Η γιαγιάκα των συνόρων!

Κείμενο-Φώτο: Ν. Φωτακόπουλος

Την συνάντησα σε κάποιο χωριουδάκι κοντά στα σύνορα με τα Σκόπια. Δεν θυμάμαι ποιο. Ίσως ήταν ο Πολυπλάτανος, ίσως ήταν η παραμεθόριος Νίκη της Φλώρινας.

Σκυφτή από τα χρόνια ή από κάποια αρρώστια. Τα μπουκάλια, γεμισμένα με νερό στη βρύση, ακουμπούν στη γη βοηθώντας το κορμί να ισορροπήσει…

Αχ! Πως ήθελα να κάτσω να μου τα πει. Να μου εξιστορήσει όσα έχει ζήσει. Για το χωριό της, για τους πολέμους, για τους ξενιτεμένους, για τους δίγλωσσους.

‘Ντράπηκα! Δεν σταμάτησα. Μόνο κλεφτές φωτογραφίες τράβηξα μέσα από το ανοικτό παράθυρο του αυτοκινήτου. Με ενοχή. Είμαι βέβαιος πως δεν το ήθελε… Για αυτό της ζητώ συγγνώμη.

Όμως κοιτάζοντας τώρα το ΄΄φιλμ΄΄ παίρνω το ρίσκο και μοιράζομαι μαζί σας δυο ΄΄΄πόζες΄΄ .

Είμαι βέβαιος ότι θα συγχωρήσει την …απρέπειά μου όταν στο επόμενο ταξίδι θα προσπαθήσω να την βρω για να της ζητήσω συγγνώμη και να την παρακαλέσω να μου διηγηθεί όσα έζησε…. Μέχρι τότε να είσαι καλά γιαγιάκα. Εσύ και όλες οι γιαγιάδες των συνόρων…