Τα Σέττερ μου δεν ήταν μόνο Αγγλικά. Τα είχα όλα…
Μνήμες από τα Σέττερ της ζωής μου που δεν ήταν μόνο τα Αγγλικά. Οι ”άγνωστες” φυλές που έζησα…
Κείμενο-φωτο: Νίκος Φωτακόπουλος
Ίσως είμαι ο μοναδικός Έλληνας που υπήρξε κάτοχος και των τεσσάρων φυλών Σέττερ! Ο υπογράφων τούτο το κείμενο απέκτησε το πρώτο του Αγγλικό Σέττερ το 1972 σε ηλικία 15 χρόνων! Μια εποχή που τα καθαρόαιμα ήταν σπανιότατα και η έννοια της καθαρόαιμης κυνοφιλίας δεν είχε καμία σχέση με τα σημερινά δεδομένα. Ακόμα και ο τότε κραταιός Σταύρος Μπασουράκος είχε βάλει σε δεύτερη μοίρα τον Ελληνικό Κυνολογικό Οργανισμό (ΕΚΟ) που είχε ιδρύσει την δεκαετία του 50. Θυμάμαι το ειχε ρίξει στην θηραματολογία και τα κυνηγετικά δρώμενα. Άλλωστε λίγα χρόνια μετά διεκδίκησε και την προεδρία της ΚΣΕ απέναντι στον αείμνηστο Παπασπύρου. Ώπα ξέφυγα.. Αλλού με πήγαν οι συνειρμοί όμως θα επανέλθω άλλη φορά…
Κυνοφιλική αναδρομή
Ήθελα μόνο να αναφέρω πως το 1972 (μεσούσης της δικτατορίας) η αδιαφορία για τα καθαρόαιμα ήταν ο κανόνας. Από τότε πέρασαν 50 χρόνια και εγώ τον χαβά μου. Πολλά σκυλιά πέρασαν από το σπίτι μου και όλα γέρασαν και πέθαναν στα χέρια μου. Τα περισσότερα ήταν Αγγλικά Σέττερ αλλά και Ελληνικοί Ιχνηλάτες, Ελληνικοί Ποιμενικοί Σπρίνγκερ, Κόκερ, Γιούρα Μολοσσοί της Ηπείρου κ.λ.π. Όμως ξεχωριστές είναι οι αναμνήσεις και οι μνήμες από τα άλλα μου Σέττερ. Τα Γκόρντον, τα Ιρλανδικά αλλά και τα σπανιότατα Ερυθρόλευκα που από όσο γνωρίζω ήμουν ο μόνος κάτοχος μαζί με την Μαρία Γκινάλα την δεκαετία του 90.
Να λοιπόν που πέρασαν από τα χέρια μου όλες οι φυλές των Σέττερ. Έφερα Αγγλικά από Ιταλία και Αγγλία, Ιρλανδικά από Γιουγκοσλαβία, Γκόρντον από Ουγγαρία και Ερυθρόλευκα από την Ιρλανδία. Φυσικά για όλες τις φυλές, εκτός από τα ερυθρόλευκά, έκανα και τις …επενδύσεις μου σε σκυλιά από ντόπιες εκτροφές. Σχεδόν πάντα με επιτυχία.
Με ιδιαίτερη συγκίνηση θυμάμαι την Ήβη. Ένα λατρεμένο Ιρλανδικό Σέττερ (δες φωτογραφία) με ανθρώπινη νοημοσύνη και τέλειο χαρακτήρα. Ως κυνηγόσκυλο ήταν χρυσή μετριότητα. Όμως πολύτιμο. Μπορεί να μην είχε τις εξάρσεις και το θέαμα των Αγγλικών Σέττερ μου όμως ήταν ένα από τα πιο αξιόπιστα σκυλιά της 55χρονης κυνηγετικής μου ζωής.
Με αγάπη θυμάμαι και το πρώτο μου Γκόρντον που δυστυχώς δεν έχω φωτογραφία του. Μαζί του χτύπησα τις πρώτες μου πέρδικες στο Καλλίδρομο σε εξόρμηση με το πούλμαν του Τσιροβασίλη το μακρινό 1975.
Όσο για το ζεύγος των ερυθρόλευκων δεν θέλω να τα θυμάμαι. Ατυχίες. Το θηλυκό κλάπηκε και το αρσενικό εξαφανίστηκε στο Ποικίλο όρος.. Μην με ρωτήσετε περισσότερα για αυτή την φυλή. Κινδυνεύει με εξαφάνιση αν δεν γίνει αποδοτική στην εργασία της. Τα νούμερα και οι γεννήσεις είναι ο πλέον αξιόπιστος δείκτης κυνηγετικής απόδοσης…
Αν …ψάχνεστε με το άγνωστο και το σπάνιο καλά κάνετε. Πάντα έχουν ενδιαφέρουν οι κυνοφιλικές …ανασκαφές. Το ίδιο έκανα και εγώ. Πάντα μου άρεσε να ανακαλύπτω. Όχι μόνο κυνηγετικές αλλά όλες τις φυλές. Σε αυτές που προανέφερα πως υπήρξα κάτοχος προσθέστε ακόμα κάμποσα …μπάσταρδα που μου γυάλισαν και ακόμα Μπόξερ, Γερμανικούς Ποιμενικούς, Γκέκικα κ.λ.π. Αν σήμερα ο όρος ΄΄συλλέκτης σκύλων ΄΄ δεν εθεωρείτο κυνολογικό νόσημα θα το δήλωνα ξεκάθαρα πως υπήρξα τέτοιος. Ειδικά όταν κάποια στιγμή έφτασα να έχω 20 σκύλους. Πολύ πράμα για κάποιον που οι σκύλοι του γέρνανε και μαζί του…
Αγαπημένα σκυλιά…
Στις φωτογραφίες βλέπετε κάποια από τα Σέττερ μου αλλοτινών εποχών και αλλοτινών φυλών. Σήμερα που πλέον εκτιμώ τον …μινιμαλισμό και στην κατοχή σκυλιών δεν θα άλλαζα με τίποτα ένα ζευγάρι Αγγλικών Σέττερ. Χωρίς βέβαια αυτό να μειώνει σε τίποτα τις υπόλοιπες φυλές όπου υπάρχουν διαμάντια.
Και κάτι τελευταίο. Όταν ιδρύσαμε τον ΟΚΑΔΕ (1990) του δώσαμε την βαρύγδουπη ονομασία Όμιλος Κυνοφίλων Αγγλικών Δεικτών Ελλάδος χωρίς να σκεφτούμε πως το Γκόρντον και το Ιρλανδικό δεν ήταν Αγγλικές φυλές αλλά βρετανικές από Σκωτία και Ιρλανδία. Όσο για το ερυθρόλευκο σχεδόν όλοι αγνοούσαν την ύπαρξή του…. Και ας είναι ο πρόγονος του ΄΄κόκκινου΄΄ Ιρλανδικού Σέττερ. Και για να είμαστε ειλικρινείς μέχρι και σήμερα τα υπόλοιπα Σέττερ, πλην Αγγλικού, ουσιαστικά παραμένουν σπάνια πάρα τις προσπάθειες που έγιναν στο παρελθόν για ανάδειξή τους…
Αυτά λοιπόν για τα Σέττερ της ζωής μου. Σε επόμενο σημείωμα θα πούμε περισσότερα για τα Σέττερ προ ΟΚΑΔΕ και ειδικότερα των δεκαετιών 60,70,80. Καλημέρα!!!
Related Posts
