Αγώνες Ιχνηλατών: Ερχόμαστε από πολύ μακριά και πάμε πολύ μακριά….

Κείμενο: Θανάσης Παπαγεωργίου (κριτής εργασίας Ιχνηλατών-Ομαδος 6)

Νεράιδα Άγραφων, Σεπτέμβρης 2018, δύο ώρες πριν χαράξει στην αυλή του εξοχικού σπιτιού του θρυλικού Μαύρου Καβαλάρη, στρατηγού Ν.Πλαστήρα – σημερινό ξενοδοχείο- αυθόρμητα έρχονται στη σκέψη αυτοί οι στίχοι του ποιητή Τάσου Λειβαδίτη, βλέποντας τα φώτα των αυτοκινήτων που καταφθάνουν από κάθε γωνιά της Ελλάδας και ακούγοντας τα ανυπόμονα αλυχτίσματα των σκύλων ανακατεμένα με τον ήχο από τα κουδουνάκια τους.

Έφτασε το μεγάλο διήμερο!. Σε λίγο θα ξεκινήσουν οι πρώτοι επίσημοι αγώνες εργασίας του Ομίλου Φίλων Ελληνικού Ιχνηλάτη.

Επιτέλους μετατρέψαμε την κατάρα της φυλής μας το (Εγώ) στην ευλογία του (Εμείς) και το θαύμα έγινε!. Το χάραμα μας βρίσκει σ΄ ένα διάσελο στα 1600 μέτρα για τις απαραίτητες διατυπώσεις και ελέγχους πριν τον διαχωρισμό των τερέν.

Αγκαλιές φιλιά με τους παλιούς γνώριμους , ζεστές χειραψίες με τους νέους φίλους.

Καθαρά πρόσωπα, σταράτες σιγανές κουβέντες..

Ένα πολύχρωμο πλήθος από διαγωνιζόμενους, κριτές, μέλη Δ.Σ του Ομίλου, Ομάδα Διαδικτυακών φίλων (τι φοβερό μέσο επικοινωνίας!!), Κυνηγετικών Συλλόγων, Ομοσπονδίας, Θηροφυλάκων, Υπηρεσιακών παραγόντων, σε μια απόκοσμη μυσταγωγία.

Αρκετοί θεατές αλλά και γυναικόπαιδα εκτεθειμένοι στο τσουχτερό πρωινό αεράκι.

Ανατολή!! ΟΙ κορυφές των Αγράφων αποκαλύπτονται. Μοιάζουν σαν πολεμιστές με τις λόγχες τους που γυαλίζουν στον ήλιο πανέτοιμοι να μας αντιμετωπίσουν!!. Κάτω η λίμνη ασημίζει στο πρώτο φώς, ενδιάμεσα έλατα και αλπικά λιβάδια. Το σάλπισμα από τις κόρνες των κριτών σημαίνει την έναρξη των αγώνων!

Το πλήθος χωρίζεται πειθαρχημένα στα τρία και με επί κεφαλής τους κριτές ανηφορίζει για τα τερέν ακολουθούμενο από τους διαγωνιζόμενους με τους σκύλους τους που τραβούν με μανία τα λουριά σα να θέλουν να φτάσουν πρώτοι εκεί που τους κατευθύνει το αρχέγονο πάθος !.

Οι κριτές μοιράζονται την ίδια αγωνία με τους κυναγωγούς , οι μεν να βρίσκονται κοντά στις φάσεις οι δε να καθοδηγήσουν σωστά τους σκύλους. Πρέπει όλοι να χαλαρώσουμε και να μη τους μεταδώσουμε το άγχος μας .Αρχίζει η έρευνα αλλού επιφυλακτική αλλού ορμητική τα κουδουνάκια μπλέκονται με τις φωνές αραιές στην αρχή πιο έντονες αργότερα ,ζωηρές η παραπονιάρικες ανάλογα με την εύρεση η την απώλεια των ιχνών . Κάπου μακριά ακούγεται η ποθητή μελωδία της δίωξης!! Είναι κάτι θριαμβευτικό σαν τον Ύμνο της χαράς στην ενάτη συμφωνία του Μπετόβεν!

Ο λαγός απολαμβάνοντας τον πρωινό του ύπνο μετά από τις νυχτερινές του περιπλανήσεις σίγουρος για το ασφαλές του κρησφύγετο, που με τόση επιμέλεια είχε επιλέξει, νιώθοντας τις πύρινες γλώσσες και τα αστραφτερά μάτια που τον κυκλώνουν εφαρμόζει την τακτική του < τρεχάτε ποδαράκια μου > που τον έχει γλιτώσει άπειρες φορές.

Τα σαρανταπεντάλεπτα των δοκιμασιών ένα – ένα τελειώνουν. Η ώρα των αξιολογήσεων έρχεται. Αλήθεια υπάρχουν νικητές και ηττημένοι;

Βιώσαμε με όλες μας τις αισθήσεις τη χαρά της συμμετοχής, που είναι ανώτερη από τη νίκη και το έπαθλο!.Έτσι παραδεχθήκαμε πώς να είσαι σημερινός νικητής η χαμένος είναι απλή λεπτομέρεια.

Το βράδυ κουρασμένοι αλλά πανευτυχείς αναλύσαμε τα αποτελέσματα. Ανακούφιση. Γενική αποδοχή .Καλοπροαίρετες παρατηρήσεις και απαντήσεις σε απορίες.

Ακολουθεί γλέντι και χορός .Από τη φλογέρα του θεού Πάνα στο κλαρίνο! Έτσι τιμήσαμε την πρώτη δοκιμασία της εθνικής μας φυλής αλλά και τους ανώνυμους ανά τους αιώνες λάτρεις που την διέσωσαν.

Αύριο είναι μια διαφορετική μέρα για όλους. Ανταλλάξαμε εμπειρίες, οι εμπειρίες θα μετουσιωθούν σε Γνώση η Γνώση σε Διδαχή. Θα συνεχίσουμε να χτίζουμε τη φυλή. Μετά από μας θάρθουν κάποιοι άλλοι ΄΄χτίστες΄΄. Μας αρκεί να πουν ότι εμείς γνωρίζαμε!!

Καλό δρόμο σε όλους.