Published on 8 Δεκεμβρίου, 2019 | by Kynoclub

Καταγγελία! Ξεκίνησαν οι απολύσεις (συνδικαλιζόμενων) Θηροφυλάκων από τις Κυνηγετικές Ομοσπονδίες!

Η οικονομική κατάρρευση των ανώτερων Κυνηγετικών Οργανώσεων και ειδικότερα της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, εξ αιτίας της μείωσης των εσόδων από τις διαρκώς μειούμενες κυνηγετικές άδειες και της αλόγιστης σπατάλης των προηγούμενων χρόνων, έχει ως αντίκτυπο την ομαλή λειτουργία της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής. Όπως ήδη έχει επισημάνει με συνεχή δημοσιεύματά του το kynoclub.gr η συρρίκνωση της θηροφυλακής έχει αρχίσει εδώ και καιρό. Οι περικοπές σε ΄΄κυριακάτικα΄΄, νυχτερινά, καύσιμα έχουν ως συνέχεια την απόλυση θηροφυλάκων και ειδικότερα μελών του Σωματείου Θηροφυλάκων Κυνηγετικών Οργανώσεων’’. Όπως αναφέρει σε ανάρτηση του ο πρόεδρος του Σωματείου κ Γεώργιος Τριανταφυλλίδης γίνεται επιλεκτική απόλυση θηροφυλάκων που είναι μέλη του Σωματείου ενώ εντύπωση προκαλεί η αναφορά του για την στάση μεγαλοστελέχους των κυνηγετικών οργανώσεων που χαρακτηρίσε ως …ύβρη (!!!) την ύπαρξη του Σωματείου. Εντύπωση βέβαια προκαλεί και η αναφορά πως τα 5 ευρώ που επιβλήθηκαν στις κυνηγετικές άδειες δεν χρησιμοποιούνται για την χρηματοδότηση της θηροφυλακής. Αυτό τουλάχιστον αφήνει να εννοηθεί ο πρόεδρος του Σωματείου. Διαβάστε την ανάρτηση του κ Γ. Τριανταφυλλίδη καθώς και την επισυναπτόμενη επιστολή στην Κυνηγετική Ομοσπονδία Ηπείρου και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα. Ν.Φ.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ

Πρόεδρος Σωματείου Θηροφυλάκων Κυνηγετικών Οργανώσεων’’

Με αφορμή τις συνεχείς ξαφνικές και αναιτιολόγητες απολύσεις Ομοσπονδιακών θηροφυλάκων σε Ήπειρο και Θεσσαλία εκφράζω την ανησυχία και την αγανάκτηση μου, ως εργαζόμενος στον ελεγκτικό αυτό μηχανισμό, όπου υπάλληλοι με ανακριτικά καθήκοντα από τη μία καλούνται να εποπτεύουν τη νομιμότητα και τους κανόνες άσκησης του κυνηγίου και όχι μόνο και από την άλλη να απολύονται με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς οι εργοδότριες Κυνηγετικές Ομοσπονδίες, να εφαρμόζουν τουλάχιστον τις καταστατικές τους υποχρεώσεις, οι οποίες έχουν τεθεί βάση Υπουργικής Απόφασης (25234/1637/1976 Β’ 640). Μεταξύ αυτών των υποχρεώσεων είναι και η εφαρμογή της παραγράφου 4 του άρθρου 19 του καταστατικού της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας όπου ρητά αναφέρει ότι “εις το υπαλληλικόν προσωπικόν επιβάλλονται ποιναί κατόπιν ητιολογημένης αποφάσεως του Δ.Σ. Επιβαλλόμεναι ποιναί είναι:

α) επίπληξης, β) πρόστιμον μέχρι του 1/5 των αποδοχών και γ) απόλυσης”.

Πολλοί συνάδελφοι βλέποντας αυτή την αρνητική μεταχείριση από ορισμένες Κυνηγετικές Ομοσπονδίες νιώθουν ότι το έργο των θηροφυλάκων όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται αλλά αντ’ αυτού, ότι ως ανταμοιβή εισπράττουμε απολύσεις. Ανήθικο επίσης είναι και το ότι, ενώ εισπράχθηκαν πρόσθετες εισφορές με την αιτιολογία πως θα χρησιμοποιηθούν στην ενίσχυση του έργου της Θηροφυλακής καθώς και ότι αυξήθηκε το ποσό υπέρ της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, δηλαδή του χρηματοδότη της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής, κατά 5€ παρόλα αυτά αντί της ενίσχυσης η Ε’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Ηπείρου και η Ζ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Θεσσαλίας, προχώρησαν σε απολύσεις θηροφυλάκων χωρίς καμία τεκμηρίωση για τους λόγους που τους οδήγησαν σε αυτή την ενέργεια, αναφέροντας μόνο προφορικά ως αιτιολογία οικονομικούς λόγους. Από την άλλη η Ε’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Ηπείρου την ημέρα που πήρε απόφαση για απόλυση ενός θηροφύλακα, την ίδια ημέρα προκήρυξε δυο θέσεις θηροφυλάκων. Και ως τυχαίο δεν μπορεί να είναι ότι οι συνολικά τέσσερις απολυθέντες Θηροφύλακες είναι ΟΛΟΙ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ Θηροφυλάκων Κυνηγετικών Οργανώσεων του μοναδικού συνδικαλιστικού οργάνου που υφίσταται σήμερα για την προάσπιση των δικαιωματων των εργαζομένων θηροφυλάκων στις κυνηγετικές οργανώσεις. Επίσης τυχαίο δεν μπορώ να χαρακτηρίσω και το γεγονός ότι μεγαλοστέλεχος των κυνηγετικών οργανώσεων, απευθυνόμενος προς τον πρόεδρο του Σωματείου, που τυγχάνει να είμαι ο γράφων, ανέφερε πως θεωρεί ύβρις τη σύσταση και λειτουργία του Σωματείου μέσα στις Κυνηγετικές Οργανώσεις και πως το Σωματείο θα έπρεπε να διαλυθεί.

Στον αντίποδα η πολιτεία με τα θεσμοθετημένα όργανα αδυνατεί να επέμβει και να προστατεύσει την ιδιαίτερη αυτή κατηγορία εργαζομένων λόγο της ασάφειας του θεσμικού πλαισίου, τόσο νομικά όσο και ηθικά.

Και δε φτάνει μόνο αυτό αλλά και η όποια στήριξη από τους Κυνηγετικούς Συλλόγους προς τους θηροφύλακες δε λαμβάνετε υπόψη από τις διοικήσεις των παραπάνω Κυνηγετικών Ομοσπονδιών με αποτέλεσμα οι θηροφύλακες να είναι απροστάτευτοι.

Η μόνη λύση η πολυδάπανη και πολύχρονη δικαστική διεκδίκηση.