Published on 15 Αυγούστου, 2013 | by Kynoclub

Κίνδυνος για ανθρώπους και ζώα!

Με τις ζέστες του Αυγούστου, αυξάνεται η πιθανότητα να τσιμπηθεί κανείς και να μολυνθεί από τσιμπούρια. Αν και τα τσιμπούρια είναι δραστήρια όλο τον χρόνο, μερικά είδη είναι πολύ διαδεδομένα την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Οι αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία επιτυγχάνονται διά μέσου δύο οδών. Η πρώτη οδός είναι η μηχανική ενέργεια του δαγκώματος, που μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις όπως η κνίδωση που τελειώνει όταν αφαιρεθεί με ορθό τρόπο το τσιμπούρι.

Η δεύτερη, πολύ πιο επικίνδυνη, γίνεται πάντα με το δάγκωμα και ιδιαίτερα αφορά τη μετάδοση των πολύ πιο σοβαρών νόσων μέσω του σάλιου που το ζωύφιο εμβάλλει στο αίμα μας. Πρόκειται για τη νόσο του Lyme (μπορρελίωση) και την εγκεφαλίτιδα (δάγκειος ή αιμορραγικός πυρετός Κριμαίας ? Κονγκό).

Υπάρχουν πολλών ειδών τσιμπούρια, αλλά τα πιο διαδεδομένα στη χώρα μας ανήκουν στην οικογένεια των σκληρών τσιμπουριών και είναι το τσιμπούρι του δάσους (ixodes ricinus) και το τσιμπούρι του σκύλου (Rhipicephalus sanguineus).

Το τσιμπούρι δεν είναι επιλεκτικό όσον αφορά τον φιλοξενούμενο που πρέπει να παρασιτήσει, αλλά μπορούν εύκολα να επιτεθούν και στον άνθρωπο. Γενικώς τα τσιμπούρια του δάσους παρασιτούν τα ζώα που κατοικούν στα δάση, επομένως θα βρεθούν εύκολα στο δέρμα των άγριων ζώων όπως τα αγριογούρουνα και τα ζαρκάδια αλλά και στα ήμερα όπως τα πρόβατα. Γενικώς βρίσκονται στη χαμηλή βλάστηση (θάμνους, γρασίδι, χαμόκλαδα) όπου βρίσκουν ένα δροσερό και υγρό μικροκλίμα.

Οσον αφορά το τσιμπούρι του σκύλου, αυτό προτιμάει τα κατοικίδια ζώα σαν τον σκύλο, αλλά μπορεί να μολύνουν και άλλα είδη ζώων (για παράδειγμα, τα βοοειδή και τα αιγοπρόβατα) και σπάνια τον άνθρωπο. Προσαρμόσθηκε να ζει και σε λιγότερο υγρά περιβάλλοντα σε σχέση με τα τσιμπούρια των δασών, όπως τους κήπους των σπιτιών ή τα καταφύγια των ζώων.

Ανοιχτόχρωμα ενδύματα
Για να αποφύγουμε το τσίμπημα από τα τσιμπούρια το πιο σημαντικό είναι η ενδυμασία.

Είναι απαραίτητο πάντα να ντύνεστε κατάλληλα όταν περνάτε τον χρόνο σας σε εξωτερικούς χώρους σε δάση ή λιβάδια, και αυτό σημαίνει να φοράτε κλειστά παπούτσια, κάλτσες ή μακριές κάλτσες και μακρύ παντελόνι.

Για να διευκολυνθεί ο εντοπισμός ενός πιθανού παράσιτου, επίσης, είναι προτιμότερο να είναι όλα αυτά τα ενδύματα ανοιχτόχρωμα καθώς τα τσιμπούρια είναι σκούρα.

Στη συνέχεια, πρέπει να ελέγξουμε, στο τέλος της ημέρας, το σώμα, χωρίς να αποκλείουμε το κεφάλι.

Σε περίπτωση που θα σημειωθεί η παρουσία ενός τσιμπουριού θα ήταν προτιμότερο να πάτε στον γιατρό για να αφαιρεθεί από τον ίδιο ή στο νοσοκομείο, όπου θα μπορούν να αξιολογήσουν την υπόθεση, να γίνουν εξετάσεις ώστε να βεβαιωθείτε ότι δεν υπήρξε μετάδοση νόσων.

Εάν είστε σε θέση να εξάγετε το τσιμπούρι μόνοι σας, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε ελαιώδεις ουσίες, καθώς το ζωύφιο ασφυκτιά από αυτές τις ουσίες και έχει την τάση να ξερνάει στην πληγή, όπου αυξάνεται η πιθανότητα να μεταδοθεί κάποια ασθένεια. Μετά την αφαίρεση του τσιμπουριού, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην εμφάνιση των συμπτωμάτων της λοίμωξης και των μολυσματικών ασθενειών που μεταδίδονται από τα τσιμπούρια για μια περίοδο περίπου 30-40 ημερών.

Δεδομένης της σοβαρότητας των ασθενειών που μπορούν να μεταδοθούν από αυτό το ζωύφιο, δεν πρέπει να υποτιμήσουμε τα πράγματα και θα ήταν καλό να είμαστε ενήμεροι ώστε να ενεργήσουμε κατάλληλα.

Τρία πράγματα που πρέπει να ξέρουμε

Πώς μπορείτε να αποφύγετε να σας τσιμπήσουν;

Φοράτε ανοιχτόχρωμα ρούχα για να εντοπιστούν πιο εύκολα τα τσιμπούρια και αφαιρέστε τα πριν κολλήσουν στο δέρμα. Χρησιμοποιείτε μπλούζες με μακριά μανίκια και μακριά παντελόνια. Μην κάθεστε κατευθείαν στο γρασίδι. Οταν επιστρέφετε από την εξοχή, επιθεωρήστε όλο το σώμα σας. Ειδικά στα παιδιά, δώστε προσοχή και στο δέρμα του κεφαλιού.

Σε ποια εποχή μπορούν να σας τσιμπήσουν;

Τα τσιμπούρια μπορούν να σας τσιμπήσουν όλο τον χρόνο, αλλά είναι πιο δραστήρια κατά την περίοδο από τις αρχές Μαρτίου έως το τέλος του Νοεμβρίου.

Τι πρέπει να κάνετε αν σας τσιμπήσουν;

Οι πιθανότητες μόλυνσης είναι χαμηλές αν το τσιμπούρι μένει κολλημένο στο δέρμα για λιγότερο από 36-48 ώρες. Το τσιμπούρι πρέπει να αφαιρεθεί με σωστό τρόπο. Πρέπει να το κάνετε χρησιμοποιώντας ειδικές λαβίδες όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο δέρμα και αφαιρέστε το τραβώντας προς στα πάνω χωρίς να το συνθλίψετε.

Αν το ράμφος (το όργανο που το τσιμπούρι χρησιμοποιεί για να πιαστεί στο δέρμα) παραμείνει στο δέρμα, αφαιρέστε το με μια βελόνα από αποστειρωμένη σύριγγα. Απολυμαίνετε την περιοχή και ελέγξτε αν έχετε εμβολιαστεί κατά του τετάνου. Μην πετάτε το τσιμπούρι, αλλά κάψτε το…

ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;
Τα τσιμπούρια είναι αιματοφάγα παράσιτα που ανήκουν στην κατηγορία των αρθροπόδων και στην υποκατηγορία των αραχνοειδών. Τρέφονται με το αίμα πολλών ζώων αλλά και του ανθρώπου.

Οι διαστάσεις αυτών των παράσιτων κυμαίνονται από λίγα χιλιοστά σε περίπου 1 εκατοστό, ανάλογα με τη φάση ανάπτυξης και του είδους.

Το σώμα τους είναι στρογγυλεμένο και το κεφάλι δεν ξεχωρίζει από αυτό.

Το στοματικό σύστημα, το λεγόμενο ρόστρο (ράμφος), μπορεί να διαπεράσει το δέρμα και να ρουφήξει το αίμα.

Αντζελα Γαλάτη

Πηγή : http://www.ethnos.gr/