Πόλεμος στις καρακάξες!

Κείμενο-φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Κάπου …κάποτε σε μια περιοχή όπου η πεδινή πέρδικα ήταν άφθονη για ένα μυστηριώδη λόγο τα πουλιά άρχισαν σταδιακά να μειώνονται και με την πάροδο του χρόνου σχεδόν εξαφανίστηκαν σε μια επιφάνεια 3-4 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Όμως έξω από αυτή την περιοχή οι καμπίσιες διατηρούσαν τον πληθυσμό τους στα φυσιολογικά επίπεδα πυκνότητας. Θηραματολόγοι, θηροφύλακες και Κυνηγετικοί Σύλλογοι βάλθηκαν να βρουν την αιτία που είχε προκαλέσει αυτόν τον γεωγραφικό θύλακα εξαφάνισης της πέρδικας. Έψαξαν όλες τις πιθανές αιτίες όπως χρήση φυτοφαρμάκων, αλλαγή καλλιεργειών, έλλειψη κάλυψης, έλλειψη τροφής, αύξηση του πληθυσμού των αρπακτικών και τελικά άκρη δεν βρέθηκε. Η εξαφάνιση ήταν αδικαιολόγητη. Ώσπου μια μέρα ένας θηροφύλακας τυχαία ανακάλυψε την αιτία.

Κάτω από ένα ψιλό δέντρο παρατήρησε ότι υπήρχαν τσόφλια από αυγά. Άρχισε να παρακολουθεί το δέντρο από ακτίνα ασφαλείας και τότε ανακάλυψε την αιτία μείωσης της πέρδικας…

Ένα ζευγάρι καρακάξες είχε απόκτηση ειδίκευση στην λεηλασία των αυγών. Τα πονηρά πουλιά καθισμένα σε ψηλά δέντρα παρακολουθούσαν τις κινήσεις των ζευγαριών της καμπίσιας. Η πέρδικα την εποχή της επώασης των αυγών έχει ιδιαίτερη συμπεριφορά που προδίδει την παρουσία της φωλιάς και σιγά-σιγά μια-δυο καρακάξες έμαθαν ότι την εποχή της αναπαραγωγής υπάρχουν κάπου κριμένα λαχταριστά αυγά. Σαν πανέξυπνο και παρατηρητικό πουλί που είναι ήταν επόμενο να εξειδικευτεί στην λεηλασία των αυγών αλλά και των νεοσσών τα οποία έτρωγε ενώ παράλληλα ταΐζε τους δικούς της νεοσσούς.

Να λοιπόν πια ήταν η αιτία της μείωσης της πέρδικας στην συγκεκριμένη περιοχή. Η εξόντωση της …αυγοσυλέκτριας καρακάξας έφερε την ισορροπία και σταδιακά οι πέρδικες αυξήθηκαν ώσπου έφτασαν στα φυσιολογικά επίπεδα πληθυσμιακής πυκνότητας.

Βέβαια αυτή είναι μια μόνο περίπτωση της ζημιάς που μπορεί να κάνει η καρακάξα και την οποία την αναφέρουν οι θηραματολόγοι ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. . Ανάλογες περιπτώσεις αναμφίβολα θα υπάρχουν πολλές αν κρίνουμε από την αφθονία και την πληθυσμιακή έξαρση που παρουσιάζει αυτό το κορακοειδές σε ολόκληρη την ελληνική ύπαιθρο. Μήπως λοιπόν θα πρέπει να γίνει μια οργανωμένη προσπάθεια καταπολέμησης της που θα είναι μια πραγματική φιλοθηραματική ενέργεια με ουσιαστικά αποτελέσματα. Οι Κυνηγετικοί Σύλλογοι και οι Ομοσπονδίες αντί να δαπανούν μεγάλα χρηματικά ποσά σε άχρηστες απελευθερώσεις και πολυδάπανα εκτροφεία θα πρέπει να στραφούν στην καταπολέμηση των κορακοειδών όπως ήδη έχει κάνει στο παρελθόν ο Κυνηγετικός Σύλλογος Αμπελοκήπων και κάποιοι ακόμα περιφερειακοί Σύλλογοι;; Το κυνήγι της καρακάξας χρειάζεται πολλά τουφέκια ενώ είναι μια καλή ευκαιρία να ξοδέψουμε τα …παλιοφύσιγγα που έχουμε (;) στην αποθήκη και έχουν σχεδόν σκουριάσει!

Η ταυτότητά της

Είναι είδος παμφάγο που παρουσιάζει έντονη αρπακτικότητα για τα υπόλοιπα είδη ενώ έχει πολύ καλή αναπαραγωγική ικανότητα γεννώντας 5-8 αυγά, ενώ δεν είναι σπάνια η περίπτωση να κάνει δεύτερη γέννα μέσα σε μία αναπαραγωγική περίοδο. Η κοινωνική δομή του βίου της, της εξασφαλίζει μεγάλα ποσοστά επιβίωσης σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που τα γηραιά άτομα δεν εγκαταλείπονται στην τύχη τους αλλά φροντίζονται και προστατεύονται με περίσσεια ευαισθησία από τα υπόλοιπα άτομα της ομάδας. Αντιμετωπίζει ελάχιστη θηρευτική πίεση τόσο από τους ελάχιστους φυσικούς εχθρούς όσο και από τον άνθρωπο ο οποίος σπάνια ασχολείται σοβαρά με το κυνήγι της όπως συμβαίνει στη χώρα μας. Αντίθετα σε χώρες όπου ασκείται σοβαρή θηραματική πολιτική και οι πληθυσμοί της βρίσκονται σε διαρκή έλεγχο. Όλες αυτές οι ιδιότητες της βιολογίας της καρακάξας την κάνουν ένα πολύ πετυχημένο είδος, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που να διεκδικεί επάξια τον τίτλο του πιο πετυχημένου βιολογικά είδος στον κόσμο.