Σε ποιόν ανήκει ο κυνηγότοπος;

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΑΚΑΒΙΤΣΗΣ (παλαίμαχος δάσκαλος, κυνηγός, κυνόφιλος και κυνηγοσυνδικαλιστής)

Έγραψε σε ανάρτησή του στο facebook σχολιάζοντας τον ανταγωνισμό και τους τσακωμούς των κυνηγών για την κυριότητα των κυνηγότοπων.

΄΄ Πλησιάζοντας η ημέρα της έναρξης της κυνηγετικής περιόδου, ήθελα για άλλη μια φορά να αναφερθώ σε μία από τις παραξενιές των κυνηγών και η οποία έχει γίνει αιτία πολλών τσακωμών και αιτία να χαλάσουν φιλίες μεγάλες και πολύχρονες, κουμπαριές…..
– Είναι το θέμα της “ιδιοκτησίας” των κυνηγότοπων που “ανακάλυψε” κάποιος ή που τον κυνηγάει μόνιμα και συνέχεια….
– Μην τυχόν πάει ένας απ’ την παρέα με κάποιον άλλον…..
– Μην τυχόν μάθουμε ότι έστειλε κάποιον ή κάποιους άλλους….
– Αφού έχουν δώσει όρκο, ότι το μέρος θα κρατηθεί μυστικό και μεταξύ τους….
– Ένα έχω να πω μετά από 40 + χρόνια στα βουνά….
– Φίλοι μου απ’ όταν τρύπησαν τα βουνά, δεν υπάρχουν πριβέ μέρη….τώρα, αν τα ξέρουν λίγοι ή πολλοί, είναι άλλο θέμα, πριβέ κανένα….το μόνο που αλλάζει είναι στον τρόπο που κυνηγάει κάποιος έναν τόπο. Φυσικά κάποιος που κυνηγάει μόνιμα ένα μέρος, το κυνηγάει καλύτερα από κάποιον περιστασιακό επισκέπτη…
– Οπότε μην χαλάτε τις φιλίες σας, μην χαλάτε τις κουμπαριές σας, μην χαλάτε τις καρδιές σας….τόπος υπάρχει για όλους….
– Και πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι ο ισχυρότερος άγραφος κυνηγετικός νόμος είναι :
– Πρέπει να σεβόμαστε τον συνάδελφο κυνηγό, γιατί το πρωί που ξεκινάμε απ’ το σπίτι μας, ξεκινάμε με τα ίδια όνειρα…..
– Και οπωσδήποτε πρέπει να σεβόμαστε την προτεραιότητα…..
– Πάμε στο μέρος που είχαμε προγραμματίσει και βρήκαμε άλλον ; Φεύγουμε και πάμε αλλού και όχι λίγο παραπέρα σκεπτόμενοι πονηρά. Νομίζω ότι κανείς δεν κυνηγάει σωστά και δεν το ευχαριστιέται το κυνήγι, όταν το κάνει τρέχοντας να μπει μπροστά, όταν έχει τον άλλον στο σβέρκο…
– Είναι παραξενιές μερικών, που χαλάνε και το δικό τους κυνήγι, αλλά και των διπλανών….
– Γιατί να είμαστε αγαπημένοι μόνο στα στέκια ;
– ΠΕΡΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΑΛΕΜΕ…΄΄

ΣΧΟΛΙΟ kynoclub.gr Δάσκαλε να το ξαναπούμε: Όπως όλα σε τούτη τη ζωή έτσι και στο κυνήγι η συμπεριφορά μας είναι θέμα παιδείας και (επι)μόρφωσης.