Published on 17 Μαΐου, 2018 | by Kynoclub

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ!

Κείμενο : Νίκος Φωτακόπουλος
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Νίκος & Νάσος Φωτακόπουλος

Περί αγώνων…

Είτε το θέλουμε είτε όχι οι Αγώνες Κυνηγετικών Ικανοτήτων είναι ο μόνος τρόπος αξιολόγησης των κυνηγόσκυλων όπως και της σύγκρισης μεταξύ τους. Και αν στην Ελλάδα ανακαλύψαμε αυτήν τη διαδικασία μόλις τα τελευταία 20-25 χρόνια, σε προηγμένες κυνολογικά χώρες αγώνες διεξάγονται εδώ και αιώνες και ως σκοπό έχουν, πέρα από την ψυχαγωγία, την επιλογή των καλύτερων προς αναπαραγωγή σκύλων.

Με αυτόν τον τρόπο οι φυλές όχι μόνο διατηρούν τα εργασιακά τους προσόντα από γενιά σε γενιά αλλά σε βάθος χρόνου βελτιώνονται, εξελίσσονται και προσαρμόζονται στις σύγχρονες συνθήκες κυνηγίου.

Οι αγώνες είναι διαφορετικών ειδών και οι (διεθνείς) κανονισμοί τους προσαρμοσμένοι στις διαφορετικές φυλές και τον τρόπο εργασίας τους. Αλλοι κανονισμοί και άλλα τα ζητούμενα για τους ιχνηλάτες, άλλοι για τα σπάνιελς και άλλοι για τους σκύλους φέρμας.Στην πατρίδα μας οι πλέον διαδεδομένοι αγώνες είναι αυτοί των σκύλων φέρμας που χωρίζονται σε ηπειρωτικές και βρετανικές φυλές, ενώ τα 2-3 τελευταία χρόνια διοργανώνονται επιτέλους έστω και σποραδικά αγώνες ιχνηλατών.

Βέβαια, πάντα και παντού υπάρχουν οι κατήγοροι των αγώνων, όμως η απάντηση στις κατηγόριες τους είναι η συνεχής βελτίωση των κυνηγετικών σκύλων. Οι παλιότεροι μπορούν κάλλιστα να συγκρίνουν τους σημερινούς σκύλους με αυτούς που είχαμε πριν από 20 ή 30 χρόνια.

Αναμφίβολα η ποιοτική διαφορά είναι τεράστια και αυτό ασφαλώς οφείλεται στη διεξαγωγή των αγώνων κυνηγετικών ικανοτήτων και τη συμμετοχή σε αυτούς των ανήσυχων κτηνοτρόφων που προσπαθούν πάντα για το καλύτερο…

Αγρια και ήμερα

Αναμφίβολα το άγριο θήραμα είναι πολύ σημαντικό στην αξιολόγηση των σκύλων και οι αγώνες που γίνονται σε θηράματα όπως η μπεκάτσα ή η ορεινή πέρδικα είναι δυσκολότεροι τόσο για τους διοργανωτές όσο και κυνναγωγούς και σκύλους, ενώ η παρουσία του θηράματος πολλές φορές αμφίβολη. Αυτές οι δυσκολίες όμως κάνουν αυτούς τους αγώνες πιο συναρπαστικούς αν και αρκετές φορές δεν έχουν καν έναν σκύλο στη βαθμολογία.

Οι αγώνες σε άγριο θήραμα διεξάγονται κυρίως εντός κυνηγετικής περιόδου οπότε συμμετέχουν οι πλέον παθιασμένοι κυνόφιλοι που προτιμούν να θυσιάσουν μια ή περισσότερες κυνηγετικές ημέρες για να βρεθούν μαζί με ”ομοιοπαθείς” διεκδικώντας μια διάκριση παρά μια ακόμα μπεκάτσα στην τσάντα.

Απελευθερωμένο θήραμα
Ομως οι αγώνες με το απελευθερωμένο θήραμα είναι οι πλέον λαοφιλείς και συγκεντρώνουν πλήθος κυνόφιλων κυνηγών.

Είναι πολύ εύκολοι στη διοργάνωση και μπορούν να γίνουν οποιαδήποτε εποχή του χρόνου ακόμα και εκτός κυνηγετικής περιόδου στις Ζώνες Εκπαίδευσης Σκύλων.

Το ορτύκι και ο φασιανός είναι τα πλέον συνηθισμένα θηράματα οπότε ο κυνόφιλος που θέλει να παρουσιάσει τον σκύλο του μπορεί πολύ εύκολα να τον προετοιμάσει ανάλογα με το θήραμα των αγώνων που θέλει να συμμετάσχει.

Για πολλούς κυνόφιλους οι αγώνες με ήμερο θήραμα δεν υστερούν σε σχέση με αυτούς που διεξάγονται με άγριο σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα αξιολόγησης των σκύλων από τους κριτές. Η έρευνα, η φέρμα και η ποιότητα του κάθε σκύλου μπορούν να διαπιστωθούν τόσο σε τεστ με ήμερο όσο και σε τεστ με άγριο θήραμα.

O Apollo ιδιοκτήτης Βασιλής Σακαντάνης κυναγωγός Paris Εschini.

Ενδεικτικό της αξίας που έχει το απελευθερωμένο για την αξιολόγηση των σκύλων είναι το γεγονός ότι διεξάγονται με αυτό αγώνες σε κάθε γωνιά της γης, ενώ ακόμα και αυτό το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πρακτικού Κυνηγίου γίνεται συνήθως με «ριχτό» φασιανό. Θα θυμούνται οι αναγνώστες παλαιότερο ρεπορτάζ από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που είχε διοργανώσει στη ρεζέρβα των Σερρών και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία ο Κυνολογικός Ομιλος Ελλάδος το 2009. Και δεν είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το μόνο παράδειγμα διεξαγωγής αγώνων με ήμερο θήραμα. Στην Ιταλία διοργανώνονται περισσότεροι από 500 αγώνες κάθε χρόνο και μάλιστα με απονομή CAC που είναι τίτλος πρωταθλήματος.

Κορύφωση αυτών των αγώνων είναι το Campo Felicce. Kάθε καλοκαίρι σε ένα υψόμετρο περίπου 1.500 μέτρων η ιταλική αγωνιστική κυνοφιλία διοργανώνει μια πολυήμερη μεγάλη γιορτή για να γιορτάσει το τέλος της αγωνιστικής περιόδου.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει βραβεύσεις παρουσιάσεις και φυσικά αγώνες με ήμερα ορτύκια που ονομάζονται κλασικοί.

Συμμετέχουν τα μεγαλύτερα ονόματα της Μεγάλη Ερευνας παρουσιάζοντας ένα πραγματικό υπερθέαμα με πόιντερ και Σέττερ.

Οι Ιχνηλάτες…

Οι αγώνες ιχνηλατών έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για τους φίλους του κυνηγίου των τριχωτών θηραμάτων, αφού οι διεθνείς κανονισμοί προβλέπουν πέρα από τη συμμετοχή μεμονωμένων σκύλων και τη συμμετοχή ζευγαριών ή αγέλης τεσσάρων έως οκτώ σκύλων! Μπορεί εμείς εδώ να βρισκόμαστε ακόμα σε νηπιακό στάδιο όμως σε άλλες χώρες διεξάγονται εδώ και αιώνες (!) εξειδικευμένοι αγώνες για διάφορα θηράματα όπως είναι η αλεπού, ο λαγός, ο αγριόχοιρος κ.λπ. Οι αγώνες ιχνηλατών έχουν τους δικούς τους κανόνες και διαφέρουν πολύ από αυτούς των πουλόσκυλων.

Μια δυνατή βροχή για παράδειγμα διακόπτη τον αγώνα αφού σβήνει τα ίχνη όπως τα σβήνει και ο δυνατός αέρας που λειτουργεί σαν γομολάστιχα πάνω στα βραδινά χνάρια. Ομως δεν είναι μόνο αυτές οι δυσκολίες στη διεξαγωγή αγώνων για ιχνηλάτες. Το κυριότερο πρόβλημα είναι οι φραγμοί που επιβάλλει το νομοθετικό πλαίσιο καθώς και η νοοτροπία πολλών λαγοκυνηγών που αδυνατούν να κατανοήσουν τη διαφορά ανάμεσα στο κυνήγι και στους κανόνες που διέπουν τους αγώνες! Ο Ελληνικός Ιχνηλάτης που είναι η μοναδική ελληνική φυλή διεθνώς κατοχυρωμένη και αναγνωρισμένη από τη Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία (FCI) μόνο οφέλη θα έχει από τα αγωνιστικά τεστ και για αυτό αξίζουν συγχαρητήρια στη διοίκηση του Ομίλου της φυλής που έχει κάνει σημαντική δουλειά προς αυτήν την κατεύθυνση ξεπερνώντας αγκυλώσεις και μεμψιμοιρίες πολλών χρόνων.

ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;
Οσο και αν φαίνεται περίεργο, ο Ομιλος Πόιντερ Σέττερ δεν αναγνωρίζει τα CAC που κερδίζουν οι σκύλοι σε αγώνες με ήμερο θήραμα ή σε αγώνες Πρακτικού Κυνηγίου με (άγρια) καμπίσια πέρδικα επειδή αυτή δεν είναι θηρεύσιμο είδος στην Ελλάδα! Με λίγα λόγια, μπορεί να αναδεικνύονται Παγκόσμιου Πρωταθλητές με ήμερα θηράματα όχι όμως και Πρωταθλητές Ελλάδος. Απίστευτο ε;