Δείξε μου που μένει ο σκύλος σου…

κείμενο: Εριφύλλη Ν. Κάστη-Κτηνίατρος

φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Ο χώρος διαβίωσης των σκύλων και κυρίως των κυνηγόσκυλων, που κατά κανόνα διαβιούν εκτός σπιτιού (συνήθως σε ένα χώρο στην αυλή), παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην υγεία τους και κατ’ επέκταση στις κυνηγετικές τους επιδόσεις.

Καλά θα είναι το κάθε σκυλί να βρίσκεται σε δικό του χώρο, έτσι ώστε να αποφεύγουμε τυχόν καβγάδες και δαγκώματα ανάμεσα στα αρσενικά κυρίως, αλλά και ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Αυτός ο χώρος θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα σκεπαστό και στεγανό χώρο για να μπορεί να προσταστεύεται από τις καιρικές συνθήκες (βροχή, χιόνι, αέρα αλλά και τον ήλιο το καλοκαίρι) με προσανατολισμό προς το Νότο για προστασία από τους ψυχρούς Βόρειους ανέμους κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Επίσης θα πρέπει να μεριμνήσουμε έτσι ώστε να υπάρχει σκιερός χώρος το καλοκαίρι καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Η τοποθέτηση λαμαρίνας σαν στέγη στο σπιτάκι του δεν είναι η καλύτερη επιλογή για να το προστατέψουμε από τη ζέστη το καλοκαίρι. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται θα πρέπει να είναι θερμομονωτικά. Ο κίνδυνος θερμοπληξίας σε αντίθετη περίπτωση θα είναι μεγάλος.

Εκτός από το σκεπαστό χώρο, θα πρέπει να υπάρχει γύρω από το σπιτάκι του χώρος άσκησης καλά περιφραγμένος με πλέγμα, το οποίο καλό θα είναι να βρίσκεται θαμμένο στο κατώτερο άκρο του στο χώμα έτσι ώστε να μην μπορεί να σκάψει και να βγει απο εκεί ο σκύλος και τόσο ψηλό ώστε να μην μπορεί να πηδήξει ή να σκαρφαλώσει και να βγει.

Η όλη κατασκευή θα πρέπει να είναι από υλικό που να μην μπορεί να σπάσει, να τραυματίσει ή ακόμη και να το καταπιεί ο σκύλος.

Το δάπεδο…

Όσον αφορά το δάπεδο, το τσιμέντο έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να πλυθεί από τυχόν ακαθαρσίες αν ο σκύλος δεν βγαίνει τακτικά για την ανάγκη του (πράγμα που θα πρέπει να γίνεται, αλλά δυστυχώς σπάνια εφαρμόζεται στην πράξη) και δεν μαζεύει παράσιτα (ψύλλους και τσιμπούρια) όπως το χώμα. Από την άλλη το χώμα είναι πιο φιλικό για τον ίδιο το σκύλο και από την πλευρά της θερμοκρασίας που κρατάει το χειμώνα και το καλοκαίρι, διατηρεί τα πέλματα σε καλύτερη κατάσταση και μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης κάλων από την κατάκλιση του σκύλου. Και στις δυο περιπτώσεις ο χώρος του σκύλου θα πρέπει να καθαρίζεται καθημερινά από τυχόν ακαθαρσίες.

Για να αποφύγουμε τα παράσιτα (ψύλους και τσιμπούρια), που κατά κανόνα περνούν κάποια στάδια ανάπτυξης πάνω στο σκύλο και κάποια στο έδαφος, καλό είναι να ψεκάζουμε το χώρο με κάποια ειδικά προϊόντα σε τακτά χρονικά διαστήματα. Φυσικά κατά τη διάρκεια του ψεκασμού και μέχρι να στεγνώσει, θα πρέπει να απομακρυνθεί ο σκύλος. Αυτό βέβαια δεν αντικαθιστά σε καμία περίπτωση τα αντιπαρασιτικά σπρέι, αμπούλες ή περιλαίμια. Απλά κρατάμε το χώρο του καθαρό και αποτρέπουμε τη μόλυνσή του, όχι μόνο από τα ίδια τα παράσιτα αλά και από τις ασθένειες που μπορούν αυτά να μεταδώσουν (ταινιάσεις, μπαμπεζίωση, ερλιχίωση).

Επίσης υπάρχουν διάφορα σκευάσματα στο εμπόριο για την προστασία του σκύλου από σκνίπες και κουνούπια που μεταδίδουν την λεϊσμανίαση και την διροφιλαρίωση αντίστοιχα, για ψεκασμό του χώρου ή ακόμα και παγίδες. Η πιο αποτελεσματική λύση γι’ αυτούς τους δύο εχθρούς της υγείας του σκύλου, είναι η τοποθέτηση ψιλής σήτας που απλώνεται σχολαστικά σ’ όλη την επιφάνεια γύρω και πάνω από το χώρο διαβίωσης του σκύλου.

Επειδή όμως το κυνηγόσκυλο περνά αρκετές ώρες κοντά σε περιοχές με μεγάλους πληθυσμούς σκνιπών και κουνουπιών, κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και του κυνηγίου, η σήτα δεν αντικαθιστά το μηνιαίο χάπι που δίνουμε για την πρόληψη της διροφιλαρίωσης, ούτε τα απωθητικά περιλαίμια και σπρέι.

….Μαιευτήριο

Κατά την εγκυμοσύνη και κυρίως από τον τοκετό και μετά, θα πρέπει να προσέξουμε ακόμη περισσότερο ώστε να προστατεύεται η μητέρα και τα κουτάβια από τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και τα καιρικά φαινόμενα (βροχή, χιόνι, κ.λ.π.). Σ’ αυτή την περίοδο, πολλά κουτάβια χάνουν τη ζωή τους λόγω του ψύχους, γιατί δεν μπορούν από μόνα τους να ρυθμίσουν την θερμοκρασία του σώματός τους.

Η τοποθέτηση θερμαντικής λάμπας βοηθάει σημαντικά, όπως επίσης και η τοποθέτηση της μαμάς και των κουταβιών σε καλά προφυλασμένο χώρο. Βασικό είναι να έχει η μητέρα αρκετό χώρο να ξαπλώσει για να θηλάσει τα μωρά της, χωρίς να κινδυνεύουν να τα πλακώσει.

Ενα ακόμα σημείο που πρέπει να προσέξουμε είναι να μην υπάρχουν κανενός είδους φάρμακα και κυρίως φυτοφάρμακα ή ποντικοφάρμακα, στο χώρο που ζει και κινείται ο σκύλος. Μια τέτοια απροσεξία μπορεί να αποβεί μοιραία για τη ζωή του. Καλό θα είναι ακόμα και αν υπάρχει πρόβλημα με ποντίκια, να μην τοποθετούμε ποντικοφάρμακα ακόμα και μακριά από το σκύλο. Το ποντίκι δεν πεθαίνει αμέσως με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ο σκύλος να δηλητηριαστεί, τρώγοντας ένα μισοπεθαμένο ποντίκι.

Ενα συχνό λάθος που κάνουν από άγνοια οι περισσότεροι κυνηγοί είναι το να βάζουν με τα σκυλιά που έχουν ήδη, τον καινούριο σκύλο που μόλις απέκτησαν. Καλό θα είναι ο καινούριος να απομονώνεται μακριά από τα υπόλοιπα για μια εβδομάδα μέχρι να βεβαιωθούμε ότι είναι υγιής, είτε αυτό είναι κουτάβι, είτε είναι ενήλικο. Πολλές ασθένειες από την παρβοεντερίτιφα (τύφο), τη μόρβα ως και μια απλή τραχειοβρογχίτιδα (βήχας του κυνοκομείου) μπορεί εύκολα να μεταδοθεί από σκύλο σε σκύλο. Θα πρέπει σ’ αυτό το σημείο να τονίσω ότι ο ιός που προκαλεί τον τύφο ή τη μόρβα μπορεί να επιβιώσει για πολύ καιρό στο μολυσμένο έδαφος ή στα σκεύη του φαγητού, γι’ αυτό όσι είχαν τέτοια κρούσματα θα πρέπει να απολυμάνουν το χώρο και τα σκεύη με διάλυμα χλωρίνης, αφού απομακρυνθεί ο σκύλος πρώτα. Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει επίσης να τηρείται ευλαβικά το εμβολιακό πρόγραμμα.

Δείτε : Κυνοστάσιο ναι …κουμάσι όχι!