Το βασιλικό κυνήγι και τα θηράματα στα ημερολόγια των τσάρων

Συντάκτης: RBTH

Για πολλά χρόνια πολλοί άνθρωποι θεωρούσαν ότι το κυνήγι στη Ρωσία ήταν βασιλικό προνόμιο, εντούτοις λόγω της μεγάλης ποικιλίας και της κλίμακας, υπάρχει μια πολύ πιο πλούσια ιστορία κυνηγιού από ό, τι στις περισσότερες χώρες.

Many of the Romanovs were known to be quite partial to the hunt. Stretching all the way back to the reign of Tsar Aleksei Mikhailovich, father of Peter the Great, princes and grand dukes regularly went hunting with birds of prey. Falcons were captured for the royal court by special hunters.

Πολλοί από τους Ρομανόφ είναι γνωστό ότι είχαν μεγάλη αδυναμία στο κυνήγι. Γυρνώντας πίσω στην εποχή του τσάρου Αλεξέι Μιχάηλοβιτς, πατέρα του Μεγάλου Πέτρου, βλέπουμε ότι πρίγκιπες και Μεγάλοι Δούκες πήγαιναν τακτικά για κυνήγι αρπακτικών πουλιών. Μάλιστα, η βασιλική αυλή είχε προσλάβει ειδικούς κυνηγούς γι’ αυτό.

This type of hunting in Ancient Rus was not just a sport, but was also used to build relations with neighbors: falcons were sent as gifts to neighboring states.

Αυτό το είδος κυνηγιού στην αρχαία Ρως δεν ήταν απλά ένα άθλημα, αλλά χρησιμοποιούνταν και για την οικοδόμηση σχέσεων με τους γείτονες: γεράκια στέλνονταν ως δώρα στα γειτονικά κράτη.

Hunting with hounds became widespread under serfdom. Alexander II was known for his hunting prowess and dedication to teaching his sons the practice from early childhood.

Το κυνήγι με κυνηγόσκυλα διαδόθηκε ευρέως στη διάρκεια του καθεστώτος της δουλοπαροικίας. Ο Αλέξανδρος Β’ ήταν γνωστός για την ανδρεία του στο κυνήγι, και την αφοσίωσή του στην πρακτική διδασκαλία του στους γιους του, από πολύ μικρή ηλικία.

His son Alexander III even took part in bear hunts as a boy. Married, he never missed an opportunity to hunt big game. His wife, Empress Maria Feodorovna, soon took a keen interest in her husband's passion.

Ο γιος του, ο Αλέξανδρος Γ’ είχε πάρει μέρος σε κυνήγι αρκούδας, όταν ήταν πολύ μικρός ακόμη. Κι όσο ήταν παντρεμένος δεν έλειπε ποτέ από κανένα κυνήγι θηραμάτων. Η σύζυγός του, αυτοκράτειρα Μαρία Φιόντοροβνα, απέκτησε κι αυτή το έντονο ενδιαφέρον και πάθος του συζύγου της για το κυνήγι.

She gladly accompanied her husband to such faraway places as Spala and Skierniewice in present-day Poland, where hunts were organized for the emperor and his family. The imperial couple also went on frequent hunting excursions in the Crimean Mountains, not far from their residence at Livadia.

Με μεγάλη χαρά συνόδευε το σύζυγό της σε μακρινά μέρη όπως τη Σπάλα και το Σκερνεβίτσε- βρίσκονται σημερινή Πολωνία- όπου οργανώνονταν κυνήγια για τον αυτοκράτορα και την οικογένειά του. Το αυτοκρατορικό ζεύγος πραγματοποιούσε επίσης συχνές εκδρομές για κυνήγι στα βουνά της Κριμαίας, κοντά στον τόπο κατοικίας τους, στη Λιβάντια.

Confident and graceful in the saddle, Maria enjoyed deer hunting on horseback with hounds.

Με αυτοπεποίθηση και χάρη πάνω στη σέλα, η Μαρία απολάμβανε το έφιππο κυνήγι των ελαφιών με κυνηγόσκυλα.

Neither were Alexander III and Maria indifferent to shooting. Both were fascinated by guns, and on May 9, 1887, paid a visit to the Tula arms factory, where they were each presented with a Berdan II rifle.

Πάντως, ούτε ο Αλέξανδρος Γ’ ούτε η Μαρία αδιαφορούσαν για τα όπλα. Αντίθετα, τα όπλα τους γοήτευαν τόσο που την 9η Μαΐου 1887 πραγματοποίησαν επίσκεψη στο εργοστάσιο όπλων της Τούλα, από όπου πήραν ο καθένας κι ένα τουφέκι Μπέρνταν Β.

Nicholas II shared his father's love of the chase. His diaries record his daily kills of deer, hares, and goats: "We returned home with a small catch: a deer and several goats."

Ο Νικόλαος ο Β΄ κληρονόμησε την αγάπη του πατέρα του για το κυνήγι. Στα ημερολόγιά του καταγράφει τις καθημερινές κυνηγετικές του επιτυχίες με ελάφια, λαγούς, και αίγες: «Επιστρέψαμε σπίτι με μια μικρή λεία: Ένα ελάφι και πολλές κατσίκες».

"There were only three enclosures. The kill consisted of a large wild boar, three goats, and a bunch of hares. My share was a one-horned goat and two hares."

«Υπήρχαν μόνο τρεις κλωβοί. Τα θηράματα αποτελούνταν από ένα μεγάλο αγριογούρουνο, τρεις κατσίκες, και κάμποσους λαγούς. Το μερίδιο μου ήταν ένας τράγος και δύο λαγοί».

However, even emperors were sometimes short of luck and had to go back empty-handed: "At 7:30 mama set off on a private hunt, while we journeyed to the back-of-beyond with nothing to show on our return."

Ωστόσο, μερικές φορές ακόμη και οι αυτοκράτορες ήταν άτυχοι και γυρνούσαν πίσω με άδεια χέρια: «Στις 7:30 η μαμά ξεκίνησε για κυνήγι, ενώ εμείς επιστρέφαμε χωρίς να έχουμε τίποτα να δείξουμε».

"We lunched with Vladimir, who took great amusement in our failure. We felt dragged through the mud such was the shame, since I'd bagged just a single hare."

«Γευματίσαμε με τον Βλαντίμιρ, ο οποίος διασκέδαζε με την αποτυχία μας. Αισθανθήκαμε να σερνόμαστε στη λάσπη από ντροπή, καθώς μέσα στο σάκο είχαμε μόνον έναν λαγό».

Within a few years of this hunt, in 1898, the newly formed All-Russian Congress of Hunters banned the year-round hunting of predators: common fox, Arctic fox, and stoat. The hunting of sable was outlawed, and sable reserves were set up.

Λίγα χρόνια μετά από αυτό το κυνήγι, το 1898, το νεοσυσταθέν Πανρωσικό Συνέδριο των Κυνηγών απαγόρευσε το συνεχές, όλο το χρόνο κυνήγι των αρπακτικών , όπως της κοινής αλεπούς, της αρκτικής αλεπούς, και του κουναβιού. Το κυνήγι της ζιμπελίνας τέθηκε εκτός νόμου, ενώ προστατεύτηκε η αναπαραγωγή του σαμουριού.

Πηγή: http://gr.rbth.com