αγγλικο σεττερ

Published on 10 Αυγούστου, 2018 | by Kynoclub

0

Laverack, Llewellyn Humphrey: Οι ΄΄θρύλοι΄΄ που γέννησαν το Σέττερ

κείμενο:  Giorgio Morsiani

Κι όμως, κανείς σήμερα δεν γράφει τίποτα για τον Λάβερακ. Τον τοποθετήσαμε κι αυτόν σε κάποια βολική γωνιά της λήθης…

Γράφω λοιπόν σήμερα λίγες γραμμές σεβασμού, γιατί κάθε σημερινός εκτροφέας πρέπει να σέβεται το Αγγλικό Σέττερ και μέσα από τη θύμηση αυτών που το δημιούργησαν.

Μου έρχεται να γελάσω, αν όχι να κλάψω, όταν σήμερα βλέπω να περηφανεύονται μερικοί για τα μέτρια αποτελέσματά τους, σπαταλώντας την ενέργειά τους σε κουτσομπολιά και κουβέντες του καφενείου.

Οι Όμιλοι θα έπρεπε να ψάξουν και να αναζητήσουν ποιος είναι ο ΄΄άγιος΄΄ προστάτης τους, ποιος πρώτος ανέδειξε τη φυλή, και να τα μάθουν όλα αυτά στα μέλη τους.

Δεν υπάρχει στρατηγός που να μην έχει ακούσει για τον Ναπολέοντα…Είναι απαραίτητο λοιπόν ο πολύς κόσμος που λατρεύει τα αγγλικά σέττερ, να ξέρει ή να θέλει να μάθει για τους Laverack, Llewellyn και Humphrey.

Τι έχει απομείνει από το γενετικό υλικό του αυθεντικού σέττερ, όπως το εξέθρεψαν οι δημιουργοί του;

Οι κυνηγετικοί αγώνες είναι και σήμερα θέμα ανταγωνισμού, συζητήσεων και διαλόγου…Τότε όμως, σε εκείνα τα μέρη της Βρετανίας, ήταν θα έλεγα μια στιγμή ρομαντική, ένα πεδίο άμιλλας και  ΄΄αριστοκρατικής΄΄ κυνοφιλίας, όπου ο ανταγωνισμός με κάθε κόστος δεν είχε θέση.

Ο Έντουαρντ Λάβερακ πέθανε στις 4 Απριλίου 1877, σε ένα μικρό εξοχικό σπιτάκι της Αγγλικής υπαίθρου. Ο τάφος του βρίσκεται δίπλα σε μια εκκλησιά, και οι θαυμαστές του ύψωσαν αργότερα ένα μνημείο ύψους 2,30 μέτρων που γράφει:

  • ΄΄ Γεννήθηκε το 1800 και πέθανε το 1877. Η μεγάλη του αγάπη ακόμα και για το πιο αδιάφορο ζώο του έδωσε πολλούς φίλους. Λάτρευε ειδικά τα σκυλιά και δημιούργησε το Αγγλικό Σέττερ. Τα καλύτερα από αυτά, φέρουν το όνομά του.

Προσευχήσου για κάποιον που αγαπούσε το ίδιο, ανθρώπους, πουλιά, ζώα΄΄

Ο Λάβερακ ήταν μυθική φιγούρα. Εξέθρεψε και έζησε μόνο για το αγγλικό σέττερ. Κυνηγούσε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Εξαιρετικό τουφέκι, ικανός να πάρει 80 γκράους σε μια μέρα οδηγώντας σκύλους με αντοχή, με δυνάμεις και ένστικτα, ανώτερα των σημερινών αγώνων.

Με τον σύντροφό του Mc Kenzie, κτυπούσε 35-40 μπεκάτσες την ημέρα, σύνολο 512 το 1848 σύμφωνα με το ημερολόγιο του.

Ένας σκύλος του, ο Στινγκ, έτρεχε και κυνηγούσε για τρεις εβδομάδες ασταμάτητα, από τις 9 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα.

Πριν κλείσουμε όμως ας θυμηθούμε και τον William Humphrey,  συνεχιστή επίσης των αγγλικών σέττερ, αλλά σε μια άλλη μεταγενέστερη εποχή…

Πέθανε στις 22 Νοεμβρίου του 1963 και – όπως είχε ζητήσει – η σωρός του κάηκε και η τέφρα του σκορπίστηκε στους χερσότοπους που αγαπούσε!

Είχε ξεκινήσει από πολύ νεαρή ηλικία να ψάχνει για το τέλειο σέττερ, και το 1897 απέκτησε την καλύτερη σκύλα της εποχής του. Ήταν η Countess, με ΄΄αίματα΄΄ πάνω από 70% από τα σκυλιά του Λάβερακ.

Ωστόσο, σε όλα αυτά και σε ενδιαφέροντα στοιχεία για τις γραμμές αίματος που χρησιμοποίησαν αυτοί οι θρυλικοί εκτροφείς των Αγγλικών Σέττερ, θα επανέλθουμε…

   

    


About the Author



Back to Top ↑
  • Video της εβδομάδας