Καθαρόαιμοι και ημίαιμοι ιχνηλάτες για Λαγό και Αγριόχοιρο

κείμενο: Θανάσης Κυριτσάκας

φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Υπάρχει εδώ και δεκαετίες μια διάχυτη διαφορά απόψεων σχετικώς με τους καθαρόαιμους και ημίαιμους ιχνηλάτες, μεταξύ των κυνηγών που κυνηγούν λαγό ή αγριογούρουνο.

Στην πραγματικότητα όλοι οι ιχνηλάτες κυνηγούν, και οι καθαρόαιμοι και οι ημίαιμοι, όμως τα στοιχεία που κάνουν τη μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις δυο ομάδες ιχνηλατών είναι πολλά και σημαντικά και μπορούμε να τα αναλύσουμε παρακάτω.

Όλες οι καθαρόαιμες ράτσες προέρχονται από διασταυρώσεις δύο ή περισσοτέρων σκύλων διαφορετικών φυλών είτε καθαρόαιμων είτε όχι, ακόμα και από μεμονωμένους ντόπιους σκύλους των εκάστοτε περιοχών.

Οι πρόγονοι λοιπόν των καθαρόαιμων σκύλων είναι στην ουσία «ημίαιμοι» σκύλοι. Και μια διευκρίνιση, από μία διασταύρωση δυο καθαρόαιμων σκύλων διαφορετικών φυλών, παίρνουμε κουτάβια «ημίαιμα», δηλαδή διασταύρωση καθαρόαιμου Γιούρα Μπρούνο με καθαρόαιμο Σεγκούτσιο μας δίνει κουτάβια «ημίαιμα» με 50% αίμα Γιούρα Μπρούνο και 50% αίμα Σεγκούτσιο, άσχετα από την εξωτερική εμφάνιση των κουταβιών.Τα οποία, μπορεί να είναι ίδια Γιούρα ή ίδια Σεγκούτσιο ή και τα δυο μαζί.

Πως καταλήξαμε απ’ τα «ημίαιμα» στα καθαρόαιμα;

Πολύ απλά ο κυνηγός – εκτροφέας που ξεκίνησε τη διασταύρωση των σκύλων, γνώστης της κυνοτεχνίας και της γενετικής των σκύλων, είχε στο μυαλό του να δημιουργήσει μια νέα ράτσα με ορισμένα μορφολογικά και κυνηγετικά χαρακτηριστικά και δεν σταμάτησε σε μια ή δυο γέννες , αλλά συνέχισε τα ζευγαρώματα μέχρι που κατόρθωσε να σταθεροποιήσει στην εντέλεια όλα τα μορφολογικά και κυνηγετικά χαρακτηριστικά, τα οποία εμφανίζονται πλέον σταθερά στους απογόνους.

Η διαδικασία αυτή κράτησε δεκάδες χρόνια , ανάλογα με τη μέθοδο αναπαραγωγής, μέχρι που έφτασε στο σημείο να έχει μόνιμα ομοιογενείς απογόνους με σταθερά μορφολογικά και κυνηγετικά χαρακτηριστικά , που μπορούσαν πλέον να καταγραφούν σαν πρότυπο μορφολογίας και εργασίας και να αποτελέσουν τη βάση για την επίσημη αναγνώριση της νέας ράτσας σαν καθαρόαιμη!

Κι ερχόμαστε τώρα στον κυνηγό που κυνηγάει με «ημίαιμα». Αν θα έχει ένα άριστο ημίαιμο λαγόσκυλο, θα ήθελε με κάθε τρόπο να πάρει απογόνους που να μοιάζουν το γονιό τους, δηλαδή στην ουσία θα ήθελε τη συνέχεια στους απογόνους. Δηλαδή, θα ήθελε τη σταθερότητα στα μορφολογικά και κυνηγετικά χαρακτηριστικά. Αναζητάει λοιπόν, την «καθαροαιμία», άρα είναι υποσυνείδητα και φανερά πλέον υπέρ της «καθαροαιμίας», απλώς ή δεν το ξέρει, που είναι το πιθανότερο ή δεν το παραδέχεται. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην καθαροαιμία των φυλών, γιατί «συμφέρει» την κυνολογία, τους σκύλους, το κυνήγι και τους κυνηγούς που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα αφού τελικώς όλοι αναζητούν την «καθαροαιμία»

Βέβαια για να αναγνωριστεί μια νέα ράτσα από την FCI, χρειάζονται πολλές και αυστηρές διαδικασίες.

Η Επιτροπή Προτύπων της FCI και οι Επιστημονικές Επιτροπές μελετούν και εξετάζουν τις αιτήσεις που διαβιβάζονται για την αναγνώριση των φυλών.

Η διαδικασία για την αναγνώριση μιας φυλής από την FCI είναι διττή: μια προσωρινή αναγνώριση και αργότερα (ελάχιστο 10 έτη) μια οριστική αναγνώριση.

Πρώτα απ ‘ όλα, πρέπει να τονιστεί ότι η FCI θα λάβει υπόψη μόνο τις αιτήσεις των μελών της, που είναι οι Εθνικοί Κυνολογικοί Όμιλοι κάθε χώρας. Εναπόκειται στην κρίση των Εθνικών Κυνολογικών Ομίλων για ποιά νέα φυλή θέλουν να υποβάλουν για αναγνώριση από την FCI.

Η αίτηση μελετάται στη συνέχεια από την Επιτροπή Προτύπων της FCI και τις Επιστημονικές Επιτροπές που αποφασίζουν να εγκρίνουν ή όχι τη φυλή σε προσωρινή βάση. Μόλις εγκριθεί η προσωρινή αναγνώριση , θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 10 χρόνια σ’ αυτή τη βάση, μέχρι η γενική συνέλευση της FCI αποδεχθεί την οριστική αναγνώριση της φυλής.

Η «ιδιοσυγκρασία», η «συμπεριφορά» και η «υγεία» των σκύλων της υποψήφιας φυλής είναι τα σημαντικότερα στοιχεία που δίνουν σημασία οι επιτροπές της FCI. Για το σκοπό αυτό ένας σημαντικός αριθμός σκύλων πρέπει να εξεταστεί αρχικά από τα μέλη των δύο επιτροπών (που διορίζονται από το Δ.Σ. της FCI ), τα οποία μέλη είναι όλοι τους επίσημοι κριτές μορφολογίας, μέσω των Εκθέσεων Μορφολογίας που οργανώνουν οι υποψήφιες χώρες,

Αναγνώριση νέων φυλών

Οι Εθνικοί Κυνολογικοί Όμιλοι πρέπει να παρέχουν στις επιτροπές όλα τα επίσημα στοιχεία σχετικά με τη γενική κατάσταση της υγείας της φυλής κατά την υποβολή της αίτησης. Μια άλλη βασική αρχή είναι ότι οι Εθνικοί Κυνολογικοί Όμιλοι να παρέχουν αποδεικτικά στοιχεία για τον υφιστάμενο πληθυσμό της, που πρέπει να αποτελείται:

Από 1.000 σκυλιά τουλάχιστον καταχωρημένα κατά τη στιγμή της αίτησης
Θα πρέπει να υπάρχουν 8 ξεχωριστές γραμμές αίματος.
Κάθε γραμμή θα πρέπει να έχει 2 αρσενικούς και 6 σκύλες τουλάχιστον που αποτελούν τον πυρήνα της ομάδας στη γραμμή.
Ανάμεσα στις γραμμές δεν θα πρέπει να υπάρχει κοινή συγγένεια ζώων για τρεις γενιές.

Μια φυλή που είναι στο καθεστώς προσωρινής αναγνώρισης δεν είναι επιλέξιμη για τη διεθνή διάκριση CACIB, αλλά αυτό το βραβείο θα χορηγηθεί μόνο αφού έχει δοθεί τελική αναγνώριση από τη γενική συνέλευση της FCI. Το ελάχιστο όριο των 10 χρόνων μεταξύ της προσωρινής και της οριστικής αναγνώρισης είναι απαραίτητο για την FCI, έτσι ώστε να είναι σε θέση να αξιολογήσει την ανάπτυξη της φυλής, δεδομένου ότι είχε δοθεί το καθεστώς της προσωρινής αναγνώρισης.

Είναι σαφές και φανερό πως μια καθαρόαιμη ράτσα έχει βελτιωθεί και αναπτυχθεί κάτω από αυστηρούς κανόνες της κυνοτεχνείας και της κυνολογίας με αποτέλεσμα να έχει κατά το δυνατό άριστες προδιαγραφές από άποψη κυνολογική και κυνηγετική.

Τίποτα όμως δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη, ναι μεν μια ράτσα είναι αναγνωρισμένη καθαρόαιμη, αλλά πρέπει να διατηρηθεί σταθερή στα μορφολογικά και κυνηγετικά πρότυπα στο πέρασμα των αιώνων, γι αυτό χρειάζεται την υποστήριξη των κυνηγών – ιδιοκτητών που πρέπει να οργανώνονται σε αντίστοιχα Club για την μελλοντική βελτίωση και ανάπτυξη της φυλής, με τις ανάλογες δραστηριότητες που αναφέρονται παρακάτω:

Όλες οι καθαρόαιμες ράτσες ιχνηλατών στον κόσμο αντιπροσωπεύονται από αντίστοιχα CLUB, των οποίων σκοπός είναι η βελτίωση, η ανάπτυξη και η σταθερότητα της ράτσας.
Τα CLUB διοργανώνουν «Εκθέσεις Μορφολογίας» με σκοπό τη σταθερότητα της φυλής στα μορφολογικά πρότυπα, με αυστηρές προδιαγραφές.
Τα CLUB διοργανώνουν τοπικούς και εθνικούς «Αγώνες των Ιχνηλατών» στο πρακτικό κυνήγι (λαγός, αγριογούρουνο, ζαρκάδι, αγριοκούνελο), όπου η συμμετοχή είναι υποχρεωτική.
Μέσα από τους αγώνες οι ράτσες δοκιμάζονται στα εργασιακά πρότυπα, δηλαδή στο ψάξιμο, στο πλησίασμα, στο ξεσήκωμα, στην καταδίωξη. Επίσης στο κυνηγετικό πάθος, στην αντοχή, στην υπακοή. Η βαθμολογία είναι ατομική και αυστηρή, δεν συγχωρείται κανένα λάθος.
Για τους γεννήτορες υπάρχει επίσημος «Πίνακας Γεννητόρων», όπου κατατάσσονται σε μια κλίμακα από το 1-6, η οποία γράφεται στο pedigree , ανάλογα τις διακρίσεις που έχουν πάρει σε αγώνες μορφολογίας και κυνηγιού. Με αυτό τον τρόπο οι ιδιοκτήτες των σκύλων και το Club, κάνουν επιλεκτικές γέννες με γονείς που πράγματι έχουν άριστα μορφολογικά και εργασιακά πρότυπα της ράτσας, σκοπεύοντας με αυτό τον τρόπο στην βελτίωση και τη σταθερότητα της φυλής.

Είναι φανερό ότι ο κυνηγός που ακολουθεί την καθαρόαιμη κυνολογία έχει τεράστιο όφελος σ’ όλους τους τομείς.

Μπορούμε όλοι μαζί να αναπτύξουμε και να βελτιώσουμε την καθαρόαιμη κυνοφιλία και κυνολογία στη χώρα μας, χρειάζεται απλώς καλή διάθεση και αλλαγή νοοτροπίας.