Published on 2 Αυγούστου, 2018 | by Kynoclub

Αγριόχοιρος! Η επιπόλαια και άναρχη εξόντωση μπορεί να φέρει αρνητικά αποτελέσματα στον άγριο πληθυσμό

κείμενο: Δημήτρης Ευμοιρίδης

Όταν καιγόμαστε από το γάλα και φυσάμε στο γιαούρτι…

Είναι απόλυτα αιτιολογημένος ο έντονος προβληματισμός των υπευθύνων της πολιτείας τα τελευταία δυο χρόνια, μιας και έφτασε το χτένι στον κόμπο, για την αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης αύξησης του πληθυσμού των «αγριόχοιρων» στην χώρα μας.

Αναμφίβολα ένα τεράστιο πρόβλημα που χρειάζεται άμεση και αποτελεσματική λύση που δυστυχώς εάν αντιμετωπισθεί με επιπολαιότητα όπως ακριβώς αντιμετωπίσθηκε και κατά την εμφάνισή του, τότε λυπάμαι αλλά το αποτέλεσμα θα είναι μια τρύπα στο νερό.

Είδαμε τα τελευταία χρόνια στις ρυθμιστικές την αύξηση των θηρευθέντων αγριόχοιρων κατά κυνηγετική έξοδο. Ένα μέτρο που κατά την προσωπική μου άποψη το μόνο θετικό του στοιχείο είναι την νομιμοποιήσει στην ουσία της μέχρι τότε άτυπης παράνομης πράξης που περιέπιπταν ηθελημένα ή άθελα οι περισσότεροι συνάδελφοι κυνηγοί.

Σήμερα ακούγονται διάφορα, να παραταθεί το κυνήγι του αγριόχοιρου, να επιτρέπεται όλο το έτος κλπ.., που κάποιους επιπόλαιους και ανεύθυνους χαροποιεί και αντίθετα τους νοήμονες σκεπτόμενους συναδέλφους τους τρομάζει και τους απογοητεύει αυτός ο τρόπος σκέψης.

Βλέπουμε τον γάιδαρο να μην προχωράει και εμείς επίμονα χτυπάμε στο σαμάρι σπάζοντας το ένα ξύλο μετά το άλλο και απορούμε γιατί δεν προχωράει, ή όταν μας πονάει ο αντίχειρας, κόβουμε το χέρι κλπ.

Εγώ δεν είμαι δασολόγος ούτε θηραματολόγος, δεν σπούδασα καμία επιστήμη, παρά μόνον ως μόνιμος φοιτητής της σχολής του πεζοδρομίου σε συνδυασμό με τα πολλά χρόνια άσκησης της κυνηγετικής δραστηριότητας, καταθέτω την προσωπική μου άποψή.

Αυτό που με έχει διδάξει η ζωή σχετικά με την επίλυση κάθε προβλήματος πρωταρχική απαραίτητη ενέργεια είναι η διερεύνηση των αιτιών που προξένησαν το πρόβλημα και οι συνθήκες που το συντηρούν.

Οι συνθήκες που το προξένησαν είναι γνωστές όπως, οι ελεύθερη βόσκηση των ήμερων χοίρων και οι επιδοτήσεις της πολιτείας , οι παράνομες απελευθερώσεις, η ανοχή όλων των υπευθύνων κ.λ.π., για τις οποίες δεν μπορεί κανείς σήμερα να γυρίσει πίσω το χρόνο και να διαγράψει.

Αυτό όμως που είναι εφικτό και προέχει είναι να ανακόψουμε την αρνητική αυτή εξέλιξη σε βάρος της άγριας πανίδας. Για την επίτευξη αυτού του σκοπού δεν μένει παρά να εντοπισθούν και να αντιμετωπισθούν τα αίτια που συντηρούν και αυξάνουν το πρόβλημα, όπως:

α) Καθολική απαγόρευση της ελεύθερης βόσκησης των χοίρων συνοδευόμενη με μεγάλα αυστηρά πρόστιμα των παραβατών.

β) Απαγόρευση κάθε είδους θηραμάτων σε απελευθερώσεις χωρίς πιστοποίηση του DNA.

γ) Κατάργηση των ισοβίων καταφυγίων θηραμάτων και δημιουργία νέων μικρότερων διάσπαρτων με διάρκεια όχι μεγαλύτερη των τριών ετών. (Σήμερα τα καταφύγια δεν είναι παρά η καταλληλότερη δεξαμενή παραγωγής των ημίαιμων χοίρων. Έχουν εκδιώξει τους άγριους χοίρους , εγκαταστάθηκαν φαρδιά πλατιά και αναπαράγονται με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες)

δ) Οργανωμένη διαχείριση στην μείωση και εξόντωση των ημίαιμων με την συμμετοχή επιστημόνων, έμπειρων κυνηγών και βέβαια θηροφυλάκων ομοσπονδιακών και δημοσίου. ( Η επιπόλαια και άναρχη εξόντωση μπορεί να φέρει αρνητικά αποτελέσματα στον άγριο πληθυσμό των αγριόχοιρων )

Κάθε άλλη προσπάθεια που ακούγεται ή περιστασιακά εφαρμόζεται για λύση είμαι πεπεισμένος ότι είναι μεσοβέζικη λύση με μηδενικό αποτέλεσμα. Θα χαρώ πολύ εάν υπάρχει διαφορετική άποψη τεκμηριωμένη.