Published on 18 Φεβρουαρίου, 2020 | by Kynoclub

Αγριόχοιρος-Τα σινιάλα της ΄΄στάμπας΄΄.

κειμενο: Άντζελα Γαλάτη

Οι παρέες που κυνηγάνε αγριογούρουνα ξέρουν καλά πως όταν έρθει η στιγμή της ΄΄στάμπας΄΄, όλα μέσα στο δάσος συγκλονίζονται από το ΄΄ρίγος΄΄ της φωνής των σκυλιών, που βρίσκονται μπροστά και γύρω από έναν περικυκλωμένο – και επικίνδυνο – ΄΄δραπέτη΄΄!

Και όσο το αγριογούρουνο συνεχίζει να ΄΄κολώνει΄΄ στο γιατάκι του αρνούμενο να κινηθεί προς τα καρτέρια, τα σκυλιά έχουν καθήκον να …επισημάνουν αυτό το γεγονός με μια σειρά από συνεχή και ρυθμικά γαυγίσματα, που ξέρουν πολύ καλά να τα αποκωδικοποιούν και να τα αξιοποιούν οι κυνηγοί της παγάνας….

Γι αυτό και δεν υπάρχει γουρουνοκυνηγός, που να μην θέλει και να μην απαιτεί από τους σκύλους του αυτά τα ηχητικά ΄΄σινιάλα΄΄, στη φάση της στάμπας.

Είναι μια συνηθισμένη περίπτωση, το αγριογούρουνο να μείνει ακίνητο και σχεδόν ΄΄ατάραχο΄΄ στο σημείο που έχει εντοπιστεί από τα σκυλιά, κυρίως εάν πρόκειται για έναν μεγάλο και κυρίαρχο αρσενικό κάπρο που βρίσκεται στο ΄΄γιατάκι΄΄ του!

Αυτά τα ζώα επιμένουν να κρατάνε τη θέση τους, αρνούμενα να τραπούν σε φυγή μπροστά στα σκυλιά, έχοντας εμπιστοσύνη στη δύναμή τους και …στα χαυλιά τους…

Άλλοτε πάλι, ολόκληρες αγέλες από αγριογούρουνα που διοικούνται από τις πιο ηλικιωμένες ΄΄σκρόφες΄΄, μένουν ακίνητες μπροστά σε σκύλους που ΄΄λυσσομανάνε΄΄ στη στάμπα, χωρίς να αποφασίζουν να τραπούν σε φυγή.

Η πιθανότητα να παραμείνει το αγριογούρουνο ακίνητο στο γιατάκι του ενώ έχουν φτάσει τα σκυλιά, εξαρτάται από το μέγεθος του και από την προσήλωσή του σε εκείνο το σημείο του εδάφους. Γενικώς πάντως, στα πρώτα κυνήγια της σεζόν είναι πιο εύκολο να βρεις ΄΄γιατακιασμένα΄΄ αγριογούρουνα, σε εκείνες τις περιοχές που κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, τους έχουν προσφέρει ασφάλεια και τροφή.

Γι’ αυτό, στην έναρξη της σεζόν, είναι καλύτερο να λύνονται μόνο τα πολύ έμπειρα σκυλιά, εκείνα δηλαδή που είναι πιο ικανά στο γαύγισμα στη στάμπα….

Αν πρόκειται για ένα κοπάδι αγριόχοιρων που προβάλει… αντίσταση στα σκυλιά, το πιο σωστό είναι να επιχειρηθεί μια τουφεκιά στο γιατάκι, ώστε ανεξάρτητα από το αν θα είναι εύστοχη ή όχι, θα προκαλέσει τη φυγή και το ΄΄σκόρπισμα΄΄ του κοπαδιού προς τα καρτέρια.

Η συμπεριφορά του αγριογούρουνου τη στιγμή της ΄΄στάμπας΄΄ μπορεί να είναι παθητική ή ενεργητική: δηλαδή, είτε το καπρί θα μείνει ακίνητο παρατηρώντας επιφυλακτικό τα σκυλιά που το περικυκλώνουν, είτε θα κάνει επανωτές επιθέσεις εναντίον τους!

Αυτή η διαφορετική συμπεριφορά καθορίζεται από τον χαρακτήρα του κάθε ζώου και από τις εμπειρίες του κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του.

Τα νεαρά αγριογούρουνα μεσαίου μεγέθους σπάνια παραμένουν στο γιατάκι τους, εάν τα σκυλιά ξέρουν πώς να τα πιέσουν…

Εάν αντιθέτως το ζώο είναι πολύ μεγάλο – κυρίως εάν πρόκειται για έναν ΄΄μονιά΄΄ – ο κανόνας θέλει, μετά από το πρώτο ξάφνιασμα, να παραμένει στο γιατάκι του και να αντιμετωπίζει τα σκυλιά, προσπαθώντας να αποτρέψει την καταδίωξή του.

Οι σκύλοι που γαβγίζουν στη στάμπα το έχουν μέσα τους ως γενετική κληρονομιά, αλλά μπορούν και να αποκτήσουν αργότερα αυτό το προσόν μεγαλώνοντας, ανάλογα με τις κυνηγετικές εμπειρίες τους.

Το γάβγισμα στη στάμπα εξαρτάται και από τη φυλή στην οποία ανήκει ο σκύλος, αλλά και από τη μέθοδο της εκπαίδευσής του.

Η πιο αποτελεσματική μέθοδος για να διευκολύνετε το νεαρό σκυλί να ΄΄εκφράζεται΄΄ στη στάμπα, είναι να το βάλετε δίπλα σε ένα σκύλο με αποδεδειγμένη εμπειρία σε αυτό το καθήκον.

Αυτός ο σκύλος – ΄΄δάσκαλος΄΄ πρέπει να επιδεικνύει… αποφασιστικότητα και ψυχρότητα μπροστά στο γιατακιασμένο καπρί, να γνωρίζει πως και πότε πρέπει να το ΄΄ζορίσει΄΄, και να τηρεί τις αποστάσεις ασφαλείας από το παγιδευμένο ζώο.

Ο νεαρός σκύλος, το πιθανότερο είναι να μιμηθεί στην κρίσιμη φάση τον μεγαλύτερο… Θα ξεκινήσει πρώτα με κάποιο σποραδικό γαύγισμα, και σταδιακά θα εξοικειωθεί με αυτή τη φάση, εκτελώντας την σε πλήρη αυτονομία.

Εάν ο νεαρός σκύλος είναι θρασύς ή παρορμητικός από τις πρώτες κιόλας εξόδους του, αποφύγετε να τον λύσετε μαζί με άλλα άπειρα σκυλιά…

Κάθε νεαρός σκύλος πρέπει να ΄΄κυνηγάει΄΄, να δοκιμάζεται και να αξιολογείται μαζί με μεγαλύτερους σκύλους που μπορούν να του ΄΄μάθουν΄΄ πράγματα, και όχι από ΄΄νεοσύλλεκτους΄΄ που ανταλλάσσουν μεταξύ τους απειρίες και ελαττώματα!

Το σωστό γαύγισμα στη στάμπα γίνεται όταν το σκυλί κρατάει τη σωστή απόσταση από τον αγριόχοιρο, συνεκτιμώντας κάθε φορά το φύλλο και την ηλικία του ζώου που αντιμετωπίζει , τις συνθήκες του ανέμου και τα χαρακτηριστικά του εδάφους….

Αυτοί οι ΄΄σπεσιαλίστες΄΄ ιχνηλάτες αξιολογούν σε λίγα δευτερόλεπτα την καταλληλότερη απόσταση και την καλύτερη ΄΄θέση΄΄ τους, για να αντιμετωπίσουν… εκείνο το συγκεκριμένο αγριογούρουνο.

Υπάρχουν μεγάλα μοναχικά αγριογούρουνα που ακίνητα στην υπήνεμη πλευρά ενός αναχώματος ή ενός κορμού, αντέχουν χωρίς πρόβλημα την πίεση των σκύλων, ακόμα και σε απόσταση λίγων μέτρων. Αντίθετα, υπάρχουν άλλα που δεν ανέχονται την πίεση των σκύλων, ακόμα και όταν αυτοί βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από την ΄΄κρυψώνα΄΄ τους.

Πολύ σηματική όμως είναι και η ΄΄εκφραστικότητα΄΄ του γαυγίσματος στη στάμπα.

Το καλό ΄΄γουρουνόσκυλο΄΄ χρησιμοποιεί διαφορετική φωνή στη διάρκεια του ξεφωλιάσματος, διαφορετική στην καταδίωξη και διαφορετική στη ΄΄στάμπα΄΄…

Ο τόνος της φωνής στη στάμπα πρέπει να είναι βαθύς, πιεστικός και αδιάκοπος, ενώ τα γαυγίσματα πρέπει να αποκτούν άλλες εναλλαγές και τόνους όταν χρειάζεται να τονίσουν πιθανές μετακινήσεις του αγριογούρουνου στο γιατάκι του.

Ο έξυπνος και αποδοτικός σκύλος πιέζει το ακίνητο αγριογούρουνο με τρόπο σταθερό και αδιατάρακτο, χωρίς να δείχνει θυμό ή νεύρα! Τα σκυλιά που αρχίζουν με αγριεμένα γαυγίσματα και ενδιάμεσα αρχίζουν να γρυλίζουν, είναι παρατηρημένο ότι δεν θα επιμείνουν για πολύ στη στάμπα.

Η ανασφάλεια και η απειρία συχνά οδηγούν το σκύλο στο να… παραφέρεται με το αγριογούρουνο. Η συνέπεια είναι πάντα ίδια: η βίαια αντίδραση του θηράματος και η συχνή εγκατάλειψη εκ μέρους του σκύλου.

Στους αγώνες εργασίας για γουρουνόσκυλα που διεξάγονται σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, οι κριτές…τιμωρούν την αψηφισιά και την επιθετικότητα, ενώ ανταμείβουν και αξιολογούν θετικά την εξυπνάδα και την περίσκεψη!

Τα καλύτερα σκυλιά στη στάμπα, είναι εκείνα που επιτρέπουν τις περισσότερες βολές και ΄΄καρπώσεις΄΄ στο γιατάκι.

Αυτό είναι κάτι που δεν είναι εύκολο. Μια βολή στη στάμπα κρύβει αστάθμητους παράγοντες και κινδύνους, ιδιαίτερα αν ο σκύλος δεν είναι ΄΄συνεργάσιμος΄΄

Όταν ο σκύλος που κάνει ΄΄στάμπα΄΄ αντιληφθεί ότι ο κυνηγός ή οι κυνηγοί έχουν φτάσει πλέον κοντά, δεν πρέπει να ζορίζει τα πράγματα… Αντιθέτως, είναι βασικό να μειώσει την ένταση του γαυγίσματος, ΄΄καθησυχάζοντας΄΄ το αγριογούρουνο.

Το καλό γουρουνόσκυλο ξέρει ότι, τώρα πια, ότι είναι να γίνει θα γίνει από τους παγανιέρηδες και όχι για από τα καρτέρια!