Published on 9 Απριλίου, 2020 | by Kynoclub

Τα τρία …καλαμπόκια και το τελευταίο ζευγάρι πέρδικες!

κείμενο-φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Κάποτε σε ένα χωριό είχε πέσει φτώχεια. Πραγματική φτώχεια, όχι κυνηγετική. Είχε πέσει πείνα!

Κάποια μέρα ένας καλός άνθρωπος, ένας διαβάτης, δώρισε σε τρεις χωρικούς από ένα καλαμπόκι. Οι χωρικοί πήραν τα καλαμπόκια με χαρά και ο κάθε ένας από αυτούς έκανε το δικό του και αυτό που νόμιζε σωστό.

Ο πρώτος το έφαγε και χόρτασε για μια μέρα. Ο δεύτερος το φύτεψε και την επομένη χρονιά έφαγε δέκα καλαμπόκια και χόρτασε την πείνα του για δέκα ημέρες.

Ο τρίτος το φύτεψε, το φρόντισε και την επομένη χρονιά από τα δέκα που πήρε έφαγε το ένα και φύτεψε τα εννιά. Την επόμενη χρονιά θέρισε ενενήντα. Έφαγε τα δέκα και φύτεψε τα ογδόντα τα οποία σε ένα χρόνο του έδωσαν οκτακόσια! Ο έξυπνος χωρικός μας όχι μόνο χόρτασε καλαμπόκια αλλά έφτασε στο σημείο, σε λίγα χρόνια, να δίνει καλαμπόκια και στα γύρω χωριά!

-Εσείς τώρα αντί για καλαμπόκια αναλογιστείτε αυτή την μικρή ιστορία με πέρδικες!

Το τελευταίο ζευγάρι…

Σε ένα χωριό, σε ένα βουνό το τελευταίο ζευγάρι από πέρδικες μπορούμε να το εξοντώσουμε μέσα στα νόμιμα πλαίσια της θηρευτικής μας νομοθεσίας. Αν το προστατέψουμε την επόμενη χρονιά μπορεί να μας δώσει δέκα πουλιά. Και την μεθεπόμενη 100! Είναι θέμα επιλογής…

Α! Να μην το ξεχάσω. Σύμφωνα με την ετήσια ρυθμιστική απόφαση, (είναι σχεδόν πανομοιότυπη εδώ και δεκαετίες), μπορούμε θεωρητικά να πάμε όλοι οι κυνηγοί της Ελλάδος σε ένα οποιοδήποτε βουνό και να θηρεύσουμε νόμιμα και το τελευταίο ζευγάρι πέρδικες της περιοχής. Και ας προσπαθεί (;) ο τοπικός Κυνηγετικός Σύλλογος να το προστατεύσει. Είναι προφανές πώς οι ιθύνοντες του κυνηγίου έχουν άλλη άποψη και πιθανότατα η προαναφερθείσα ιστορία με τα καλαμπόκια δεν έχει να τους πει τίποτα…

ΔΕΙΤΕ: Να γιατί έχω σταματήσει το κυνήγι της ορεινής πέρδικας!

ΔΕΙΤΕ: Χίος: Ο ΄΄ανεξάρτητος΄΄ Κυνηγετικός Σύλλογος ζητά περιορισμό των εξορμήσεων για την πέρδικα…