Το συγκινητικό αντίο του Δημήτρη Παπανικολάου στον σκύλο του ΄΄Βάσκο΄΄

Με μια συγκινητική ανάρτηση ο Δημήτρης Παπανικολάου αποχαιρετά το Κούρτσχααρ του, τον ΄΄Βάσκο΄΄ που τον συντρόφεψε στα κυνήγια του αλλά και ως μέλος της οικογένειας του για 14 χρόνια.

΄΄”Είπα ν αφήσω ένα σεβαστό διάστημα απο τον βιολογικό θάνατο σου στα 14 σου έτη ξημερώματα 1 ης Οκτώβρη πριν γράψω για σένα για διάφορους λόγους.

Ο κύριος είναι ότι δεν είχα ακόμα την δύναμη.

Σήμερα που πολλά προφίλ γέμισαν με σκυλάκια και γατάκια είπα να το παλέψω και να το αντιμετωπίσω, γιατί ότι σε τρώει μέσα σου σιγά σιγά μπορεί και να σε κατασπαράξει.

Κατέβασα όλα τα κάδρα σου και ότι σε θύμιζε προσπαθώντας να ξεχάσω.

Με καλούν σε μέρη που κάλπαζες ευτυχισμένος αλλά ούτε εκεί μπορώ να πάω ακόμα αφού όλα θα σε θυμίζουν.

Μια ζωη μαζί στον καναπέ , στο κρεβάτι , στα βουνά και στους κάμπους, φάγαμε μαζί , ήπιαμε μαζί κοιμηθήκαμε μαζί, ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΛΑ απο την χώρα προέλευσης σου για το πως θα είσαι εσυ ευτυχισμένος ως σκυλος εργασίας με βάση την φυλή σου και όχι για το πως θα καλύψω δικές μου ανάγκες πάνω σου < εξανθρωπίζοντας> σε, σε όλα τα επίπεδα.

Αγαπάω κάποιον σημαίνει ότι εκτός της οικογενειακής αγάπης στο σπίτι, κάνω αυτό που θέλει εκείνος, αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε.

Αυτή είναι η διαφορά σκύλων που ανήκουν σε ορισμένες φυλές σε σχέση με τα αδεσποτάκια όπως ένα που έχουμε επίσης στο σπίτι εδώ και χρόνια, η ένα που έχουμε θάψει στην αυλή αφού το φροντίζαμε επι 10 έτη.

Σου ζήτω συγνώμη που επι 3 ημέρες δεν βρήκα την δύναμη να δώσω το οκ στον κτηνίατρο για να απαλλαχθείς.

Ακομα και αν τους τελευταίους μήνες σε σηκώναμε για να περπατήσεις και καταλαβαίναμε το τέλος να πλησιάζει ως την τελευταία στιγμή δεν υπήρχε η αποδοχή ότι θα φύγεις…

Τρέξαμε ξημερώματα στα νοσοκομεία σκύλων, περάσαμε στο τέλος για σένα σωματικά και για εμάς ψυχικά λίγες δυσάρεστες στιγμές,τις οποιες θέλω να σβήσω απ το μυαλό μου, μπροστά στα πολλά χρόνια κοινής ευτυχίας, ως που τουλάχιστον καταφέραμε να φύγεις με αξιοπρέπεια μπροστά στα μάτια μου, στο σπίτι μας που ήταν και σπίτι σου λίγο μετά τα μεσάνυχτα.

Κατά τις 3 τη νύχτα βρήκα λίγο δύναμη αφού αραιά και που η λογική νικούσε το συναίσθημα και έπιασα την τσάπα να σε έχουμε για πάντα στην αυλή αλλά δεν άντεξα.

Είναι η δεύτερη συγνώμη που σου ζητάω που κάλεσα ειδικό γραφείο να σε θάψει αλλού και μόνο σου.

Η λογική και σήμερα προσπαθεί να νικήσει το συναίσθημα αλλά ενίοτε χάνει.

Αντίο κολλητέ μου Βάσκο.΄΄”