωπικός». Η κάθε παρέα κυνηγάει το λαγό διαφορετικά, χρησιμοποιώντας κατά το δοκούν αργά ή γρήγορα σκυλιά.

Συνήθως όταν η «κυνηγοπαρέα» είναι μεγάλη και πιάνει περισσότερα καρτέρια ή περισσότερα περάσματα, ένα γρήγορο και δυνατό σκυλί μπορεί να κάνει ΄΄δουλειά΄΄

Για τον μοναχικό κυνηγό όμως, ένα τέτοιο σκυλί δεν κάνει…Αυτός χρειάζεται ένα μπάσο και αργό σκυλί, γιατί όλα συνήθως θα κριθούν τη στιγμή του ΄΄ξεφωλιάσματος΄΄…..