Κιρκίρι – Anas crecca

Διαστάσεις

Μήκος σώματος: 34 – 38 cm

Άνοιγμα φτερών: 58 – 64 cm

Βάρος αρσενικού: 163 – 500 gr

Βάρος θηλυκού: 185 – 450 gr

Γνωρίσματα

Μια μικρή πάπια με μήκος 34 – 38 εκ. και άνοιγμα φτερούγων 58 – 64 εκ.

Aρσενικό: Έχει καστανό κεφάλι με μια ζωηρή πράσινη λωρίδα που ξεκινά γύρω από το μάτι και συνεχίζει πίσω μέχρι το λαιμό. Όταν κάθεται ή κολυμπάει φαίνεται στα πλάγια μια άσπρη γραμμή και μια κρεμ κηλίδα στο πίσω μέρος της κοιλιάς. Το κάτοπτρο έχει χρώμα μεταλλικό πράσινο και μαύρο. Κατά τη διάρκεια της πτήσης αναγνωρίζεται από την αξιοσημείωτη ταχύτητά της και το μικρό της μέγεθος.

Θηλυκό: Έχει σκούρο καστανοκιτρινωπό χρώμα στη ράχη και πιο ανοιχτόχρωμο στην κοιλιά, ενώ στα πλάγια του σώματος είναι ευδιάκριτο το πράσινο κάτοπτρο.

Ενδιαίτημα – αναπαραγωγή

Αναπαράγεται στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη και Ασία, από τα μεσαία υψόμετρα της δυτικής Παλαιαρκτικής ως τη ζώνη της στέπας και τις κρύες παράκτιες τούνδρες ως τις άκρες της ερήμου. Η αναπαραγωγική περίοδος ξεκινάει από τα τέλη Μαρτίου (κεντρική Ευρώπη) ως μέσα Μαίου (Ρωσία) ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος και τις καιρικές συνθήκες. Προτιμά απομονωμένες μικρές λίμνες, λιμνοθάλασσες, ποταμάκια με χαμηλή ταχύτητα ροής του νερού αλλά και μεγάλα υγροτοπικά συστήματα και κοιλάδες με δασόβια βλάστηση. Οι υγρότοποι με αυξημένη βλάστηση προτιμούνται. Οι φωλιές κατασκευάζονται πάντα κοντά στο νερό, μερικές φορές και σε υψόμετρο μέχρι 2000 μ., ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση αλλά και κάτω από χαμόκλαδα ή θάμνους. Η φωλιά αποτελείται από μια κοιλότητα στο έδαφος στρωμένη με βλάστηση και φτερά. Γεννά 8 – 11 αβγά τα οποία επωάζει , μόνο το θηλυκό, για 21 – 23 μέρες. Η εκκόλαψη είναι σύγχρονη και οι νεοσσοί είναι ικανοί να πετάξουν σε 25 – 30 μέρες, οπότε και ανεξαρτητοποιούνται. Είδος μεταναστευτικό μετακινείται μετά το τέλος της αναπαραγωγική περιόδου νοτιότερα στις εύκρατες ζώνες της Ευρώπης και Ασίας και στην βόρει και δυτική Αφρική για να ξεχειμωνιάσει. Ωστόσο μερικοί πληθυσμοί, όπως αυτοί της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Βρετανίας, μετακινούνται μόνο κατά την διάρκεια άσχημων καιρικών συνθηκών. Το χειμώνα συναντούμε πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις πουλιών σε υγροτόπους κυρίως με γλυκό νερό, που εξασφαλίζουν κατά τη διάρκεια της μέρας θέσεις ξεκούρασης και κατά τη διάρκεια της νύχτας κατάλληλες, και σε λογική απόσταση, θέσεις τροφοληψίας. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχουν ρηχά νερά με λάσπη σε βάθος μερικών εκατοστών.

Τροφή

Είδος παμφάγο. Χρησιμοποιεί διάφορες μεθόδους για να τραφεί που εξαρτώνται από το ενδιαίτημα, την εποχή , την ώρα της ημέρας και το φύλο. Μπορεί να φιλτράρουν τη λάσπη περπατώντας στις όχθες λιμνών ή ποταμών, να κολυμπούν με το κεφάλι βυθισμένο μέσα στο νερό, να επιλέγουν τροφή από την επιφάνεια του νερού, να τρέφονται ανάμεσα στη βλάστηση των αγρών με φυτά και σπόρους, σπάνια δε να καταδύονται. Οι καθημερινές απαιτήσεις σε τροφή έχουν υπολογιστεί σε 20 -30 γρ.

Κυνήγι

Θεωρείται από πολλούς η νοστιμότερη πάπια. Το κυνήγι της είναι δύσκολο και απαιτεί πολύ καλά αντανακλαστικά και υπομονή. Στο καρτέρι πρωί και απόγευμα, κοντά στο νερό, την περιμένουμε καλά κρυμμένοι, κυρίως κατά τη διάρκεια άσχημων καιρικών συνθηκών. Στον κάμπο την αναζητούμε σε μικρά ποτάμια με αρκετή βλάστηση καθώς και στις όχθες μικρών λιμνών. Χρησιμοποιούμε φυσίγγια με σκάγια Νο 7 – 8, ενώ κάποιοι συστήνουν φυσίγγια διασποράς επειδή πλησιάζει σε μικρές αποστάσεις και πετά με πολύ μεγάλες ταχύτητες.