Πόσο κοστίζουν τα κυνηγόσκυλα;

Κείμενο- φωτο: Ν.Φωτακόπουλος

Το άρθρο αυτό γράφτηκε πριν από δέκα χρόνια, το 2007 και πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση. Σήμερα η οικονομική πραγματικότητα είναι μεν διαφορετική όμως το κόστος συντήρησης των σκύλων παραμένει πάντα υψηλό. Υπολογίστε λοιπόν, διαβάζοντας όσα γράφαμε πριν από δέκα χρόνια, πως σήμερα οι τιμές πώλησης των σκύλων έχουν μειωθεί σο μισό. Ν.Φ.

Το διαχρονικό οικονομικό απόφθεγμα ”ότι πληρώνεις παίρνεις” μπορεί να ισχύει για πολλά πράγματα, όχι όμως για το σκύλο.

-Δεν υπάρχει άλλο ”προϊόν” στο μικρό μας πλανήτη που η οικονομική του αξία να παρουσιάζει τέτοιες οικονομικές διακυμάνσεις σε σχέση με την αξία του, όσο ο σκύλος και ειδικότερα ο κυνηγετικός σκύλος… Συγχωρήστε μου τον όρο ”προϊόν” τον οποίο φυσικά δεν υιοθετώ αλλά απλά τον χρησιμοποιώ για να γίνουν κατανοητά όσα θα σημειώσουμε στην συνέχεια….

-Φυσικά εκτός από τον όρο ”προϊόν” δεν υιοθετώ και δεν χρησιμοποιώ ποτέ τον όρο ”εργαλείο” για το κυνηγόσκυλο. Πάντα θεωρούσα υποτιμητικό αυτόν το χαρακτηρισμό για τον κυνηγετικό μας σύντροφο, όπως πιστεύω και οι περισσότεροι από τους κυνηγούς . Αλλά για όλα αυτά που έχουν να κάνουν με την θέση του κυνηγόσκυλου και του σκύλου γενικότερα στην συνείδηση και την κουλτούρα μας ως λαού, θα αναφερθούμε μια άλλη φορά. Πόσο λοιπόν κοστίζει ένας κυνηγετικός σκύλος; Και όταν λέμε πόσο κοστίζει εννοούμε σε χρήμα και όχι συναισθηματικά μια και αυτή η δεύτερη αξία δεν αποτιμάται σε ευρώ!

-Ένας σκύλος λοιπόν μπορεί να κοστίζει από … μια μεταλλική δραχμή, μέχρι και δέκα εκατομμύρια δραχμές, για να γυρίσουμε πίσω σε ελληνικές νομισματικές αξίες. Αυτό το δέκα εκατομμύρια μην το παίρνετε και τις μετρητοίς (και την δείτε ξαφνικά κυνοτρόφοι), αλλά είναι ενδεικτικό της αξίας που μπορεί να φτάσει ένα κυνηγόσκυλο και ειδικότερα ένα ….αγωνόσκυλο!

Το κόστος καθορίζει την τιμή

Πώς διαμορφώνεται λοιπόν, η έτσι και αλλιώς υποκειμενική οικονομική αξία ενός κυνηγόσκυλου; Ας ιεραρχήσουμε λοιπόν τούς έξι βασικούς συντελεστές της διαμόρφωσης της τιμής;

1) Η εκτίμηση του πωλητή για την αξία του προς πώληση σκύλου.

2) Η κυνηγετική αξία και πώς αυτή εκτιμάται σύμφωνα με τα ιδιαίτερα γούστα και απαιτήσεις του κάθε ενός ξεχωριστά.

3) Η ηλικία και η υγεία του σκύλου.

4) Η γενεαλογία και αναπαραγωγική δυνατότητα.

5) Η προσφορά και η ζήτηση.

6) Συγκυρίες όπως διαφημιστική πειθώ, φυλές και γενεαλογίες μόδας, προβεβλημένοι γονείς, προβεβλημένος εκτροφέας κ.λ.π.

Όλοι αυτοί λοιπόν οι λόγοι καθώς και κάποιοι ακόμα συναφείς με τους προαναφερθέντες διαμορφώνουν τις τιμές. Βέβαια εδώ δεν ξεχωρίζουμε τα κουτάβια από τα ενήλικα, μία και οι αξίες διαμορφώνονται αναλογικά.

Στα κουτάβια λοιπόν μπορούμε να βρούμε από «αστέρι» τζάμπα, που μας δίνει γνωστός ή κολλητός, μέχρι και διατιθέμενο προς 1500 ευρώ που είναι μια τιμή που παίζει στην πιάτσα. Και οι δυο κατηγορίες έχουν ζήτηση! Προσωπικά δεν θα έπαιρνα ένα κουτάβι «τζάμπα» ποτέ. Αυτό το τζάμπα βέβαια έχει να κάνει κατά κανόνα με ατυχή και ανεπιθύμητα ζευγαρώματα και μια νοοτροπία του τύπου … «δώσ’ το να φύγει να το ξεφορτωθούμε».

-«Ξεφόρτωμα» θεωρείται και το κουτάβι που κοστίζει 100 ευρώ. Ούτε το γάλα και το ασκαριδοκτόνο δεν πληρώνεις με 100 ευρώ. Να μην μιλήσουμε για πεντιγκρί και εξετάσεις δυσπλασίας που προφανώς αν ρωτήσετε κάτι τέτοιο τον «κυνοτρόφο» θα σας κοιτάξει σαν ούφο που μόλις προσγειώθηκε στην αυλή του…

Από την άλλη πλευρά τα 1500 ευρώ τα ζητάνε κάποιοι που κάνουν τον κλασικό λογαριασμό 30 κουτάβια Χ 1500 =45.000 ευρώ το χρόνο. Καθόλου άσχημα, έστω και αν αφαιρέσουμε τα μισά σαν έξοδα.

Τα 1500 ευρώ όμως ,μπορεί να ζητάνε και κάποιοι, οι οποίοι όχι μόνο δεν το κάνουν για το χρήμα (γιατί έχουν ήδη αρκετό), αλλά το κάνουν μόνο και μόνο για να βρουν αυτούς τους μανιώδεις κυνόφιλους, που μπορούν να εκτιμήσουν την κυνοτροφική δουλειά που έχει πίσω τις εμπειρίες αρκετών δεκαετιών. Και αυτός που πληρώνει για να αποκτήσει μια τέτοιας αξίας γενεαλογική γραμμή, όχι μόνο θα προσέξει το σκύλο του αλλά θα φροντίσει να διατηρήσει και την γενεαλογική αξία (και ιστορία) που κουβαλάει το καλοπληρωμένο κουτάβι. Και μια απαραίτητη διευκρίνιση: Αυτοί που ψάχνουν που θα δώσουν το κουτάβι τους συνήθως δεν κάνουν περισσότερες από μια-δυο γέννες το χρόνο. Με λίγα λόγια δεν υπάρχει υπερπροσφορά στα ακριβά κουτάβια, αλλά στα φτηνά. Όσο για τα τζάμπα, αν ανατρέξετε στις σελίδες της ”Χρυσής Ευκαιρίας” θα βρείτε πάμπολλα κουτάβια να χαρίζονται. Κουτάβια που γεννήθηκαν χωρίς κανένα προγραμματισμό χωρίς κανένα στόχο…

Ενήλικα εκπαιδευμένα

Ας πάμε τώρα στα ενήλικα εκπαιδευμένα.. Αν πάρουμε σαν μια τιμή εκκίνησης τα 500 ευρώ που είναι η αξία ενός κουταβιού δυο μηνών και υπολογίσουμε και 40 ευρώ το μήνα για διατροφή (τόσο κάνει ένα σχετικά φτηνό σακί ξηράς τροφής), στο τέλος του χρόνου θα έχουμε ήδη ένα κόστος 1000 ευρώ μαζί με τα εμβόλια και κάποια άλλα μικροέξοδα. Αν το κουτάβι φτάσει δύο χρόνων, το κόστος θα έχει ήδη διπλασιαστεί και ..τετραπλασιαστεί αν υπολογίσουμε βενζίνες, εξόδους, αναποδιές και …αστοχίες υλικού όπως θα λέγαμε για οποιοδήποτε άλλο προϊόν. Χαρακτηριστική είναι η διαφήμιση διάσημου Ιταλού κυνοτρόφου, που παραδέχεται πώς ένα στα οκτώ κουτάβια του δεν κάνει για κυνήγι … και το ανταλλάσσει. Στα ανωτέρω θα πρέπει να συνυπολογίσουμε τις ατυχίες τις αναποδιές (απώλειες, κλοπές, ασθένειες κ.λ.π.)και φυσικά τις εργατοώρες του εκτροφέα-εκπαιδευτή. Άλλωστε κανείς δεν δουλεύει τζάμπα σε αυτό τον τόπο, τουλάχιστον από όσο ξέρω εγώ. Πόσο μάλλον όταν κάνει μια δουλειά κάθε μέρα μέσα στο λιοπύρι, τον πάγο και στο …ξεσκάτισμα. Δικαιολογημένα λοιπόν (τις περισσότερες φορές) τα όποια χρήματα ζητάει ένας επαγγελματίας που χρειάζεται να κάνει χιλιάδες χιλιόμετρα και συνήθως έχει αφιερώσει άπειρες εργατοώρες για να ετοιμάσει και να φτάσει ένα κυνηγόσκυλο σε ικανοποιητικό επίπεδο.

Όλα αυτά βέβαια για τον επαγγελματία που πιστεύει και σέβεται αυτό που κάνει, και είναι πιστός στην φυλή που υπηρετεί. Γιατί υπάρχουν και οι επαγγελματίες μεταπράτες που ασχολούνται με τις εισαγωγές αποκλειστικά από τις φτηνές βαλκανικές χώρες, αλλά αυτή η κατηγορία (σκύλων) δεν είναι του παρόντος. Άσε που μπορεί να είναι και κλεμμένα (!) οπότε ού μπλέξεις…

-Εκτός από τούς επαγγελματίες έτοιμα σκυλιά διαθέτουν και πολλοί ιδιώτες. Η κάθε μια περίπτωση εδώ είναι διαφορετική και γι αυτό είναι διαφορετικές και οι τιμές. Κάποιος που χώρισε π.χ. και έχει τον πόνο του γιατί ανατρέπεται (και οικονομικά) όλη η ζωή του, μπορεί να πουλάει πανάκριβα ή αντιθέτως ακόμα και να χαρίζει τον σκύλο του προκειμένου να έχει ένα λιγότερο πρόβλημα.

Έχουμε δεί και αγγελίες του τύπου ανταλλάσσεται πουλόσκυλο με λαγόσκυλο ή ανταλλάσσεται πόιντερ με δίκαννο ή ακόμα και …ποδήλατο! Φρίκη αυτή η τελευταία κατηγορία …των ανταλλαγών, αλλά για αυτό το θέμα όπως σημειώσαμε και στην αρχή θα τα πούμε σε ειδικό άρθρο.

-Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν όσα επισημάναμε σήμερα για την οικονομική αξία των σκύλων, να υπενθυμίσουμε πώς αυτή είναι υποκειμενική και πώς εδώ δεν ισχύει το ότι πληρώνεις παίρνεις. Έχεις όμως πολύ περισσότερες πιθανότητες να έχεις κάνει σωστή επιλογή, όταν δεν τσιγκουνεύεσαι σε αυτή τη βασική κυνηγετική επιλογή. Γιατί ο σκύλος είναι το μοναδικό …. «κυνηγετικό όπλο», που συνεχίζει να κοστίζει και μετά την αγορά του. Γιατί και φαγητό θέλει, και κτηνίατρο, και σπιτάκι, και ζεστασιά. Είναι ένα ακόμα μέλος της οικογένειάς μας και είναι πιο (αντα)αποδοτικός όταν είναι ευτυχισμένος…